Ο ιταλικός Τύπος σχολιάζει τα γεγονότα στην Αθήνα

Με τις εξελίξεις στην Ελλάδα, ασχολείται στο σύνολό του ο σημερινός ιταλικός Τύπος. Η εφημερίδα "La Repubblica" σημειώνει "Ναι στη λιτότητα, στις φλόγες η Αθήνα. Εκατό χιλιάδες στους δρόμους. Ψήφος στην πολιορκημένη Βουλή", ενώ στην ανάλυση του Γκαντ Λέρνερ, που δημοσιεύει η...
εφημερίδα, ο δημοσιογράφος σημειώνει: "Πίσω από την τρόικα που κάθε μέρα προβάλλει τις απαιτήσεις της - δεν φτάνει, δεν φτάνει, δεν φτάνει, δεν φτάνει- αναγνωρίζουμε αναμφίβολα το εξουσιαστικό προφίλ της Γερμανίας". Στο πρωτοσέλιδό της, η εφημερίδα "Corriere della Sera" αναφέρει "Ναι στις περικοπές, η Αθήνα φλέγεται. Η Βουλή πολιορκήθηκε, συγκρούσεις, επίθεση στις τράπεζες". Ο ανταποκριτής της εφημερίδας, Αντόνιο Φερράρι, κάνει λόγο για "δραματική κατάσταση στους δρόμους της Αθήνας. Ίσως, η κρισιμότερη στιγμή, μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου".

"Από τη μία οι περισσότεροι πολιτικοί στη Βουλή τάχθηκαν υπέρ της ψήφισης των μέτρων, για να συνεχίσουν να λειτουργούν νοσοκομεία και σχολεία και να μη σταματήσουν οι εισαγωγές αγαθών από το εξωτερικό. Από την άλλη, έχουμε τις διαδηλώσεις στις πλατείες, με τον περισσότερο κόσμο που ξεπερνά τη φάση της παθητικής αποδοχής των εξελίξεων και κατεβαίνει στους δρόμους για να πει ότι δεν αντέχει άλλο", γράφει ο Φερράρι.

Στη μεγάλη τους πλειονότητα οι Ιταλοί σχολιαστές ζητούν άμεση αλλαγή στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ουσιαστική στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης της Ελλάδας.

Ο καθηγητής Οικονομικών του πανεπιστημίου "Sapienza" της Ρώμης, Πάολο Γκουεριέρι, σε δηλώσεις του στο τηλεοπτικό δίκτυο "Rai News 24", υπογραμμίζει ότι "αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δείξει, επιτέλους, ότι έχει κατανοήσει, σε βάθος, τη σοβαρότητα της κατάστασης θα κινδυνεύσουν όλες οι χώρες του μεσογειακού νότου, διότι και η Ιταλία, παρά τα όσα λέγονται, δεν έχει βγει από την φάση υψηλού κινδύνου. Δεν μπορούμε να ζητάμε από την Ελλάδα να εφαρμόσει, μέσα σε μία διετία, πολιτικές που, για να αποδώσουν, χρειάζονται τουλάχιστον δέκα χρόνια", εξηγεί.

Η κεντροαριστερή εφημερίδα "L' Unita", διερωτάται: "Πότε θα τελειώσει αυτό το απαίσιο έργο;" και υποστηρίζει ότι ένας από τους κύριους λόγους της ευρωπαϊκής αδυναμίας να διαχειριστεί την κρίση χρέους μίας μικρής χώρας, είναι η εμφανής τάση να επιβάλλονται λογικές αντιμετώπισης του προβλήματος με βάση την εσωτερική πολιτικής της Γαλλίας και της Γερμανίας.