Μια ιστορία που ξεκίνησε πριν 20 χρόνια: εμφανίζεται και φεύγει!

«Είστε σε θέση να καταλάβετε αυτήν την εντελώς παράλογη κατάσταση»; μας ρωτάει η φίλη...

Το γράμμα της αναγνώστριας

Καλησπέρα!
Λοιπόν το ερώτημα αφορά το βασικό γρίφο της ζωής μου... Εναν άντρα που πρωτοεμφανίστηκε πριν 20 χρόνια. Τότε ετοιμαζόμουν να δώσω πανελλαδικές αλλά παράλληλα ζήσαμε έναν εκπληκτικά φλογερό έρωτα. Ταιριάζαμε και υπήρχε μια τρομερή χημεία τόσο εντός κρεβατοκάμαρας ( εκεί γινόταν της τρελής!!!!) όσο και εκτός. Διάλεξε όμως να χωρίσουμε,

γιατί εγώ είχα περάσει σε μια σχολή στην άλλη άκρη της Ελλάδας και εκείνος δεν ήθελε σχέση εξ αποστάσεως. Με τα πολλά χαθήκαμε για 10 ολόκληρα χρόνια. Βρεθήκαμε μετά από ένα τηλεφώνημά του τα Χριστούγεννα του 2000.... είχα μία άλλη σχέση και χώρισα, μετακόμισα, τον ακολούθησα... αλλά ούτε κρύο ούτε ζέστη μετά εκείνος. Χωρίσαμε. Έκτοτε γυρίζει πάντα μετανιωμένος, αφού κάνει την αυτοκριτική του. Εγω κάνω τα πάντα να τον αποφύγω, εκείνος κάνει τα πάντα για να με πείσει πως αξίζει μία δεύτερη ευκαιρία... και εγώ πάντα τον δέχομαι... Την τελευταία φορά που ζήτησα εξηγήσεις, με αγνόησε πανηγυρικά. Είναι πετυχημένος, τον αγαπάω, το σεξ είναι εκπληκτικό, περνάμε υπέροχα μαζί, δεν βαριόμαστε ο ένας τον άλλον. Οταν θέλει, η επικοινωνία μας είναι πολύ καλή και κυρίως ουσιαστική. Λέει ότι με αγαπά αληθινά και ότι είμαι σημαντική στη ζωή του, αλλά πάντα φτάνουμε σε ένα αλλά.

 

Η απάντηση του Queen.gr

Φίλη, είσαι πάνω από 37 , σωστά; Τι θέλεις από τη ζωή σου; Εκείνος φανερά θέλει να ζει τη δική του και να επιστρέφει σε σένα για να του τονώσεις το ηθικό, να τον αγκαλιάσεις, να τον αποδεχτείς και μόλις δεθείς να ξαναφύγει. Προφανώς και δεν ζεις πραγματικά. προφανώς και δεν είναι το σκηνικό παράλογο αλλά η δική σου συμπεριφορά. Εκείνος είναι αυτός που είναι, εσύ γιατί πρέπει να ρυθμίζεις τη ζωή, την προσωπικότητα, τα θέλω σου, βασιζόμενη σε αυτά που σου δείχνει την κάθε φορά ο καθένας;

Και λέω καθένας, γιατί το κύριο μέλημά σου πρέπει πια να είσαι εσύ η ΜΙΑ και όχι κάποιος αλλος, που αγαπάς όπως λες. Εσύ τον αγαπάς και εκείνος σε αγαπάει. Η αγάπη και δη ο έρωτας, έχει τόσα πρόσωπα στ' αλήθεια; Δύο άνθρωποι είναι καλά μαζί, όταν θέλουν τα ίδια πράγματα. Η σχέση είναι ένας καθρέφτης του εαυτού μας. Δεν ερωτεύεται κανείς το «σιγουράκι», που είναι πάντα εκεί σαν σταθμός ανεφοδιασμού ανάμεσα στις πραγματικές «στάσεις ζωής» του.

Γεωργία, όσο και αν μας λες πως τον αποφεύγεις ΔΕΝ ΛΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. Εξακολουθείς να τον αποφεύγεις γιατί απλά θες να προσπαθήσει περισσότερο. Θες να του δείξεις πώς είναι να σε χάνει. Θες να τον κάνεις να πιστέψει πως έχεις αυτοεκτίμηση. Δεν μου αρέσει να γίνομαι σκληρή αλλά πρέπει. Το γράμμα σου είναι τεράστιο- μικροσκοπικό αν το πάρουμε σε σχέση με αυτό που εξηγείς ότι συμβαίνει στη ζωή σου, τεράστιο αναφορικά με το τι πραγματικά συμβαίνει: Μία ιστορία που επαναλαμβάνεται. Ο ίδιος κύκλος κηνυγού και θηράματος. Μόνο που ενώ εκείνος αρέσκεται να σε κηνυγά απλ