«Νοιώθω πως δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τον πρώην μου, αν και αυτός με βλέπει μόνο φιλικά»

Είμαι κολλημένη με τον πρώην μου, τον θέλω απεγνωσμένα

Αγαπητέ Doctor Love,
Είμαι η Δανάη που σου έχω ξανά στείλει mail,σχετικά με το παιδί απο το εξωτερικό....(αν θυμάσαι)
Διάβασα τις όμορφες και πάνω απ'ολα σωστές συμβουλές σου....συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.....απλά μέρα με τη μέρα συνειδητοποιώ πόσο ερωτευμένη είμαι μαζι του...Τον σκέφτομαι συνέχεια.κοιμάμαι και ξυπνάω με τη σκέψη του....δεν αντέχω άλλο!

Να τον δώ και να του στείλω ουτε καν το σκέφτομαι,απο εγωισμό και μόνο!Αλλά,τον θέλω οσο τίποτα!
Βέβαια,ξαναεμφανίστηκε και μιλήσαμε για κάποια πράγματα.....και

άμεσα μου ειπε πως μου έχει ξεκαθαρίσει απ'την αρχή τη θέση του...,αλλά επειδή έχει καταλάβει τι άτομο είμαι ούτε με κοροίδεψε και ούτε ψέματα μου είπε....και πως κ γι'αυτο μιλάει ακόμη μαζί μου!

Αυτό ήταν το μόνο που με χαροποίησαι,κι ας μη θέλει να'μαστε μαζι! Αλλά ειμαι διχασμένη! Ξέρω πως κάνει και με αλλες διάφορα,αλλά μέσα μου νιωθω κ οτι με θελει κ γω πολυ!

Πώς,να χειριστώ τη κατάσταση;
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας!

Αγαπητή Δανάη,  

το κλειδί στην όλη εξιστόρηση είναι στο σημείο που λες: " Ξέρω πως κάνει και με αλλες διάφορα,αλλά μέσα μου νιωθω κ οτι με θελει κ γω πολυ!". Ομολογείς, ή έστω καταδεικνύεις πως είναι, αν όχι σίγουρο, πολύ πιθανό πάντως όλα, σχεδόν, να είναι στο μυαλό σου. 
Και στον βαθμό που απλώς κρατούσες σαν μια ανάμνηση, σαν ένα γλυκό απωθημένο ίσως την αίσθηση αυτή, του ότι σε θέλει  - το θέλεις "αλλά η κενωνία/οι καιροί/η ξεφτιλισμένη η Τύχη που άλλους τους κατεβάζει και άλλους τους ανεβάζει κλπ κλπ" δεν σας αφήνουν να είσαστε μαζί, και παράλληλα συνέχιζες τη ζωή σου, θα ήταν όλα μέλι - γάλα. Όχι απολύτως νορμάλ, αλλά όχι και ιδιαιτέρως προβληματικά από πρακτικής άποψης.

Αυτό που περιγράφεις όμως γλυκιά μου, δεν ακούγεται και ότι πιο  υγιές θα μπορούσε να ζει κάποιος. Οι εμμονές μας τρώνε την ψυχή. Δεν μας αφήνουν να απολαύσουμε το οτιδήποτε. Από πράγματα και καταστάσεις της καθημερινότητάς μας, μέχρι τον έρωτα και το σεξ.

Για μια ακόμη, σίγουρα τελευταία, φορά θα σου πω να προσπαθήσεις να υποχρεώσεις τον εαυτό σου να προχωρήσει μπροστά. Αν δεν μπορείς μόνη σου, ή με την βοήθεια φίλων ή ανθρώπων που εμπιστεύεσαι την κριση τους, δες έναν ειδικό. Σίγουρα θα σου προτείνει κάποιες τεχνικές, κάποιες "οδούς" που θα σε βοηθήσουν να απαγκιστρωθείς από αυτήν την αδιέξοδη εμμονή.

Πέρνα όμορφα. 

Περιμένω ακόμη περισσότερες ερωτήσεις και ιστορίες σας στο info@queen.dpg.gr