Ντίνα Κώνστα:«Δεν μετάνιωσα που δεν έκανα παιδιά και ο γάμος δεν μ’ αρέσει καθόλου»

Γιατί δεν αντέχει να βλέπει τους "Δύο ξένους";

Η Ντίνα Κώνστα είναι η απόδειξη ότι ο σεβασμός εμπνέεται και δεν επιβάλλεται. Το ίδιο και το ταλέντο ή μάλλον, κυρίως το ταλέντο γιατί αυτός ήταν ο λόγος που την ανακαλύψαμε και την αγαπήσαμε. Η κυρία Ντίνα Κώνστα δείχνει αναντικατάστατη, είτε είναι η Ντένη Μαρκορά στους "Δύο ξένους", είτε είναι η Σωτηρία Μπέλλου στον συγκλονιστικό μονόλογο που ξεκινάει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Κάππα την Παρασκευή 12 Οκτωβρίου.

Ανακαλύψατε κάποια ομοιότητα της δικής σας ζωής

με εκείνη της Σωτηρίας Μπέλλου;
Το πάθος, που διαλέξαμε η καθεμία να κάνει αυτό που αγάπησε. Εκείνη στο τραγούδι και εγώ στο θέατρο. Είναι ενδιαφέρουσα ιστορία. Όλοι μας βολευόμαστε σε μια καθημερινότητα, σε μια ρουτίνα, το σύνδρομο της νοικοκυράς, εκεί όπου η ζωή δεν έχει ενδιαφέρον, έξω από κάποιες στιγμές και για μας του θεάτρου είναι παρηγοριά να ζεις τις ζωές άλλων ανθρώπων που έχουν κάποιο ενδιαφέρον. Είναι πολύτιμο

Γιατί πιστεύετε ότι άγγιξε τόσο πολύ τον κόσμο η παράσταση της Μπέλλου;
Για τον ίδιο λόγο που άγγιξε και μένα που με ενδιαφέρουν όχι οι συνηθισμένοι άνθρωποι, αλλά εκείνοι που έχουν πάθος, άνθρωποι με ενδιαφέρον, ακραίοι άνθρωποι. Ο μέσος όρος είναι πολύ βαρετό πράγμα. Σημασία έχει να μπορείς να περνάς τα άκρα, να ρισκάρεις.

Μετά από 1 ώρα και 40 λεπτά για 3 φορές τη βδομάδα, πώς κατορθώνετε και την αφήνετε πίσω σας την παράσταση και συνεχίζετε. Δεν είναι ψυχοφθόρο;
Πολύ ψυχοφθόρο, αλλά αυτά "πληρώνονται". Έχω παίξει ρόλους που τους πληρώνεις ακριβά, δεν περνάς άβρεχτος. Δεν μπορώ όμως να αφήσω έτσι την παράσταση πίσω μου. Δεν έχω διακόπτες στη ζωή μου και αυτό είναι το φυσιολογικό. Δεν είναι ένα κουμπί που το πατάς και λες τελείωσε. Δεν μπορείς έτσι ψυχρά να το τελειώσεις, δεν έχεις το δικαίωμα. Μόνο οι γιατροί το δικαιούνται αυτό, για να έχουν την ψυχραιμία να δουλέουν και να σώζουν ζωές

Τα χαρτιά, το μπαρμπούτι ήταν πάθος, αλλά και αρρώστια. Εσείς στη δική σας ζωή, εθιστήκατε ποτέ από κάτι;
Από το τσιγάρο, το ξέρω πώς πρέπει να το κόψω, αλλά δεν μπορώ. 'Ίσως και να μην θέλω, γιατί κοιτάξτε, με τα χρόνια παραιτούμαστε απ' όλα και το τσιγάρο είναι πολύ παλιός φίλος που είναι πάντα δίπλα σου. Δεν είναι τυχαίο που στις μεγάλες χαρές και στις τραγωδίες είναι η πρώτη κίνηση, είναι μηχανική, κάτι σημαίνει αυτό. Δεν έχουν καταστραφεί σπουδαίοι άνθρωποι από ναρκωτικά; Έχει πολύ μοναξιά η κορυφή και μιλάω για αυτούς που έφυγαν άδικα. Δεν το επικροτώ φυσικά, αλλά όταν σε τοποθετούν ψηλά, είναι μεγάλες οι απαιτήσεις και ο πανικός να μην απογοητεύσεις και εκεί έρχονται αυτά ως βοήθεια, που είναι και η καταστροφή σου.

Είπατε πρόσφατα ότι μετανιώνετε που δεν κάνατε πράγματα πιο τολμηρά. Εννοούσατε στην επαγγελματική ή στην προσωπική σας ζωή;
Ναι και στην προσωπική μου και στην επαγγελματική μου ζωή.

Δηλαδή αν ξαναζούσατε θα παίρνατε περισσότερα ρίσκα ακόμη και με το φόβο της αποτυχίας;
Ναι θα έπαιρνα, θα τολμούσα γιατί βλέπω και το χ