Πως πέρασα, κυρία, το Σαββατοκύριακο!

Σας λέω πως έχουμε ανάγκη ως κοινό, να εκφραστούμε, να καταγγείλουμε, να συμβουλευτούμε, να προστατεύουμε στο κάτω κάτω. Με ένα αίσθημα μη δικαίου, ανομίας, εγκατάλειψης όλοι, με τη γραφειοκρατία, το ληστρικό εχθρικό κράτος, την ισχυροποίηση και την προστασία των ισχυρών, τις πλεκτάνες και τις διαπλοκές των «υπεράνω υποψίας», την επαίσχυντη εκλεκτική ισότητα και την καπηλεία ιδεολογιών, ιστορίας, αλήθειας, νιώθεις να πνίγεσαι και ψάχνεις συμμαχία, λόγο, φωνή για την φωνή σου. Ο Γιώργος Αυτιάς είχε πάντα τα μικρόφωνα του ανοιχτά για όλους. Και κατανοώ το πιστό του κοινό. Και εγώ ίδια του έχω

ζητήσει συμβουλές και βοήθεια, εκμεταλλευόμενη το ότι βρισκόμασταν κάτω απ την ίδια τηλεοπτική στέγη -και μου την πρόσφερε απλόχερα εδώ που τα λέμε- ενώ έχω κραυγάσει στην εφορία, «εμένα άλλα μου είπε ο Αφτιάς και θα τον πάρω τώρα τηλέφωνο». Την αμαρτία μου να την πω. Το κάνα!

Κάπως έτσι λοιπόν εξηγούνται τα υψηλά νούμερα τηλεθέασης την πρώτη του μέρα στον ΣΚΑΪ. 32% περίπου, χάνω κάνα ψιλό, λέει και πολύ υψηλά και τα νεανικά του κοινά. Και όχι δεν εναρμονίστηκε με την φιλοτροΪκανή και ανυπέρβλητα μνημονειακή πολιτική του σταθμού προς τιμήν του!

Κατά τα άλλα είδα και πάλι το Dancing on Ice, μιας και έχει πολύ κόσμο μαζεμένο εκεί και όσο να ναι μια φαντασμαγορία την είχε, όχθες το βράδυ. Και μια αμηχανία επίσης. Ο Κωστέτσος έβαζε την ανθοδέσμη μπροστά στο πρόσωπο του και δεν τον βλέπαμε, όλοι μιλούσαν για μια χαριτωμένη μικρούλα που έδινε τα λουλούδια αλλά πλάνο δεν την πήρανε να την δούμε και εμείς από το σπίτι, οι κριτές μίλαγαν και καβαλούσαν τα λόγια της παρουσιάστριας, στις αγκαλιές που νίκησε η Πηλιχού, είδαμε το πίσω των εξτένσιον μόνο και κάτι πλάτες απ όλους μαζί που αγκαλιάζονταν! Καλά έκπληξη δεν υπήρχε, οι δυο κυρίες που από την αρχή ήταν φαβορί, αυτές και βρέθηκαν στον τελικό και κέρδισε η μια τους. Αλλά όπως πάντα ήταν ωραία η Τζένη Μπαλατσινού και πολύ «κλώσατε», ενώ εγώ βρήκα πολύ συγκινητική την φρασούλα που απηύθυνε στο σύζυγο της Πέτρο Κωστόπουλο, πως ζήσανε πολλά μαζί ωραία και θα ζήσουν και άλλα στο μέλλον, παρά τις όποιες δυσκολίες της ζωής.

Κατά τα άλλα, τα μέλη της επιτροπή κολακευόταν μεταξύ τους, πόσο χάρηκαν που γνωριστήκαν και πόσο σπουδαίοι είναι, η Πηνελόπη Αναστασοπούλου και η Ιωάννα Πηλιχού, αντί να συγχαρούν τους παρτενέρ τους, φιλιόνταν μεταξύ τους και κλαίγανε σα να μη το περίμεναν και όλοι ευχαριστήσαμε τον ΑΝΤ1 διότι έμαθε στα ελληνόπουλα το πατινάζ που άλλοι λαοί το λατρεύουν ως σπορ και ξέρει η Παπαρίζου απ αυτά που μεγάλωσε στην Σουηδία. Ε! Στην Σουηδία και στην Φινλανδία και στη Νορβηγία που έχουν πάγους ξέρουν και πατινάζ και έλκηθρο και σλάλομ. Εμείς εδώ μες στα καλοκαίρια και τις θάλασσες ξέρουμε από κολύμβηση, ιστιοπλοΐα, surfing, πόλο και πλατσούρισμα στα ρηχά, τι να κάνουμε τώρα!

Παρ όλα αυτά με το εν λόγω σόου ωραία πέρασα, αλλά με ρίξανε σε σκέψεις...