Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν;

Στην τηλεόραση τουλάχιστον, το κοινό δείχνει σαφέστατα την προτίμηση του στην ενημέρωση. Έχουμε το πόνο μας ως λαός, που να ασχολούμαστε τώρα με ψεύτογκλάμουρους, τραγουδοσεβντάδες, μοντελοκαταστάσεις με ρούχα δανεικά για την πόζα και party με μπόμπα ποτά; Οι εκπρόσωποι των εγχώριου lifestyle, του glamorous, της ινδουιστικά ανώτερης κάστας των celebrity, χλώμιασαν εσωτερικά πρώτα και σε σημείο παθολογικού ίκτερου έξω τους. Γνωρίζοντας πως θα με βρίζετε από μέσα σας -κάποιοι

και απ' έξω σας- δεν μπορώ να μη παραδεχτώ πως ένα κομμάτι μέσα μου, λυπάται για τον Λάκη Γαβαλά. Ξέρω πως άφησε απλήρωτους, ανέργους πολλούς. Πως χρωστάει στο δημόσιο λεφτά που ανήκουν σε όλους μας και καλούμαστε να τα πληρώσουμε με αιμοσταγείς φορολογίες που αφορούν σε μια όλο πληγές μεσαία τάξη. Μια μεσαία τάξη που τόλμησε κάποτε να ονειρευτεί, παρακινούμενη από τη σταθερότητα για πρώτη φορά του νομίσματος της, ωραία ρούχα, ταξίδια, καλή και όχι πολυτελή ζωή, πιστεύοντας πως ανήκουμε στην Δύση, για να πληρώσει με αίμα κάθε της χαμόγελο. Ναι, ξέρω! Θα σταθούμε ανελέητοι. Να πληρώσει ο Γαβαλάς. Θα κάνουμε πλακά σε ραδιόφωνα και στήλες διαδικτυακές για το σολαριουμ του Λάκη, τις κυρίες των ΒΠ που βροντοφωνάζουν «λευτεριά στο πολιτικό κρατούμενο» και θα αφήσουμε σεξιστικά υπονοούμενα, στο όνομα ενός ρατσισμού έστω και καλυμμένου, με το φερετζέ του αστείου.

Προς Θεού, δεν υπερασπίζομαι το να μη πληρώσει ο Γαβαλάς. Για την ακρίβεια αυτό ακριβώς θέλω να κάνει. Να πληρώσει ο κάθε Γαβαλάς! Οι ισχυροί, ειδικά των ΜΜΕ, είναι έξω και πίνουν espresso στο Κολωνάκι. Η αίσθηση ανημποριάς, ατιμωρησιάς, εκλεκτικής ανομίας, όπου η ισχύ της νομοθεσία ισχύει μόνο για την μεσαία και την χαμηλότερη τάξη, ενώ οι στην ουσία ισχυροί είναι στο απυρόβλητο και ζουν τρυφηλά, πάλι, εις βάρος μας, μας έχει γίνει δεύτερη φύση.

Η τραγική είδηση για τον εισαγγελέα που υποχρέωνε το 5χρονο αγοράκι του να κάνει στοματικό σεξ, αλλιώς δεν θα του έπαιρνε παγωτό το απόγευμα, αφενός μας αφήνει άφωνους και σοκαρισμένους αφετέρου μας θυμώνει γιατί ο άνθρωπος αυτός παρότι είχε ήδη αντιμετωπίσει κατηγορίες, δεν τιμωρούνταν αλλά δίκαζε στην έδρα και υποθέσεις!

Και για ποια αίσθηση δικαίου μιλάμε; Για το να δουλεύει σα το σκυλί και να μην υπερχρεώνει κανένας τα αφεντικά με την τρυφηλή ζωή και τις πολλές καταθέσεις να σε πληρώσουν; Να σε πετάνε από την δουλειά μετά από χρόνια που σε κατάντησαν ανήμπορο για κάθε τι άλλο; Για τις συντάξεις ανθρώπων που δούλεψαν πενήντα χρόνια και που τώρα δε μπορούν να βοηθήσουν ούτε στο γάλα των εγγονιών τους, ούτε στο να αγοράσουν τα φάρμακα τους; Σκοτώνουν όλα τα άλογα όταν γεράσουν; Για ποια δικαιοσύνη μιλάμε; Η καλλίγραμμη ημίγυμνη κυρία, με τη ζυγαριά στα ακροδάχτυλα και το μαντιλάκι τόσο kinky αφημένο στο βλέμμα της, δείχνει να νοιάζεται που γίνεται το επόμενο ομαδικό συνολάκι σεξ και όχι που βρίσκεται αδικία. Γιατί τότε δε θέα κράταγε ζυγαριά σαν έμπορος ουσιών αλλά σπάθα, γιαταγάνι, χατζάρα. Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν;

Ο Λάκης Γαβ