Εγκληματικότητα-Η «τροπική» και η «αστρική» βία

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες ολοένα και περισσότερων περιστατικών βίας -ενίοτε με τραγική κατάληξη- κάτι που για τους κοινωνιολόγους είναι φυσικό επακόλουθο της κοινωνικής δυστυχίας και των αδιεξόδων της.

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες ολοένα και περισσότερων περιστατικών βίας -ενίοτε με τραγική κατάληξη- κάτι που για τους κοινωνιολόγους είναι φυσικό επακόλουθο της κοινωνικής δυστυχίας και των αδιεξόδων της.

Για τους αστρολόγους βέβαια, η βία έχει «ονοματεπώνυμο» και από την στιγμή που αναφερόμαστε σε ακραία περιστατικά, δολοφονίες και «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών»,

ο νους μας ανατρέχει στον Άρη και τις «κακές παρέες» του, εννοώντας τις όψεις του με τον Ουρανό και τον Πλούτωνα κυρίως.

Αυτή η «σκοτεινή» τριάδα είναι που στις μέρες μας συμβάλλει στην έξαρση της βίας, αφού το τ-τετράγωνο που σχημάτισαν στα μέσα του Ιουλίου, συνοδεύοντας την Νέα Σελήνη, επέκτεινε την επιρροή του για ένα περίπου μήνα.

Κι αν από μια κυνική σκοπιά μια ληστεία αποσκοπεί σε ένα διακεκριμένο υλικό όφελος και μπορεί να έχει τις «παράπλευρες απώλειες» της, η υπόθεση της Πάρου με την άτυχη Μυρτώ και τον κτηνώδη Πακιστανό είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική «εικόνα» ενός Άρη που ασκεί τα βάρβαρα ένστικτα του, χωρίς να υπάρχει απαραίτητα κάποιο σημαντικό «κέρδος« για τον δράστη, πέραν της ικανοποίησης πως αποκτά «δικαίωμα» στη ζωή και το θάνατο.

Θυμίζω πως η άγρια επίθεση στο κορίτσι έγινε στην φάση που το τ-τετράγωνο των τριών πλανητών ήταν ακόμη στα «ντουζένια» του.

Η Μυρτώ είναι Καρκίνος, με τον Ήλιο της όμως να βρίσκεται πάνω από την 20η μοίρα του ζωδίου και ο πλανήτης που φαίνεται να την «κτύπησε» άμεσα ήταν ο Κρόνος από το Ζυγό και όχι ο Ουρανός ή ο Πλούτωνας.

Όμως, ο κάθε Κρόνος που τετραγωνίζει έναν Ήλιο θέτει σε δοκιμασία όχι μόνον τα θέματα του Ήλιου (ζωτικότητα, προσωπικότητα) αλλά και όλα εκείνα που σε έναν γενέθλιο χάρτη συγκροτούν τον «αδύναμο κρίκο» του.

Και στον χάρτη της Μυρτούς ξεχωρίζουν δύο όψεις από αυτές που ορίζω ως «κρυφές» και αποτέλεσαν τον καμβά για την φρίκη που βίωσε η ίδια, οι οικείοι της αλλά και όλοι εμείς. Ένα τετράγωνο του Άρη με τον Ουρανό αλλά κι άλλο ένα του Ουρανού με τον Πλούτωνα, που με την συμμετοχή της Σελήνης (σε σύνοδο με τον Πλούτωνα) περνάει από την σφαίρα του κοσμικού σε εκείνην του προσωπικού.

Δεν θα προχωρήσω σε περαιτέρω παρουσίαση στοιχείων, αφού νοιώθω πως δεν είναι σωστό, το σίγουρο όμως είναι πως η Μυρτώ έπεσε θύμα μιας σκληρής μοίρας, που την κτύπησε πρόωρα. Η περίπτωση της είναι ένα δυσάρεστο παράδειγμα ενός ανθρώπου που στερήθηκε του δικαιώματος του να διαχειριστεί μια «σκοτεινή» ενέργεια. Κι αυτό το γράφω, γιατί αν οι όψεις του χάρτη της ήταν «κανονικές», μεταξύ δηλαδή των τροπικών πλανητικών θέσεων, τότε πιθανά μαζί με το εν δυνάμει πρόβλημα θα είχε μέσα της και την λύση ή τουλάχιστον μια έστω και απροσδιόριστη αίσθηση κινδύνου, που θα μπορούσε τελικά να την προστατέψει.

Αντίθετα, από την στιγμή που οι αστρικές θέσεις έχουν να κάνουν κατά κ