Κρόνος στο Σκορπιό – Μεταμόρφωση ή Συμμόρφωση;

Το πεδίο του Σκορπιού έχει απίστευτη βαθύτητα και ίσως αυτός είναι ο λόγος που δυσκολεύει τις ερμηνείες ή που το κάνει εξαιρετικά μυστηριακό.

Αισίως ο Κρόνος μπήκε στο Σκορπιό και πολλοί αστρολόγοι έχουν βρει την ευκαιρία να σπείρουν το φόβο, να μιλήσουν για θάνατο και δυστυχία. Άραγε μέσα από αυτό το θανατικό γίνεται αντιληπτός ο Κρόνος στο Σκορπιό; Πιστεύω πως όχι. Εκτός του γεγονότος ότι μια τέτοια ερμηνεία είναι απολύτως ανεπαρκής, είναι και επικίνδυνη καθώς οδηγεί τους αναγνώστες στο να κάνουν το διαμετρικά αντίθετο από αυτό που μας επιτάσσει ο Κρόνος

στο Σκορπιό, δηλαδή να συντονιστούν με το φόβο, με τις πιο αδύναμες και ασταθείς πλευρές τους, να μετατραπούν σε υποχείρια μιας αδυσώπητης μοίρας.

Το πεδίο του Σκορπιού έχει απίστευτη βαθύτητα και ίσως αυτός είναι ο λόγος που δυσκολεύει τις ερμηνείες ή που το κάνει εξαιρετικά μυστηριακό. Στο ταξίδι που διανύει η ανθρώπινη ύπαρξη στο ζωδιακό, ο σταθμός του Σκορπιού είναι το κέντρο συγχώνευσης. Συγχώνευσης αξιών, εμπειριών, ηθών και εθίμων, κοινωνικών ή πολιτιστικών επιβολών που επηρεάζουν τη ψυχοσύνθεση και καθορίζουν άμυνες, συμπεριφορές, αντιδράσεις, επιδιώξεις. Συγχώνευση δύο ατόμων, συν-ουσία, συνύπαρξη. Συγχώνευση ατομικών αλλά και συλλογικών συναισθημάτων. Συγχώνευση που μπορεί να εξαφανίσει την ατομικότητα ή να την αναδείξει ως λαμπερό φάρο στο ομαδικό ή κοινωνικό γίγνεσθαι.

Μέσα από το πεδίο του Σκορπιού εκφράζεται η λίμπιντο, τα ένστικτα, οι πανίσχυρες αταβιστικές καταγραφές, οι κληρονομιές (υλικές ή πνευματικές), κάθε τι που συνθέτει την ανθρώπινη υπόσταση και την ενοποιεί με τους προγόνους και τους απογόνους της. Κάθε τι που την εξουδετερώνει αλλά και την αναγεννά σε κάτι σπουδαιότερο, αν φυσικά το άτομο συνειδητοποιήσει την αξία του μέσα στη σχέση, την ομάδα, την κοινωνία, την ανθρωπότητα. Ναι, όντως υπάρχει η έννοια του θανάτου στο Σκορπιό. Ωστόσο, δεν μιλάμε μόνο για το φυσικό θάνατο, μιλάμε κυρίως για το θάνατο της νηπιακής, άπειρης και εξαρτημένης από την κενότητά της ύπαρξής μας, στο βωμό μιας ενοποιημένης ύπαρξης που όχι μόνο δεν χάνει την ατομική της υπόσταση αλλά τη συνδυάζει με των άλλων για να επιχειρήσει την εξέλιξη, την πρόοδο και τη δημιουργία μιας νέας κληρονομιάς για την ανθρωπότητα του μέλλοντος.

Το κλειδί της σχέσης μας, ως ανθρωπίνων όντων, με το περιβάλλον του Σκορπιού βρίσκεται στον τρόπο που θα επιτύχουμε αυτή τη συγχώνευση. Αν είμαστε συνειδητοποιημένοι, σκεπτόμενα όντα, ικανά να αναγνωρίζουμε αρχικά, και στη συνέχεια να σεβόμαστε τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τις ιδιαιτερότητες μας, αν έχουμε επιτύχει ένα βαθμό αυτοελέγχου των δυνάμεων και των αδυναμιών μας, αν έχουμε επεξεργαστεί τους εαυτούς μας, τότε η διείσδυση μας στο σύνολο όχι μόνο δεν θα μας αλλοτριώσει αλλά θα μας εξυψώσει. Τότε θα είμαστε σε θέση να αντισταθούμε σε οποιαδήποτε αξία δεν συνάδει προς τις δικές μας, σε οποιαδήποτε καταγραφή δεν μας προάγει. Παράλληλα, θα «χρωματίσουμε» το συλλογικό με το εξατομικευμένο και θα το μεταμορφώσουμε σε κάτι καλύτερο. Από τη μια θα μετα