Iraklis is back

Επιτέλους, ο κόσμος του Ηρακλή θα έχει την ευκαιρία να δει την αγαπημένη του ομάδα σε αγωνιστική δράση. Δυστυχώς για τον σύλλογο δεν μιλάμε για την ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά ευτυχώς για αυτόν μιλάμε για την μοναδική που… κρατάει ψηλά την σημαία, αυτή του βόλεϊ.

Ποδόσφαιρο και μπάσκετ (δυστυχώς θα πω και πάλι) δεν βρίσκονται στις κατηγορίες που ανήκουν και πλέον το βάρος πέφτει στην ομάδα βόλεϊ, η οποία επιστρέφει μετά από δύο χρόνια απουσίας στα μεγάλα

Εκεί όπου ο Ηρακλής από το 2002 ως κα το 2009 μεγαλούργησε, με πέντε Final Four, τρεις τελικούς και χιλιάδες φιλάθλους του να τον ακολουθούν παντού.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς για αυτήν την ομάδα που έβαλε αυτά τα χρόνια το βόλεϊ στα σπίτια πολλών Ελλήνων.

Ο Ηρακλής είναι όνομα στο Τσάμπιονς Λιγκ και εξακολουθεί να «μετράει». Από την άλλη βέβαια όμως πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και αυτό που δήλωσε πρόσφατα ο Σωτήρης Δρίκος. Το ότι δηλαδή καλή η Πράγα αλλά ανήκει στο παρελθόν. Πλέον άπαντες στην ομάδα καλούνται να κάνουν μία νέα αρχή.

Ποιος δεν θα ήθελε και πάλι ταξίδια και Final Four. Δεν γίνονται όμως αυτά από την μία στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια και να ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι. Ο Ηρακλής έχει αλλάξει αρκετά από την Πράγα και επιστρέφει μετά από δύο χρόνια στο Τσάμπιονς Λιγκ, για κάτι καινούριο.

Διαφορετικά είναι πλέον τα δεδομένα και πρέπει άπαντες να σκέφτονται την κάθε στιγμή ξεχωριστά. Πρώτα από όλα το παιχνίδι της πρεμιέρας με την Νόλικο Μαασέικ, την Τετάρτη (19/10) στο ΔΑΚ Ευόσμου.

Εκεί όπου θα ακούσουμε μετά από καιρό τους φιλάθλους του Ηρακλή να τραγουδούν. Εκεί όπου μετά από καιρό θα δούμε κασκόλ και σημαίες να ανεμίζουν, φιλάθλους με τις φανέλες τους να χοροπηδούν και να γευτούν ξανά Ηρακλή.

Πολλοί περιμένουν αυτό το παιχνίδι για να… ξεχαρμανιάσουν. Τους έκοψαν την μπάλα και τις Κυριακές τους αλλά έχουν το βόλεϊ, έχουν το καμάρι τους. Αγωνιστικά ο Ηρακλής τώρα «χτίζεται», θέλει χρόνο. Αυτά τα παιχνίδια κερδίζονται με πάθος, θέληση και φωνή από την κερκίδα. Κάθε αρχή και δύσκολη και με νίκη ο Ηρακλής βάζει πλώρη για κάτι καλό στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Ραντεβού στον Εύοσμο λοιπόν…

Υ.Γ Για το ποδόσφαιρο απλά περιμένουμε. Κάτι που κάνουμε εδώ και καιρό. Από φήμες και σενάρια όσα θέλετε, αλλά στο τέλος το μόνο που ακούγεται είναι «Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου».