Αγανάκτηση στα γήπεδα: Ελπίδα ή οιωνός κακών; (photos+video)

Το κίνημα των αγανακτισμένων έχει μετακινηθεί και στις εξέδρες των γηπέδων, ωστόσο, κανείς δεν είναι σίγουρος πώς θα εξελιχθεί κι αν μέσω των μηνυμάτων των οπαδών θα έρθουν καλύτερες μέρες ή θα ενταθούν τα φαινόμενα βίας.

Μπορεί στην Ελλάδα να μην είχαμε συνηθίσει την αντίδραση του κόσμου μέσω των γηπέδων, όμως φέτος έγινε κι αυτό. Σε μια περίοδο όπου οι αλλαγές στην κοινωνία είναι δραματικές, η μικρογραφία της δεν θα μπορούσε να μείνει απαράλλαχτη. Όπου… μικρογραφία, μπορεί να θέσει κανείς τον αθλητισμό και κυρίως τον

ομαδικό που τραβάει τα βλέμματα της κοινής γνώμης και δίνει βήμα στον κόσμο για να εκφραστεί, να εκτονωθεί και να διασκεδάσει.

Τα κοινωνικά και τα πολιτικά μηνύματα στα ελληνικά γήπεδα ήταν κάτι το πρωτόγνωρο και από τον Οκτώβριο του 2011 και μετά έγιναν συνήθεια. Το θέμα ωστόσο είναι το πώς θα εξελιχθεί αυτή η τάση. Δεν είναι κανείς σίγουρος πως θα συνεχιστούν ήπιες οι διαμαρτυρίες και θα περάσουν στο υποσυνείδητο των πολιτών τα μηνύματα που θέλουν να περάσουν οι οπαδοί. Σίγουρα, οι ομοιότητες με άλλες χώρες που αντιμετώπισαν παρόμοια προβλήματα και που έζησαν υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ είναι πάρα πολλές, σε μερικές όμως περιπτώσεις… τρομάζουν.

Οι Barras Bravas και η θετική πλευρά

Η ιστορία των πολιτικών μηνυμάτων στα γήπεδα μόνο καινούρια, όπως στην Ελλάδα, δεν είναι. Στην Λατινική Αμερική κυρίως, το κίνημα των Barras Bravas είχε αναπτύξει έντονο πολιτικό λόγο και μέσα από τα συνθήματα, τα πανό και τις φωνές στα γήπεδα φρόντιζε κάθε φορά να στέλνει το μήνυμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ειδικότερα τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, όταν και στις χώρες αυτές την ηγεσία είχαν στρατιωτικά καθεστώτα, η δράση των οργανωμένων «Barras Bravas», ήταν αξιοσημείωτη και σε πολλές περιπτώσεις ιδιαίτερα… ενοχλητική για την κάθε χούντα.

Τα τραγούδια τους, τα οποία έβριζαν τους στρατιωτικούς και έβγαζαν… στη σέντρα τα φασιστικά καθεστώτα, έδειχναν το δρόμο προς το λαό. Δεν ήταν μάλιστα λίγες οι φορές που έξω από τα γήπεδα περίμενε το ιππικό και η αστυνομία για να… τιμωρήσει τους αντικαθεστωτικούς λόγω των όσων είχαν φωνάξει κατά τη διάρκεια των αγώνων. Το πλέον πολιτικοποιημένο Σαββατοκύριακο της Αργεντινής μάλιστα, ήταν αυτό στις 14 και 15 Οκτωβρίου του 1967. Στις 9 του ίδιου μήνα είχε ανακοινωθεί επίσημα η δολοφονία του Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα.

Ο «Τσε» ήταν ο «Άγιος» των περισσότερων Barras Bravas της εποχής, κυρίως όλων όσοι είχαν αριστερές καταβολές. Οι οπαδοί της Μπόκα Τζούνιορς, της Ιντεπεντιέντε, της Ράσιγκ Κλουμπ, της Φεροκαρίλ και της Τσακαρίτα φώναζαν ρυθμικά το όνομά του στα γήπεδα και οι συγκρούσεις δεν άργησαν να έρθουν, με αποτέλεσμα να υπάρξει διακοπή πέντε αγώνων. Οι ταραχές και οι αντιδράσεις στα γήπεδα εκείνες τις ημέρες ήταν το πλέον ηχηρό μήνυμα που είχε λάβει η χούντα του στρατηγού Ονγκανία…

Έκτοτε, στα γήπεδα της Αργεντινής, αλλά και του κόσμου γενικότερα, ήταν πολλές οι φορές που στάλθηκαν μηνύματα. Ακόμα και στην εποχή του ΔΝΤ οι Barras Bravas είχαν αντισταθεί με τα πανό και τα τραγο