Αργυρίου: «Ιδανικό περιβάλλον»

Ιδανικές συνθήκες έχει βρει στο Ζωγράφου η Μάρθα Αργυρίου, όπως εξηγεί στην επίσημη ιστοσελίδα του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης.Η 31χρονη τεχνικός ανέλαβε τη γυναικεία ομάδα το 2009 και πέρυσι την οδήγησε στην 5η θέση της Α’ ΕΣΚΑ, αν και εξασφάλισε την παρουσία της στην κατηγορία την τελευταία στιγμή. Φέτος, ο στόχος που έχει τεθεί είναι: «Να παίξουμε καλό μπάσκετ». Αναλυτικά τα όσα είπε…Για την περσινή πορεία του νεοφώτιστου Ζωγράφου στην Α’ ΕΣΚΑ Γυναικών: «Η θέση που τερματίσαμε ήταν πολύ καλή για την ομάδα. Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να πρωταγωνιστήσουμε στη Β’ ΕΣΚΑ, όμως ένα μήνα πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος μας ανακοίνωσαν ότι ανεβαίνουμε στην Α’. Στην αρχή υπήρχε μεγάλη αμφιβολία γιατί η ομάδα είχε χτιστεί για μικρότερη κατηγορία, όμως δεχτήκαμε την πρόκληση και με σκληρή δουλειά καταφέραμε να τερματίσουμε στην 5η θέση. Αναμφίβολα ήταν μία τεράστια επιτυχία ειδικά με τις συνθήκες που έγινε».Για τους φετινούς στόχους της ομάδας: «Τα δεδομένα έχουν αλλάξει πολύ. Αρκετές ομάδες έχουν δυναμώσει παίρνοντας παίκτριες επιπέδου Α1 και Α2. Αρχικά ο στόχος ήταν η είσοδος στη 4άδα, όμως τώρα κάτι τέτοιο φαίνεται πολύ δύσκολο. Πλέον, ο στόχος μας είναι να παίξουμε καλό μπάσκετ, να βελτιώσουμε όσο γίνεται τις παίκτριες και να ευχαριστιόμαστε παίζοντας το άθλημα. Αν υπάρξουν αυτά, τότε μπορούμε να δούμε πόσο ψηλά θα φτάσουμε».Για το πόσο σημαντικό είναι ένας προπονητής να μένει για πολλά χρόνια σε μία ομάδα: «Είναι πολύ τυχερός όποιος προπονητής βρει ένα καλό περιβάλλον με καλούς και συνεργάσιμους ανθρώπους. Εγώ είμαι από τις τυχερές, γιατί ο πρόεδρος Μπάμπης Τερζόπουλος, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και ο έφορος Γιάννης Κομνηνός είναι εξαιρετικοί άνθρωποι που βρίσκονται πάντα δίπλα στην ομάδα. Αφήνουν τον προπονητή να δουλέψει χωρίς να παρεμβαίνουν στο προπονητικό πρόγραμμα. Παράλληλα, στις υποχρεώσεις που έχουν είναι φερέγγυοι. Γενικά, το περιβάλλον είναι ιδανικό. Γενικότερα αυτό το μοντέλο πρέπει να ακολουθήσουν κι άλλες ομάδες, γιατί πλέον ο σκοπός είναι να βγαίνουν παιδιά από τις ακαδημίες κι αυτό επιτυγχάνεται μόνο όταν υπάρχει ενιαία φιλοσοφία για μεγάλο διάστημα. Έτσι ο προπονητής μπορεί να δώσει πιο εύκολα ευκαιρίες σε νέες παίκτριες, γιατί γνωρίζουν και έχουν εξοικειωθεί με τη φιλοσοφία του».Για το χώρο του γυναικείου μπάσκετ: «Για εμένα το μεγάλο πρόβλημα είναι ο τρόπος και η ποιότητα που υπάρχει στις προπονήσεις των υποδομών. Υπάρχουν κορίτσια που θα μπορούσαν να παίξουν μπάσκετ και κάποια άλλα που θα μπορούσαν να είχαν μεγαλύτερη εξέλιξη αν είχαν δουλευτεί πιο ποιοτικά από τη μικρή ηλικία. Στις ακαδημίες είναι ανάγκη οι προπονητές να δίνουν βάση στην τεχνική κι όχι στα συστήματα ή τη νίκη. Έτσι θα παραχθούν σωστά δουλεμένες αθλήτριες με γνώσεις πάνω σε βασικά του μπάσκετ».