Χάθηκε η μπάλα…

Τις τελευταίες εβδομάδες οι περισσότεροι αθλητικοί συντάκτες, συμπεριλαμβανομένης και της… αφεντιάς μου, αναλώνονται σε οτιδήποτε άλλο εκτός από το ποδόσφαιρο, με τη μορφή που το γνωρίζουμε όλοι…

Τιμωρίες, πρόστιμα, αποφάσεις, εφέσεις, αθλητικοί δικαστές, προσφυγές, ποδοσφαιρικοί εισαγγελείς, ΕΠΟ, φάκελοι αδειοδότησης, Λίγκα, μέχρι και συλλήψεις βρίσκονται στο πρώτο πλάνο της ειδησεογραφίας, με αποτέλεσμα οι πραγματικοί φίλαθλοι του ποδοσφαίρου,

αυτοί που θέλουν να βλέπουν τη μπάλα να κυλά στο χορτάρι, να έχουν ξενερώσει απίστευτα. Ξέρετε κάτι; Μαζί τους και εγώ…

Μόνο ποδόσφαιρο δεν είναι όλα τα παραπάνω. Σίγουρα έχουν να κάνουν με αυτό, αλλά το αγωνιστικό κομμάτι, αυτό που το χαρακτηρίζει, περνά, δυστυχώς, σε δεύτερη μοίρα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι στα πάνω του, η αλήθεια είναι. Σίγουρα πολλά από τα παραπάνω συμβαίνουν σε όλες τις χώρες του κόσμου, ωστόσο φαντάζομαι δεν έχουν την ίδια βαρύτητα που τους δίνουμε, εμείς, εδώ.

Πόσο καιρό έχετε να συζητήσετε πραγματικά, με τους φίλους σας, για κάποιο ελληνικό παιχνίδι που σας καθήλωσε, για κάποιο πανέμορφο γκολ που μπήκε; Τα ίδια και εγώ. Κάθεσαι να δεις λίγο ξένη μπαλίτσα, σε κάποιο συνδρομητικό κανάλι και σου έρχεται να βάλεις τα… κλάματα. Δεν αναφέρομαι σε αναμέτρηση του Champions League ή του Europa League που εκεί το γνωρίζεις εκ των προτέρων, λίγο πολύ, τι θα δεις. Αναφέρομαι σε εγχώρια πρωταθλήματα, όπως αυτό της Γαλλίας, ή της Γερμανίας ή δεν ξέρω και εγώ ποιο άλλο. Βλέπεις θέαμα, πάθος και ωραία γκολ στις περισσότερες των περιπτώσεων, με αποτέλεσμα, πραγματικά, ν’ απορείς…

Τέλος πάντων, μέρες που είναι, ας αφήσουμε στην άκρη τη μιζέρια του ελληνικού ποδοσφαίρου κι ας αφιερώσουμε το χρόνο μας στις οικογένειες μας. Τρώγοντας στο ίδιο τραπέζι, συζητώντας, σουβλίζοντας το αρνί, βλέποντας μια καλή ταινία… Πάντα υπάρχουν τρόποι να μοιραστούμε τον ελεύθερό μας χρόνο με τους κοντινούς μας ανθρώπους.

Εύχομαι υγεία σε όλους σας και στις οικογένειές σας. Καλή Ανάσταση να έχουμε και καλό Πάσχα.