Δεν ξέρουν ούτε να χαρούν!

Είναι πραγματικά περίεργο το πώς διαχειρίζεται ο Ολυμπιακός την νίκη κόντρα στην Μαρσέιγ. Σαφώς και ήταν σημαντικότατη επιτυχία. Και παρότι προήλθε με βοήθεια απ’ τη διαιτησία (πέναλτι-χέρι Μιραλάς που δόθηκε φάουλ, γκολ από ελεγχόμενη θέση οφσάιντ) πιστεύουμε ότι οι «ερυθρόλευκοι» δίκαια πήραν το συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Αυτό που ξενίζει πάντως, είναι

οι αντιδράσεις τους μετά από αυτό το αποτέλεσμα. Η λογική λέει πως θα χαιρόντουσαν, θα κοιτούσαν με άλλο μάτι την Ευρώπη, την οποία οι ίδιοι τόσα χρόνια απαξίωναν για χάρη του ελληνικού πρωταθλήματος και πάει λέγοντας. Παρ’ όλα αυτά, παρακολουθούμε ένα ηλίθιο (με όλο το σεβασμό) παιχνιδάκι εντυπώσεων. Με άρθρα, διαρροές από την ίδια την ομάδα και πάει λέγοντας. Για το πώς ο Παναθηναϊκός με την τύχη του θα είχε «καθαρίσει» το ματς πιο εύκολα, για το τι θα κατάφερναν οι «πράσινοι» σε αυτόν τον όμιλο και πάει λέγοντας. Δηλαδή σε έναν όμιλο με την πρωταθλήτρια Γερμανίας που αποτελείται από αμούστακα παιδάκια, από την Μαρσέιγ που παραπαίει και από μία Άρσεναλ που δεν θυμίζει σε πολλά την Άρσεναλ που όλοι γνωρίζαμε και είχε αντιμετωπίσει δύο φορές ο Παναθηναϊκός στο παρελθόν (με Ανρί, Βιεϊρά, Μπέργκαμπ, Κάμπελ και πάει λέγοντας). Συν τοις άλλοις, οι Πειραιώτες θα παίξουν για την πρόκριση απέναντι στην αδιάφορη Άρσεναλ τελευταία αγωνιστική. Ε, αν όλα αυτά δεν είναι τύχη και συγκυρίες υπέρ τους, τότε πάμε πάσο…

Απλά περιμένουμε να μας πουν όσοι αποτελούν το «ερυθρόλευκο» επικοινωνιακό σύστημα (και είναι πάρα πολλοί, έχοντας φωνές παντού) τι μετράει τελικά; Να είσαι πρώτος στο… χωριό (κι εκεί πρώτος είναι ο Παναθηναϊκός για να μην το ξεχνούν οι άνθρωποι) ή να πηγαίνεις καλά στην… πόλη (εκεί που θέλουν δύο ζωές για να ζήσουν τις επιτυχίες του «τριφυλλιού» τις οποίες μέχρι και σήμερα προσπαθούν να υποβαθμίσουν).

Με αυτές τις λογικές ο Ολυμπιακός απλά κάνει κακό στον εαυτό του και τίποτα άλλο. Και αποδεικνύει τον φόβο και το… κόμπλεξ αν θέλετε, απ’ τη στιγμή που ακόμη και τώρα, που θεωρητικά θα έπρεπε να χαίρονται ένα διπλό στην Ευρώπη (το τρίτο ήταν δεν έχουν και πολλά) ασχολούνται εμμέσως πλην σαφώς με τον Παναθηναϊκό. Γι’ αυτό και ο Φετφατζίδης, ο σκόρερ τους στην Γαλλία, δεν είναι τίποτα περισσότερο απ’ τον… Βαϊτση του 2011. Μια μέρα, σε αρκετά χρόνια από τώρα θα τον θυμούνται όπως θυμούνται τώρα το γκολ του συγκεκριμένου παίκτη (Βαϊτση) στο Μονακό.

Τέλος, όσον αφορά τον Παναθηναϊκό. Είναι καλό, όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό, να περάσει ο Ολυμπιακός. Να συνεχίσει να αγωνίζεται στην Ευρώπη. Για να έχει εκεί το μυαλό του για λίγο καιρό ακόμη. Επειδή δεν είναι μαθημένος σε τέτοιες καταστάσεις και δεδομένα θα το πληρώσει εντός των συνόρων. Άλλωστε, όταν είσαι χιλιόμετρα μπροστά από κάποιον, ένα βηματάκι του δεν γίνεται να σε φοβίσει. Δεν μπορεί να σε πλησιάσει. Άρα, ας προχωρήσουν οι άνθρωποι και στο τέλος θα τον… ξυρίσουμε τον γαμπρό.