Δύο αταίριαστοι κόσμοι

Ο Μάικ Ντόιλ ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές στην ιστορία της Μάντσεστερ Σίτι. Σκληροτράχηλος σέντερ μπακ, δυνατός και απροσπέλαστος στη μεσαία γραμμή ήταν παρών σε όλες τις μεγάλες στιγμές του κλαμπ την πενταετία 1966-70, αρχηγός στον προτελευταίο τίτλο του Λιγκ Καπ το 1976.Ο Μαικ Ντόιλ πέθανε στις 27 Ιουνίου, στα 64 χρόνια του, από κίρρωση του ήπατος. Δεν μπόρεσε να ξεφύγει ποτέ από την κόλαση του αλκοόλ, συνήθεια που άρχισε στα χρόνια της νιότης και της ποδοσφαιρικής δόξας.Η θλίψη για το χαμό ενός θρύλου επηρέασε όπως ήταν λογικό τους συμπαίκτες του. Ο Μάικ Σάμερμπι, εκπληκτικός εξτρέμ, μέλος εκείνης της σπουδαίας ομάδας του Μέρσερ τον αποκάλεσε «ψυχή και καρδιά της Μάντσεστερ Σίτι». Ο Ντένις Τιούαρτ σκόρερ του νικητήριου γκολ επί της Νιούκαστλ στον τελικό του Λιγκ Καπ το 1976, τον χαρακτήρισε γεννημένο νικητή. Πραγματικό αρχηγό.Ο Ντόιλ έφυγε από την ζωή λίγες ημέρες πριν από την δημοσιοποίηση της μεγαλύτερης οικονομικής συμφωνίας που έγινε ποτέ μεταξύ χορηγού και ποδοσφαιρικής ομάδας. Στα χρόνια του, οι «πολίτες» έγιναν υπολογίσιμη δύναμη εντός και εκτός του Νησιού, επειδή ένας ικανός ποδοσφαιράνθρωπος ο Τζόε Μέρσερ έφτιαξε μια ομάδα νικητών. Ομάδα που δεν είχε ακριβοπληρωμένους σταρ αλλά σπουδαίες προσωπικότητες που ένιωθαν ύψιστη τιμή τους να φορούν τη γαλάζια φανέλα.Στις κερκίδες του «Μέιν Ρόουντ» η φράση «Μπελ-Λι-Σάμερμπι» δονούσε την ατμόσφαιρα και δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η φοβερή τριάδα αλλά κι άλλοι συμπαίκτες τους όπως ο Γιανγκ, ο Μπουθ, ο Κόριγκαν, έγιναν γνωστοί και παρέμειναν τέτοιοι ως παίκτες των «γαλάζιων».Σήμερα, η Μάντσεστερ Σίτι δείχνει να βρίσκεται στην αρχή άλλης μιάς χρυσής εποχής. Το ενδιαφέρον, που καταδεικνύει την τεράστια αλλαγή των καιρών, είναι ότι αυτή η καλή ομάδα που έχτισε ο Χιούζ και συνεχίζει να διαχειρίζεται ο Μαντσίνι, δεν έχει καμμία σχέση με εκείνη των σίξτις. Οι περισσότεροι από τους 40 που αγωνίστηκαν στο «Σίτι οφ Μάντσεστερ» την τελευταία διετία, επαγγελματίες μισθοφόροι και, κάποιοι από αυτούς, τρομακτικά στυγνοί επαγγελματίες.Είναι εμφανές ότι την εικόνα αυτή ενισχύουν με την εν γένει συμπεριφορά τους, ο Τέβες, ο Μπαλοτέλι, παίκτες που στοίχισαν πάνω από 100 εκατ. ευρώ!Πρόπερσι είχα συναντήσει τον Στούαρτ Πιρς, μάνατζερ της Σίτι  τη διετία 2005-07, πριν μπούν στη ζωή των φίλων του κλαμπ οι Ταϊλανδοί και οι Αραβες. Τον ρώτησα για το αν θα ήθελε να είναι μάνατζερ στη θέση του Χιούζ έχοντας δεκαπλάσιο προϋπολογισμό από εκείνον που ξόδεψε εκείνος στη δική του θητεία. Μου είπε λοιπόν πως «Όταν μιλούν τα λεφτά, μπορεί να κερδίσεις κάτι κάποια στιγμή, αλλά δεν φτάνουν για να κάνουν μια αξιομνημόνευτη ομάδα».Συμφωνώ απόλυτα με τον Πιρς. Η Μάντσεστερ Σίτι είναι το αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ομάδων που χτίζονται πάνω σε λίρες και πετροδόλαρα. Στόχος είναι οι τίτλοι με όποιο κόστος κι ακόμη η αναγνωρισιμότητα των ιδιοκτητών οι οποίοι μέσω συλλόγων επιδιώκουν να ανοίξουν νέους δρόμους στις επιχειρήσεις τους.Αν μιλάμε για επιχειρηματική συμφωνία τότε σαφώς είναι επικερδής και για τις δύο πλευρέ