Εκαναν τον αετό…χαρταετό

Οπου φτωχός και η μοίρα του. Ετσι λένε και έτσι είναι. Μια ομάδα που ψάχνει ιδιοκτήτες, διοικούντες, ενθουσιάζεται με έντοκους δανεισμούς, αδυνατεί να σφραγίσει εισιτήρια αγώνων, δεν θα μπορούσε να εμφανίζει νορμάλ εικόνα στο χορτάρι.

Ασορτί με τα παλαβά που συμβαίνουν εκτός, η ΑΕΚ επέτρεψε στον ΟΦΗ να είναι στο παιχνίδι και στο τέλος αντί να πανηγυρίζει θρίαμβο, βρέθηκε να είναι ευχαριστημένη

με την ισοπαλία.

Σε αυτή την ομάδα η λογική έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό. Και μοιραία, παρασύρει και την ομάδα σε άναρχες επιλογές και παιχνίδι χωρίς ουσία. Αυτό συνέβη και στο ματς με τον ΟΦΗ. Το εντυπωσιακό πρώτο ημίχρονο, με τη συντριπτική κατοχή μπάλας και την εξαιρετική παραγωγή ευκαιριών, μετατράπηκε σε αγχωτικό φινάλε όπου η ΑΕΚ έφτασε να είναι χαρούμενη με τη μη ήττα.

Οι περισσότεροι στέκονται στην αποβολή του Μανωλά ως σημείο κλειδί της αναμέτρησης. Δεν είναι λάθος σκέψη. Ο Μανωλάς, δείχνοντας πως είναι από τα παιδιά που έχουν επηρεαστεί όσο λίγοι από την αναρχία που υπάρχει στην ομάδα, ενήργησε εντελώς ανώριμα. Δεν σκέφτηκε πως ήταν λάθος να ρισκάρει σε μια φάση που δεν είχε τεράστιο κίνδυνο και να χρεωθεί με δεύτερη κάρτα.

Ωστόσο, το εύκολο είναι να φορτώνεις τα πάντα σε έναν παίκτη. Το ζήτημα είναι πως η ΑΕΚ έπαιξε καλό ποδόσφαιρο στο πρώτο ημίχρονο, έκανε δέκα ευκαιρίες και δεν αξιοποίησε καμία. Πως στο δεύτερο ημίχρονο βρήκε γκολ, αλλά δεν μπόρεσε να τελειώσει τον ΟΦΗ. Οι αλλαγές από τον πάγκο, δεν βοήθησαν ούτε κατ’ ελάχιστο. Και θεωρώ λάθος την αντικατάσταση του γρήγορου Σιαλμά ή την επιλογή του Τσίτα σε ρόλο αριστερού χαφ!

Όλα αυτά πάντως, είναι απόρροια των όσων συμβαίνουν στο κεφάλι. Ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, όπου η λογική είναι πια ξεχασμένη υπόθεση. Ολοι και όλα στηρίζονται πάνω στον δανεισμό που μεσολαβεί ο Νικολαϊδης. Γίνονται κουβέντες και αναλύσεις, ακόμα και διαμάχες για τη ταυτότητα του δανειστεί. Λησμονώντας προφανώς, πως δεν πρόκειται για υποψήφιο επενδυτή, αλλά για απλό δανειστή.

Αυτό που περιμένει ο σύλλογος είναι πράξεις και καθαρές κουβέντες. Ο Νικολαϊδης θα πρέπει να πάψει το κρυφτούλι για το μπαίνω, δεν μπαίνω. Αφού είναι ο μόνος που κινείται, ας αναλάβει πρωτοβουλίες, ας βρει κι άλλους πόρους και ας βγάλει το καράβι από το αδιέξοδο. Η ανταλλαγή ευθυνών και η καθυστέρηση, μόνο νέα προβλήματα προκαλούν. Και κάνουν τον δικέφαλο αετό…χαρταετό της Καθαρής Δευτέρας.