Εκεί που δεν πιάνει μελάνι

Χαίρετε κύριοι,

Μετά από μια εμφάνιση που δεδομένων των συνθηκών μπορεί να χαρακτηριστεί τέλεια, ο Ολυμπιακός έκανε το πρώτο βήμα.

Ο Βαλβέρδε έστησε άψογα την ομάδα του και με το πρέσινγκ και την ένταση που έβγαλαν οι ερυθρόλευκοι αποδείχθηκε πως έχει τον τρόπο να έχει σε καλή κατάσταση την ομάδα του στο κατάλληλο χρονικό σημείο. Ο Ολυμπιακός

πέρασε ένα φυσιολογικό ντεφορμάρισμα στις αρχές του έτους και όπως γίνεται συνήθως αυτοί που θα έπρεπε να στηρίξουν την προσπάθεια έσπευσαν να διαλύσουν τα πάντα.

Δυστυχώς εν έτη 2012 στην Ελλάδα ένα ακόμα πρωτάθλημα είναι το παν. Παρότι ο βαθμός δυσκολίας για την Ευρωπαϊκή διάκριση είναι πολύ μεγαλύτερος και η αναγνώριση μέσα από αυτήν τεράστια, δεν δεχόμαστε να θυσιάσουμε τίποτα για το όραμα ενός ανώτερου στόχου.

Πολύ απλά γιατί κάποιοι που δεν γνωρίζουν και ούτε θέλουν να καταλάβουν τις δυσκολίες του αθλήματος πιέζουν και θέλουν να επιβάλλουν την άγνοιά τους. Μόνο και μόνο επειδή νιώθουν να φουσκώνει το παντελόνι τους και να κρύβονται τα κόμπλεξ τους όταν η ομάδα που υποστηρίζουν είναι πρώτη στη χώρα. Ως πότε όμως οι κινήσεις των ομάδων θα επηρεάζονται ή θα εξαρτώνται από τις δικές τους επιθυμίες; Ως πότε θα είναι πιο σημαντική η επικράτηση με κάθε τρόπο στο δικό μας μικρόκοσμο από τη δημιουργία μιας πραγματικά μεγάλης ομάδας;

Συγνώμη κύριοι αλλά η επιτυχία του φετινού Ολυμπιακού δεν γίνεται να εξαρτάται από κανένα εγχώριο τίτλο. Όπως δεν ήταν αποτυχημένος ο Παναθηναϊκός του Πούσκας το 71 που έχασε το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ ή το '85 του Γκμοχ που βγήκε τρίτος στην Ελλάδα. Ναι ο Ολυμπιακός ακόμα δεν έχει φτάσει τόσο μακριά, βλέπουμε όμως πως στον 1 ½ χρόνο προεδρίας του Μαρινάκη δημιουργήθηκε κάτι που δεν μπόρεσε να φτιάξει ο Κόκκαλης στα 19 χρόνια της δυναστείας του. Μια ομάδα που είναι ανταγωνιστική έχει διάρκεια και μπορεί να ονειρεύεται στο πιο υψηλό επίπεδο. Που την βλέπεις να αγωνίζεται και να προσπαθεί να εφαρμόσει ένα ποδόσφαιρο που πλησιάζει τις σύγχρονες απαιτήσεις.

Γνωρίζω πως στο άρρωστο περιβάλλον του Ελληνικού ποδοσφαίρου αν ο Ολυμπιακός προχωρήσει στην Ευρώπη και αυτό έχει αντίκτυπο στους εγχώριους στόχους σύντομα θα διαβάσουμε ξανά πως ο Ολυμπιακός δεν είναι Εσπανιόλ και θα οδηγηθούν κάποιοι οπαδοί στο αεροδρόμιο ή στου Ρέντη για να αποδοκιμάσουν. Τώρα ο Μαρινάκης έχει την ευκαιρία να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι αυτό που έχει πετύχει, πόσο παράλογοι ήταν όσοι ασκούσαν πίεση και ήθελαν να επιβάλουν τις θέσεις τους το διάστημα που είχε επιλεγεί για να έχει κάμψη ο Ολυμπιακός και από εδώ και μπρος να τους γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι.

Για να ασχοληθούμε όμως με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές ο Βαλβέρδε έστησε τέλεια την ομάδα του και οι παίκτες του ανταποκρίθηκαν άψογα στους ρόλους τους. Η εμφάνιση ήταν αψεγάδιαστη και ο καθένας μπορεί να βρει τους δικούς του πρωταγωνιστές. Τη διαφορά όμως την έκανε το δίδυμο Μανιάτης, Μακούν μπροστά από τον Ορμπάιθ. Ο Βαλβέρδε πήγε σε ένα 4-3-3 με 5 ποδοσφαιριστές να πρεσάρουν ψηλά και κράτησαν τη