Γεια σου (ρε μάγκα) Καπίνο...

Μία ακόμη τριάρα στο ΟΑΚΑ για τον Παναθηναϊκό, τούτη τη φορά απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης -που η αλήθεια είναι ότι άφησε πολύ καλές εντυπώσεις για την ακρίβεια τις καλύτερες από κάθε άλλη ομάδα που ήρθε ως αουτσάιντερ στην Αθήνα να αντιμετωπίσει το "τριφύλλι"- ένα ακόμη πολύτιμο τρίποντο... Πέντε στα πέντε εντός έδρας και φουλ για κορυφή μετά και τα εξ αναβολής ματς μέσα στο Γενάρη...

Με τον Στέφανο Καπίνο να αποτελεί κατά την εκτίμησή μου

τον πρωταγωνιστή του αγώνα, έχοντας άξιο συμπαραστάτη φυσικά τον Σεμπάστιαν Λέτο τον... βουτηχτή, όπως βάλθηκαν να τον αποκαλούν ορισμένοι για να μας τρελάνουν τελείως, που δημιούργησε ένα και "παστέλωσε" άλλα δύο "τεμάχια"...

Ο Αργεντινός άσος ήταν ο κορυφαίος μεν, αλλά ο 17χρονος διεθνής τερματοφύλακας ήταν το "κλειδί" του αγώνα για τον Παναθηναϊκό. Οχι τόσο επειδή ο Λέτο μας έχει συνηθίσει (ή καλομάθει αν προτιμάτε) στο να παίρνει... παραμάζωμα τις αντίπαλες άμυνες και να προκαλεί τον... τρόμο σε όσους προσπαθούν να τον αναχαιτίσουν. Οσο επειδή οι δύο εκπληκτικές αποκρούσεις που πραγματοποίησε ο πιτσιρικάς, με το σκορ στο 1-0, στη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου και έχοντας τη συμβολή των δοκαριών, ήταν αυτές που (πέραν της πιστοποίησης του τεράστιου ταλέντου του) επέτρεψαν στους "πράσινους" να κλείσουν το πρώτο ημίχρονο με ανέπαφη την εστία τους.

Και να βγουν εν συνεχεία στο δεύτερο με τη σωστή νοοτροπία, παίζοντας ώριμα, κλείνοντας τους διαδρόμους και "καθαρίζοντας" ουσιαστικά το ματς με τα γκολ του Μπουμσόνγκ και του Λέτο...

Το... κακό για τον Παναθηναϊκό και καλό για το ίδιο το παλικάρι, ήταν ότι οι σκάουτερ της Γιουνάιτεντ και της Γιουβέντους που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ για να δουν το ματς (για αυτόν της Ζυρίχης πάει πολύ...) είναι δεδομένο ότι στο "ραπόρτο" στα αφεντικά τους θα αφιερώνουν ύμνους.

Επιστρέφοντας στα του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης, ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο είχε ορισμένες εντυπωσιακές εκλάμψεις μεσοεπιθετικά και εμπνεύσεις για χάι λάιτ από Κουίνσι και Λέτο κυρίως, εντούτοις, έπαιζε λες και με το 1-0 είχε "κλειδώσει" τη νίκη. Δίχως συγκέντρωση και συνοχή, δηλαδή, με το μυαλό πάνω απ' το κεφάλι. Γεγονός που είχε ως συνέπεια τη δημιουργία αρκετών επικίνδυνων καταστάσεων από την ομάδα της Τρίπολης που δεν τις πλήρωσε χάρη στον Καπίνο.

Στο δεύτερο μισό του αγώνα, μετά προφανώς και τις επισημάνσεις του Φερέιρα που επισκέφτηκε τα αποδυτήρια στην ανάπαυλα των ημιχρόνων, ο Παναθηναϊκός ήταν σαφώς πιο συγκεντρωμένος, πιο ώριμος στο παιχνίδι του και με το μυαλό στα κεφάλια των παικτών του. Εκανε εξαιρετική διαχείριση του ματς και με εξαίρεση το τελευταίο δεκάλεπτο, μετά το 3-0, όπου χαλάρωσε περισσότερο απ' ό,τι έπρεπε, πήρε μία εύκολη νίκη. Συνεχίζοντας την ξέφρενή του κούρσα προς τον τίτλο, προς απογοήτευση όσων πίστευαν ότι πρόκειται περί "πράσινης φούσκας" που θα "ξεφουσκώσει" με την πρώτη "στραβή" (Αρης). Αμ δε...