Για να δούμε τι θα δούμε

Λόγια, λόγια, λόγια. Οι τελευταίες ημέρες δείχνουν κινητικότητα, φανερώνουν διάθεση και αφήνουν ελπίδα για την ΑΕΚ. Μόνο που επειδή οι μέρες τελειώνουν, καλό θα είναι να μείνουν τα λόγια στην άκρη και να δούμε και πράξεις.

Εξηγούμαι: Ο Νικολαϊδης έχει αποδείξει κατά το διάστημα της προεδρίας του, πως απεχθάνεται τα μεγάλα λόγια και προτιμά πράξεις. Πως δεν θέλει να μιλούν άλλοι για λογαριασμό του, αλλά να τοποθετείται εκείνος. Και τώρα, σε μια κρίσιμη καμπή για το μέλλον του συλλόγου, δεν μπορεί να αιωρείται μια κατάσταση που αφήνει

πολλές ελπίδες, αλλά διατηρεί εντελώς θολό τοπίο για την ΑΕΚ. Κάτι που αναμφίβολα δεν κάνει καθόλου καλό στην ομάδα.

Η μοναδική δημόσια τοποθέτηση του Νικολαϊδη, απέκλειε την ενασχόληση με την ομάδα. Οι εκμυστηρεύσεις του σε εκπροσώπους ΜΜΕ, έδειχναν τον ίδιο δρόμο. Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ίδιο συμπέρασμα: πως υπάρχει κινητικότητα από την πλευρά του, για την εξεύρεση λύσης στην ΑΕΚ.

Ισως να είναι η μοναδική λύση που υπάρχει για την ΑΕΚ. Αλλά αυτό που δεδομένα χρειάζεται ο σύλλογος τώρα είναι μια ξεκάθαρη λύση. Κάποιον που θα βγει μπροστά για να ενώσει, που θα μπορέσει να συσπειρώσει, που θα δώσει όραμα, θα εκπονήσει πλάνο. Αν ο Νικολαϊδης μπορεί να τα κάνει αυτά, τότε δεν χρειάζεται άλλη χρονοτριβή.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί η ΑΕΚ πρέπει να κρέμεται από τα χαρτζιλίκια του Νοτιά, τη μεσολάβηση για δάνειο από τον Νικολαϊδη και την ίδια στιγμή να σύρεται για λίγες χιλιάδες ευρώ από τον καθένα.

Καλό το όνειρο, καλή η ελπίδα, αλλά αν μέχρι την Παρασκευή η ΑΕΚ δεν βρει τα χρήματα, τότε χάνει την Ευρώπη και τιμωρείται για ένα χρόνο.
Γι' αυτό, επαναλαμβάνω πως στη συγκεκριμένη περίσταση το ζήτημα είναι σύνθετο, αλλά συνάμα απλό. Η ΑΕΚ χρειάζεται λύση και ο Νικολαϊδης μπορεί να την δώσει υπό προϋποθέσεις. Αρκεί βέβαια να είναι ξεκάθαρος και ειλικρινής προς τον κόσμο της Ενωσης. Τότε θα δούμε τι πραγματικά θα δούμε για το μέλλον.