Γράφοντας στο αεροπλάνο…

Λίγες ώρες πριν το πρώτο επίσημο παιχνίδι και κάθομαι στο αεροπλάνο κοιτώντας γύρω μου μόνο γνωστές φυσιογνωμίες. Το τσάρτερ άδειο. Λόγω ακρίβειας; Λόγω κλίματος; Ουδείς μπορεί να διαλέξει. Προφανώς και τα δύο.Η αλήθεια είναι πως το ίδιο σφίξιμο στο στομάχι το είχα όταν πηγαίναμε πέρυσι τέτοιο καιρό στο Άμστερνταμ. Το κλίμα ήταν πάλι προβληματικό λόγω  των αλλαγών προπονητών και ενός προγραμματισμού που δεν κυλούσε ρολόι.Φοβόμουν την ήττα, δεν ήμασταν καλά όχι μόνο ως ομάδα, αλλά και μεταξύ μας.Ένα χρόνο μετά τα ίδια και χειρότερα. Η διοίκηση εγκλωβισμένη στην εσωστρέφειά της, ο κόσμος μπερδεμένος από τα όσα ακούει, οι δημοσιογράφοι στη μέση να φταίνε για τα πάντα, η ομάδα στο περιθώριο παρότι θα θελε να είναι πρωταγωνίστρια.Ο κλασικός καλοκαιρινός ΠΑΟΚ.Λίγο πριν αναχωρήσουμε πετύχαμε τον Γιώργο Σαχπατζίδη. Το κεντρικό πρόσωπο του καλοκαιριού για τον ΠΑΟΚ. Άλλοι βλέπουν σε αυτόν τον άνθρωπο που θα φέρει τη λύση, άλλοι την καταστροφή. Αρκετά σοβαρός λόγος να γίνουμε κουβάρι. Μηδέν διάθεση να κρατηθούμε ψύχραιμοι, να τσεκάρουμε προθέσεις μέσα από γεγονότα.Η αλήθεια είναι πως για ακόμη μία φορά οι ρεπόρτερ βρίσκονται σε δύσκολη θέση αυτή τη περίοδο. «Γιατί δε λέτε ότι κλέβουν»; Είναι η κλασική ερώτηση που δεχόμαστε από την ημέρα που εμφανίστηκε η φήμη για μεγαλύτερο άνοιγμα.Η απάντηση είναι απλή σε αυτές τις περιπτώσεις. «Πες το εσύ» τους λες αλλά δεν κατανοούν. Ή δεν έχουν κάτσει στο εδώλιο του κατηγορούμενου για συκοφαντία ή πέρασε πολύς καιρός από τότε που κάθισαν. Μπορεί να θέλουν να φρεσκάρουν λίγο τη μνήμη τους. Εγώ κάθε χρόνο πάντως περνάω μία βόλτα από εκεί.Κανένας δεν γνωρίζει αν κάποιος έκλεψε μέσα από τον ΠΑΟΚ. Κανένας δεν ξέρει πόσο είναι το άνοιγμα. Κανένας όμως δεν μπορεί να αποβάλει τις φοβίες του, λόγω του μουγγού ΠΑΟΚ. Του μουγγού επίσημου ΠΑΟΚ.Εγώ ξέρω πως όταν κάποιος με λέει κλέφτη, τον φωνάζω να του εξηγήσω πως το έργο δεν είναι έτσι. Μπορώ να του αποδείξω πως λέει αστειότητες. Όταν όμως δεν τον φωνάζω, νομιμοποιείται να πει το οτιδήποτε. Η δημοκρατία σε όλο της το μεγαλείο. Ικανή να καταστρέψει τα πάντα.Η αλήθεια είναι πως όταν συνάντησα τον Σαχπατζίδη έξω από το αεροδρόμιο, κατάλαβα πως σήμερα δεν θα είναι η μέρα που θα ολοκληρωθεί το σήριαλ. Θα είναι αύριο; Μεθαύριο; Το μήνα που δεν έχει Σάββατο; Μόνο οι πρωταγωνιστές γνωρίζουν.Η αλήθεια είναι πως το μοναδικό στοιχείο που μου φέρνει αγαλλίαση, είναι η παρουσία μου με την ομάδα. Θα χαρούμε όλοι μαζί αν κερδίσουμε, θα φάμε το μπινελίκι μαζί άμα χάσουμε. Πλέον το έργο έχει γίνει πολύ απλό για όλους. Άδικο, αλλά απλό.Ο Ζαγοράκης δεν είναι με την αποστολή, τον αντικατέστησε ο Βρύζας. Πλέον τα έχουν βρει οι δυο τους αλλά υπάρχουν πολλοί που με χαρά δεν δέχονται το συγκεκριμένο γεγονός. Με χαρά διαλέγουν έναν από τους δύο λες και υπάρχει διενέργεια γκάλοπ σε εξέλιξη τη δεδομένη χρονική στιγμή.Με το ζόρι στρατόπεδα, με το ζόρι διχόνοια. Κούραση…