Η μία και μοναδική Dream Team

Ήταν 8 Αυγούστου του 1992 όταν «τέλειωσε» το δικό μας όνειρο, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Τότε που η μία και μοναδική Dream Team επικράτησε 117-85 της Κροατίας στον τελικό και κατέκτησε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο ολοκληρώνοντας τις μαγικές στιγμές στις οποίες μας είχε υποχρεώσει να ζούμε για αρκετές μέρες.Οι Αμερικάνοι χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά επαγγελματίες σε μεγάλη διοργάνωση και βέβαια παρουσίασαν ό,τι καλύτερο είχαν τότε: Τον Μάτζικ Τζόνσον που βέβαια είχε εγκαταλείψει την ενεργό δράση όταν βρέθηκε (ενάμιση χρόνο νωρίτερα) θετικός στον ιό HIV αλλά ζούσε το δικό του όνειρο...Η σκηνή που έχει μείνει είναι εκείνη με τον Μάτζικ να ανεμίζει την αμερικάνικη σημαία και να κοιτάζει στον ουρανό λες και δεν ήθελε να τελειώσει αυτό το σόου... Κι ακόμα τον Μάικλ Τζόρνταν, τον Λάρι Μπερντ, τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ, τον Καρλ Μαλόουν, τον Κλάιντ Ντρέξλερ, τον Σκότι Πίπεν, τον Ντέιβιντ Ρόμπινσον, τον Κρις Μάλιν, τον Τζον Στόκτον, τον Πάτρικ Γιούιν και το κολλεγιόπαιδο, Κρις Λέτνερ. Προπονητής της ομάδας ήταν ο Τσακ Ντέιλι (μακαρίτης πια), δις πρωταθλητής με τους «bad boys» Ντιτρόιτ Πίστονς το 1989 και το 1990!Ήταν και για μας τους αθεράπευτους μπασκετικούς μια εκπληκτική περίοδος γιατί βλέπαμε όλους αυτούς τους υπερπαίκτες σε ευρωπαϊκό παρκέ. Μη νομίζετε ότι τότε υπήρχαν τόσες πολλές πληροφορίες για το ΝΒΑ... Περιμέναμε να βγει το θρυλικό «ΤΡΙΠΟΝΤΟ» για να διαβάσουμε τα νέα από τον (μετρ του είδους) Κώστα Παπαδάκη, τρέχαμε στην Ομόνοια για να προμηθευτούμε το Street&Smith's ή ό,τι αμερικάνικο περιοδικό ερχόταν, στέλναμε παραγγελίες στην PONTEL για να μας έρχονται στο σπίτι οι βιντεοκασέτες (εγώ είχα παραγγείλει όλη τη σειρά των αγώνων των αγαπημένων μου Μπλέιζερς στην κανονική περίοδο και τα πλέι οφ) ή πηγαίναμε στα video club για να κατοχυρώσουμε την βιντεοκασέτα με το All Star Game... Πιο μετά είχαμε το (χαμένο πια) αγγλικό κανάλι Super που έβαζε αγώνες ΝΒΑ, κάτι... ψιλά (τους τελικούς) μετέδιδαν τα ελληνικά κανάλια και μαζεύαμε τα χαρτιά με τα στατιστικά όλης της χρονιάς που τα συγκεντρώναμε με το... απαρχαιωμένο αλλά λειτουργικό σύστημα FaxBack που είχε τότε το ΝΒΑ...Γελάτε ορισμένοι; Κι όμως, έτσι ήταν τα πράγματα πριν από περίπου 20 χρόνια. Κάπως έτσι συγκεντρώναμε τις πληροφορίες και να για είμαι ειλικρινής... βοηθούσαμε και κόσμο. Χαρακτηριστικά θυμάμαι πόσες φορές εμείς που είχαμε την... PONTEL στη διάθεσή μας είχαμε δώσει κασέτες σε προπονητές για να μελετήσουν καλύτερα έναν παίκτη που τους είχε προταθεί! Ρομαντικές εποχές...Μετά απ' αυτή την... κατάθεση αναμνήσεων ας επιστρέψουμε στη Dream Team... Στη μία και μοναδική γιατί εδώ που τα λέμε δεν πρόκειται να εμφανιστεί στα παρκέ άλλη τέτοια ομάδα... Οι αμερικάνοι συνέχισαν να βάζουν αυτό το συνθετικό (Dream Team-2 ή Dream- Team 3) στις ομάδες που εμφανίστηκαν στο Μουντομπάσκετ του '94 και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του '96 αλλά σύντομα το εγκατέλειψαν. Μεγάλους παίκτες παρουσίαζαν και τότε αλλά όχι σαν εκείνους του '92.Γι' αυτό κι εκείνες τις στιγμές πάντοτε θα τις θυμόμαστε...