Η σύγχρονη πόρνη, το ποδόσφαιρο

Ήταν ένα πολύ μυστήριο Σαββατοκύριακο και ποδοσφαιρικά, αλλά κυρίως κοινωνικοπολιτικά. Στη Κρήτη δεν πήγα να δω την ομάδα, όχι για αγωνιστικούς λόγους αλλά για οικονομικούς. Όταν το εισιτήριο για τη Κρήτη είναι 240 ευρώ πήγαινε – έλα και για να πας στο Λονδίνο χρειάζεσαι τα μισά, κάπως σου τη δίνει στα νεύρα.Το έκανα μία, δύο, πέντε φορές, αλλά κάπου σε έχουν φτάσει στο σημείο να σκέφτεσαι το πόσο μαλ*κας μπορείς να αισθανθείς. Το μαλ*κόμετρό σου έφτασε στο κόκκινο.Από τη μία είχα τον Κρέσιτς να στήνει λάθος το τείχος, από την άλλη τον Παπανδρέου να μου εξηγεί το γιατί πρέπει να μου μπει και άλλο το αυγό στον κ... Τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ λύγιζε σε τρία λεπτά στο Παγκρήτιο, χάνοντας ένα δικό του παιχνίδι, στη Θεσσαλονίκη γινότανε μακελειό και το δακρυγόνο ξεπερνούσε τα ποσοστά οξυγόνου στην ατμόσφαιρα.Στο μυαλό μου επικρατούσε ένα κομφούζιο. Από τη μία δεν μπορώ να προβλέψω το πότε θα συνέλθει η ομάδα, από την άλλη δεν μπορώ να προβλέψω το πότε θα σταματήσει η αφαίμαξη της τσέπης μου.Πρόσφατα, μου ήρθε λογαριασμός κινητού 1100 ευρώ, τα 350 από αυτά ήταν… τέλη συνδρομητή. Τα οποία αυξάνονταν όσο περισσότερο μιλούσα. Μου έδωσαν και μπόνους. Το αν το κινητό μου είναι αντικείμενο δουλειάς, είναι κάτι που προφανώς δεν απασχολεί κανέναν, όπως επίσης δεν απασχολεί κανέναν πως είμαι υποχρεωμένος να πληρώνω ενοίκιο για να μείνει η μητέρα μου σε σπίτι και όχι σε παγκάκι.Δεν υπάρχει τρόπος να θεωρηθώ προστάτης παρότι η μητέρα μου δεν έχει έσοδα. Ούτε σύνταξη, ούτε τίποτα. Δεν δικαιολογούνται τα έξοδα αυτά.Η αλήθεια είναι πως αυτές τις ημέρες αισθάνομαι πολύ περήφανος που καμία από τις πρώην μου δεν με έψησε να παντρευτώ. Φαντάζομαι τον εαυτό μου με δύο κουτσούβελα και την… κοντόκανη. Άλλη λύση δεν θα υπήρχε.Περήφανος αισθάνομαι και για το ότι δεν πήρα κανένα είδος δανείου. Μάλλον με γλίτωσε η γραφειοκρατία του θέματος και το ότι βαριέμαι παραδοσιακά να μαζεύω χαρτιά. Με κράζουν οι κολλητοί που δεν έχουν αυτοκίνητο, που πληρώνω δύο ενοίκια. Φαντάζομαι για λίγο τον εαυτό μου να πληρώνω δύο δάνεια για σπίτι και ένα για αυτοκίνητο και κλαίω. Πώς την γλίτωσα έτσι…Πρέπει να ματώσουμε λοιπόν, αυτό μάθαμε μέσα στο ΣΚ, αλλά άπαντες ξεχνάνε το μέχρι πότε. Να πάρω τα μέτρα μου ρε αδερφέ. Πες μου πότε υπολογίζεις να σταματήσεις να με… μαμάς.Μέσα σε αυτό το κλίμα και ενώ τα νεύρα είναι τσιτωμένα, καλούμαστε να βρούμε καθαρό μυαλό σε ποδοσφαιρικά θέματα, τα οποία δείχνουν ασήμαντα στη παρούσα φάση. Για την ακρίβεια, το ποδόσφαιρο κατάντησε το προϊόν ξεσπάσματος του πιεσμένου πολίτη.Ακόμη και εγώ που δεν θεωρούμαι ένας απλός μισθωτός, έχω μεγάλο εκνευρισμό για πολλά πράγματα, χωρίς να έχω ανοίγματα τρελά, ούτε υποχρεώσεις που να με πνίγουν.Όταν φάγαμε το γκολ από ανύπαρκτο φάουλ, ήθελα να μπω στη τηλεόραση να πνίξω αυτό το νέο φρούτο που εμφανίστηκε στη ζωή μας, λειτουργώντας σαν παιδί 15 χρονών, παρότι πάτησα το 37ο έτος της ζωής μου.Προσπαθώ να μπω στη ψυχοσύνθεση ενός οπαδού που παλεύει για 600 ευρώ το μήνα - και άμα - προσπαθώντας να ζήσει με αυτά. Πώς είναι δυνατόν να εί