Ισόβιος πρωταθλητής δεν υπάρχει

Αρχικά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: Η ψυχραιμία είναι ό,τι πιό σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις τόσο για τους νικητές όσο και για τους ηττημένους. Η πραγματικότητα αναφέρει ότι ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά το 1997 και ο Παναθηναϊκός έχασε τα πρωτεία για πρώτη φορά μετά από 9 χρόνια και για δεύτερη μετά το 1998 (είχε μεσολαβήσει ο τίτλος της ΑΕΚ

Η συνολική εικόνα της σειράς των τελικών δεν έχει να κάνει με τις κραυγές που ακούγαμε όλο αυτό το διάστημα. Ετσι κι αλλιώς έχουμε συνηθίσει στις... τσιρίδες κάθε χρόνο σε τελικούς οπότε δεν μας προκαλεί εντύπωση, κυρίως όμως μας αφήνει και αδιάφορους. Και για να μην ξεχνιόμαστε σ' έναν τέτοιο "πανικό"... φταίνε όλοι, ακόμα και οι δημοσιογράφοι για ορισμένους! Ας μην ασχοληθούμε όμως με τους "μικρόψυχους κάφρους" γιατί δεν τους αξίζει και περισσότερη αναφορά.

Αν εξετάσουμε τα 5 ματς της σειράς των τελικών βγάζουμε το εξής συμπέρασμα: Συνολικά ο Ολυμπιακός είχε περισσότερη διάρκεια, ήταν πιό έτοιμος, βρήκε περισσότερες λύσεις, φάνηκε πιό “φρέσκος” από τον Παναθηναϊκό κι έτσι έφθασε στο πρωτάθλημα. Από έναν Παναθηναϊκό που βέβαια δεν είναι η ομάδα των... τελειωμένων γερόντων όπως μερικοί όψιμοι “ειδήμονες” ή κάμποσοι που δεν μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους έλεγαν. Αντιθέτως είναι μιά ομάδα με περηφάνεια κι εγωισμό που- νομοτελειακά- έχασε ένα πρωτάθλημα μετά από τόσα χρόνια κυριαρχίας.

Μην τρελαθούμε κιόλας... Ο ορισμός της “ισόβιας πρωταθλήτριας” στη χώρα της είναι η Μακάμπι, στο Ισραήλ. Κι όμως τα τελευταία 5 χρόνια έχει χάσει... δύο φορές το πρωτάθλημα, μία από την Γκιλμπόα και άλλη μία από τη Χολόν. Ισόβιος πρωταθλητής δεν υπάρχει. Κι αναμφίβολα ο Παναθηναϊκός είχε και πιό ισχυρή ομάδα (τον Ολυμπιακό) να τον... αμφισβητήσει και όχι την Χολόν!

Πέραν τούτων είναι πέρα για πέρα σίγουρο το εξής: Δεν έχουμε το καλύτερο πρωτάθλημα στην Ευρώπη, όπως τη δεκαετία του '90. Όμως έχουμε τους καλύτερους τελικούς στην Ευρώπη, με δύο τεράστιες ομάδες, με τους δύο κορυφαίους προπονητές και με παίκτες που ακολουθούν το σύστημα, την τακτική κι αφομοιώνουν τη φιλοσοφία σε σχεδόν απόλυτο βαθμό κάτι που μαρτυρά και το υψηλό μπασκετικό IQ τους.

Και δύο τελευταίες σκέψεις: Πρώτον, επειδή υπάρχει η “τρέλα” (είτε με τη χαρά είτε με την πίκρα) οφείλουμε να πούμε ότι καμία Αυτοκρατορία δεν “γκρεμίστηκε” αλλά ούτε και “χτίστηκε” σε μία νύχτα και μέσω ενός τίτλου. Για τέτοιες καταστάσεις απαιτείται πάνω απ' όλα διάρκεια.

Δεύτερον, επειδή στην κλήρωση των διαιτητών ακούστηκε η φράση ότι “το πρωτάθλημα είναι στημένο” δεν θα ήταν άσχημο να παρατεθούν στοιχεία επ' αυτού! Δεν σταματάνε κάποια στιγμή οι “φωτοβολίδες” γιατί μόνο κακό κάνουν;