«Ηταν θέλημα Θεού»

Ο Γιάννης Γκούμας μίλησε στο Onsports ξετυλίγοντας το... κουβάρι των αναμνήσεων από το έπος της ΠορτογάλιαςΤι και αν βρισκόμαστε στην 7η επέτειο; Για τους απανταχού Ελληνες, η 4η Ιουλίου 2004, θα είναι πάντα μια μέρα ιστορίας, συγκίνησης και εθνικής υπερηφάνειας. Εκείνη την καλοκαιρινή νύχτα, γράφτηκε στην Πορτογαλία το μεγαλύτερο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.Ο,τι συνέβη στο γήπεδο «Ντα Λουζ» της Λισσαβόνας, ενώπιον χιλιάδων θεατών και εκατομμυρίων τηλεθεατών, προσέλαβε μεγαλύτερη διάσταση από μια αθλητική επιτυχία. Εβγαλε στους δρόμους όλους τους Ελληνες, σκόρπισε χαρά και υπερηφάνεια στους όπου γης ομογενείς, προκάλεσε το θαυμασμό αθλητικών υπερδυνάμεων. Ηταν ίσως η τελευταία φορά που οι Ελληνες γέλασαν και χάρηκαν τόσο πολύ…Οι αναμνήσεις από την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2004, παραμένουν το ίδιο έντονες επτά χρόνια μετά, όχι μόνο για τους Ελληνες φιλάθλους, αλλά για τους ποδοσφαιριστές εκείνης της «χρυσής» ομάδας…Ενας εξ αυτών και ο Γιάννης Γκούμας. Ο άλλοτε διεθνής αμυντικός γύρισε το ρολόι του χρόνου επτά χρόνια πίσω και περιέγραψε στο Onsports, την μοναδική εμπειρία της γλυκιάς…περιπέτειας στα γήπεδα της Πορτογαλίας.-     Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό από εκείνες τις στιγμές και γενικότερα τι γεύση σου έχει αφήσει η κατάκτηση του Euro 2004;«Τα όσα ζήσαμε στην Πορτογαλία, θα παραμείνουν ανεξίτηλα χαραγμένα στο μυαλό μου. Αυτό που πετύχαμε, δύσκολα θα επαναληφθεί. Ηταν θέλημα Θεού. Νιώθω τυχερός, που ήμουνα παρών, μέλος εκείνης της Εθνικής ομάδας και έζησα από κοντά τις ιστορικόρες στιγμές του ελληνικούθ ποδοσφαίρου».  - Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση από όλα όσα ζήσατε εκείνη την περίοδο; -        «Πήγαμε στην Πορτογαλία για να παίξουμε και να χτυπήσουμε χωρίς άγχος όλα τα παιχνίδια. Ως αουτσάιντερ βλέπαμε την κάθε αναμέτρηση που έρχεται ξεχωριστά. Προχωρώντας βήμα- βήμα φτάσαμε στον τελικό και βγήκαμε πρώτοι. Όταν σηκώσαμε το Κύπελλο, ούτε εμείς οι ίδιοι μπορούσαμε να συνειδητοποιήσουμε εκείνη την στιγμή το μέγεθος της επιτυχίας. Μόνο όταν επιστρέψαμε στην Ελλάδα καταλάβαμε τι ακριβώς είχαμε πετύχει. Η υποδοχή που μας επιφύλλασε ο ελληνικός λαός, ήταν κάτι το ανεπανάληπτο. Πραγματικά, δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς εκείνες τις στιγμές. Τις σκέφτομαι και ανατριχιάζω…».-        Υπάρχει κάποιο παιχνίδι που ξεχωρίζεις;-        «Τον ημιτελικό με την Τσεχία. Προσωπικά, θεωρώ εκείνο τον αγώνα τον πιο δύσκολο από όλους όσους δώσαμε. Ο αντίπαλος βρέθηκε σε καλύτερη μέρα, είχε πολλές ευκαιρίες για γκολ. Και όμως, καταφέραμε σκοράροντας στο τελευταίο λεπτό της παράτασης να νικήσουμε και να πάρουμε το εισιτήριο της πρόκρισης για τον μεγάλο τελικό». - Παρακολουθείς καθόλου εκείνες τις αναμετρήσεις σε dvd;«Μερικές φορές στον ελεύθερο χρόνου μου. Μου αρέσει να δείχνω στο παιδί μου εκείνα τα ανεπανάληπτα παιχνίδια που δόξασαν την Ελλάδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο».- Αν σου έλεγε κάποιος πριν από την έναρξη του τουρνουά, ότι η Ελλάδα θα σηκώσει το Κύπελλο τι θα του απαντούσες;«Ότι