Με ταχτική προσαρμογής πήρε βαθμό και ήρεμο χρόνο ο Μασάδο

Χαίρετε κύριοι

Το χτεσινό ντέρμπι της Τούμπας άφησε και τους δύο προπονητές ικανοποιημένους.

Ο Μπόλονι είδε την ομάδα του να προσπαθεί και να βγάζει περισσότερη φρεσκάδα απ' ό,τι περίμενε, ενώ ο Μασάδο μπορεί να δήλωσε πως ήθελε τη νίκη, αλλά η ισοπαλία στην Τούμπα του δίνει το δικαίωμα να συνεχίσει να δουλεύει ήρεμα.

Ο Μπόλονι φύλαγε μια έκπληξη στον προπονητή του Άρη. Έχοντας μείνει με δύο μόνο αξιόλογους κεντρικούς μέσους, αποφάσισε να μην χρησιμοποιήσει κάποιον ποδοσφαιριστή πίσω τους, αλλά να βάλει τον Γιάννου στη δεύτερη γραμμή της επίθεσης.

Ο

ΠΑΟΚ στο ντέρμπι κατέβηκε με τους Λάζαρ, Φωτάκη στον άξονα, τους Γεωργιάδη, Σαλπιγγίδη στα δύο άκρα και τον Γιάννου πίσω από τον Αθανασιάδη.

Ο Μασάδο κοουτσάρει ένα ρόστερ περίεργο χωρίς γρήγορο αμυντικό χαφ και χωρίς στράικερ. Γεγονός που τον εμποδίζει να φτιάξει ένα σύνολο που θα μπορεί να αποδώσει ένα συγκεκριμένο ποδόσφαιρο σε διάρκεια.

Στο παιχνίδι της Τούμπας προσπάθησε να προσαρμοστεί στον αντίπαλο. Χρησιμοποίησε δύο παίκτες σε κάθε πλευρά που έπαιζαν κοντά μεταξύ τους, καθώς γνώριζε πως ο ΠΑΟΚ παίζει πολύ από τα πλάγια.

Προσπάθησε να αποκόψει τους χαφ από την επίθεση βάζοντας τον Παπαζαχαρία να επιτηρεί τον Γιάννου και να χτυπήσει με ταχύτητα το βαρύ αμυντικό δίδυμο του ΠΑΟΚ. Ένα σχέδιο, βέβαια, μπορεί να είναι σωστό πολλές φορές δεν φτάνει από μόνο του να σου δώσει ένα αποτέλεσμα.

Αρχικά ο τεχνικός του Άρη ήθελε η ομάδα του να βγάλει περισσότερη επιθετικότητα και να χτυπήσει στην κόντρα και από την πλευρά του Λίνο, καθώς είναι γνωστό πως πολλές φορές ο μπακ του ΠΑΟΚ ανεβαίνει ψηλά και η πλευρά του μένει άδεια.

Φοβήθηκε, όμως, γρήγορα τον Κασναφέρη που πήρε κάρτα στο 6 έχασε στο δεκάλεπτο δύο φάσεις και άλλαξε τακτική. Ο Νέτο που αρχικά υπολογιζόταν να παίξει πίσω από τον Καστίγιο πήγε στα δεξιά, ο Καζναφέρης ανέβηκε μπροστά του και ο Ουμπίντες από δεξί εξτρέμ βρέθηκε πίσω από τον Καστίγιο.

Αλλαγή που πιθανότατα να πρόλαβε το κακό και να έδωσε τη δυνατότητα στον Άρη να κρατήσει το μηδέν, επιθετικά όμως τον εγκλώβισε. Ο Κασναφέρης τη θέση την έπαιξε παθητικά, κάτι που το αποδεικνύει και η στατιστική, καθώς σε 50 λεπτά που αγωνίστηκε του μετρήθηκε μόλις μία εύστοχη πάσα και ο Ουμπίντες με την μετατόπισή του έπεσε πάνω στα κεντρικά χαφ του ΠΑΟΚ, με αποτέλεσμα να χάσει τους χώρους που θα είχε στα πλάγια και για μεγάλα διαστήματα ήταν εκτός αγώνα.

Σ’ όλα αυτά πρέπει να υπολογίσουμε πως ο Ακόστα επιθετικά ήταν ανύπαρκτος και από την πλευρά του δεν βγήκε μία φάση και πως στο κέντρο ο Παπαζαχαρίας το μόνο που έκανε ήταν να επιτηρεί τον Γιάννου, λες και του είχαν δώσει τον Μαραντόνα και δεν έπρεπε να κάνει τίποτα άλλο μέσα στο παιχνίδι από το να τον ακολουθεί.

Ο Άρης δηλαδή είχε ένα ξεκάθαρο πλάνο προσαρμογής και έψαχνε για 90 λεπτά μια γρήγορη κόντρα, η οποία θα έβγαινε, είτε από λάθος της άμυνας του ΠΑΟΚ, είτε από μακριά μπαλιά και εκμετάλλευση της ταχύτητας κάποιων επιθετικών είτε από ατομική ενέργεια σ