Μιά ανάσα πριν τα πέναλντι

Χαίρετε κύριοι

Στις τελευταίες εκπομπές που κάναμε με τον Θέμη λέγαμε πως από το πρόσωπο που θα δείξει ο Ατρόμητος θα εξαρτηθεί το είδος του τελικού. Η ομάδα του Περιστερίου δεν έπιασε καμιά εκπληκτική απόδοση, κατάφερε όμως να είναι ανταγωνιστική. Στο ζύγι το πρόσημο σίγουρα είναι θετικό.

Ο Δώνης παρέταξε την ομάδα του σε τακτική άμυνας με σχήμα να μοιάζει με 4-4-2. Στην πράξη ο Ιγκλέσιας κάλυπτε πολλούς χώρους ξεκινώντας λίγο πιο χαμηλά από τον Δημούτσο. Οι Μπρίτο, Επστάιν κάλυπταν τις πλευρές και ο Τάτος ή ο Καραμάνο όταν πήρε τη θέση του ήταν λίγο πίσω από τον Μήτρογλου. Στο

πρώτο ημίχρονο τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στον Ατρόμητο ήταν πολλά. Προδόθηκε από αξιόλογους ποδοσφαιριστές που για διαφορετικούς λόγους ο καθένας δεν είχαν μπει στο πνεύμα του παιχνιδιού. Στο πρώτο 45λεπτο οι Μήτρογλου, Τάτος δεν βοήθησαν επιθετικά την ομάδα του Δώνη.

Δεν κράτησαν την ομάδα τους στην επίθεση, δεν πήραν μονομαχίες και έδωσαν τη δυνατότητα στον Ολυμπιακό να επιτίθεται με ασφάλεια. Για να μην τους αδικώ η αποστολή τους μόνο εύκολη δεν ήταν. Όσες φορές τους δόθηκε η δυνατότητα να απειλήσουν οι Μέλμπερκ, Αβραάμ, αντέδρασαν τέλεια. Η σιγουριά που προσφέρουν αυτοί οι δύο στο κέντρο άμυνας του Ολυμπιακού δίνει τη δυνατότητα στους ερυθρόλευκους να κερδίζουν ακόμα και όταν η υπόλοιπη ομάδα βρίσκεται σε άσχημη ημέρα. Για να επανέλθουμε όμως στο κακό πρώτο ημίχρονο του Ατρόμητου το γεγονός πως οι Μήτρογλου, Τάτος δεν έφεραν το παιχνίδι στην αντίπαλη περιοχή, έδωσε τη δυνατότητα στους ερυθρόλευκους να είναι πιεστικοί χωρίς να βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση. Απλά εκμεταλλεύτηκαν το άσχημο πρώτο ημίχρονο του Φυτανίδη, Οικονόμου.

Και τα δύο παιδιά παίζουν τη θέση τους με ποιότητα. Στον τελικό όμως δεν βρέθηκαν στην καλύτερή τους μέρα. Ο Φυτανίδης που φημίζεται για την ηρεμία του βγήκε πολλές φορές άγαρμπα πάνω στη μπάλα. Έδωσε το πέναλτι, δύο αδικαιολόγητα φάουλ που έκλεισαν την ομάδα του και δεν έδινε όπως συνήθιζε με σιγουριά την πρώτη πάσα. Ήταν φανερό πως η φάση του πέναλτι τον άγχωσε, του χάλασε την αυτοσυγκέντρωση και ο τελικός δεν ήταν η βραδιά του. Τον γλίτωσε η πολύ καλή εμφάνιση του Τόμας. Συνήθως γίνεται το αντίθετο και γι' αυτόν το λόγο ο Δώνης σκεφτόταν πριν τον τελικό να ξεκινήσει τον Ζουέλα στη θέση του Τόμας. Οι τελικοί όμως έχουν τη δική τους ιστορία και σε αυτό το μεγάλο παιχνίδι ο Τόμας διόρθωσε τα λάθη του Φυτανίδη και κάλυπτε τους χώρους που αυτός άφηνε. Αν χάθηκε πάντως από έναν συγκεκριμένο χώρο το παιχνίδι αυτός ήταν που κάλυπτε ο Οικονόμου. Για την ποιότητα του 23 χρονου αριστερού μπακ έχω μιλήσει από τότε που έπαιζε στην Καβάλα, τη σαιζόν 2009-10. Ο Οικονόμου για εμένα ήταν η ελπίδα του Ελληνικού ποδοσφαίρου να βρει έναν αξιόλογο, ποιοτικό αριστερό μπακ. Η ποιότητά του φανερή, καλός με τη μπάλα και χωρίς αυτήν, σωματότυπος που θυμίζει τα σύγχρονα ακραία μπακ και δεν παραπέμπει στα μπακ που θύμιζαν τζόκεϊ της περασμένης εικοσαετίας. Στάθηκε όμως άτυχος καθώς ένας τραυματισμός τον έβγαλε από την ενεργό δράση. Ό