Μήπως έμαθε κανείς πότε έχει… ξανά προπόνηση;

Επειδή εκτός όλων των άλλων στον Παναθηναϊκό, υπάρχει και ομάδα. Ναι, υπάρχει και ομάδα. Που -ακόμα- έχει αγωνιστικές υποχρεώσεις. Κι επειδή επίσης συνήθως, σ’ αυτή την ομάδα, ξεχνάμε την λέξη «υποχρεώσεις», ή έστω το τι ακριβώς σημαίνει και συνεπάγεται αυτή η λέξη.

Η ομάδα, λοιπόν, έχει αγωνιστικές υποχρεώσεις, στις οποίες και έχει καθήκον να ανταποκριθεί. Αυτή είναι η δουλειά της, άλλωστε.

Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι ότι όλοι οι υπόλοιποι έχουν μάθει τον τελευταίο καιρό με όλα όσα συμβαίνουν, να ξεχνάει

την ομάδα. Το θέμα είναι η ίδια η ομάδα να μην ξεχάσει τον… εαυτό της, τον ρόλο της και τις υποχρεώσεις της.

Και δεν ξέρω ακριβώς τι εικόνα έχουν όλοι με βάση τα όσα διαβάζουν και ακούνε στο καθημερινό ρεπορτάζ γύρω απ’ αυτήν. Προσωπικά όμως, για μια ακόμα φορά θα χτυπήσω όχι απλά καμπανάκι, αλλά καμπάνες και όσο πιο δυνατά γίνεται.

Η εικόνα που βγάζει αυτή την στιγμή η ομάδα προς τα έξω, είναι ότι πολύ απλά… υπολειτουργεί.

Δεν ξέρω πόσοι θυμάστε την κουβέντα που κάναμε τον Αύγουστο και πριν τα παιχνίδια με την Μακάμπι. Λέγαμε τότε, πως είναι αν μη τι άλλο αδιανόητο ποδοσφαιρικά, ο Παναθηναϊκός να πάει στις αναμετρήσεις με τους Ισραηλινούς με την ομάδα να βρίσκεται Αύγουστο μήνα, σε πλήρη αγωνιστική απραξία για είκοσι τουλάχιστον μέρες.

Χωρίς να δώσει ούτε ένα φιλικό !!! Και με το ρεπορτάζ από τις προπονήσεις, να λέει για κάτι απίστευτα διήμερα ρεπό, για κάτι… ενοχλήσεις άγνωστης προέλευσης που έκαναν μια σειρά στελέχη της να χάνουν δυο και τρεις προπονήσεις την εβδομάδα και πάει λέγοντας.

Το τι Παναθηναϊκό είδαμε μετά απ’ αυτά, στα δύο παιχνίδια με την Μακάμπι, ασφαλώς και το θυμάστε όλοι. Μόνο ποδοσφαιρική ομάδα δεν θύμιζε ο τρόπος και η δυνατότητα αγωνιστικής συμπεριφοράς όλων σχεδόν των ποδοσφαιριστών μέσα στο γήπεδο.

Λυπάμαι, αλλά τα ίδια θα επισημάνω για μια ακόμα φορά. Ο Παναθηναϊκός, λόγω… ανωτέρας βίας, έχει στα πόδια του ένα μήνα γεμάτο σχεδόν αγωνιστικής απραξίας.

Στο διάστημα αυτό, η ομάδα όχι απλά δεν έδωσε κανένα σοβαρό φιλικό παιχνίδι, αλλά μόλις και μετά βίας, έπαιξε ένα φιλικό-αγγαρεία με την Καλλιθέα σε ένα άθλιο αγωνιστικό χώρο στον οποίο οι παίκτες απέφευγαν να τρέξουν ακόμα και δέκα μέτρα και έκανε μια ωραία… εκδρομή στα Ψαχνά στην Εύβοια για ένα φιλικό (;) και μπόλικες βραβεύσεις.

Την ίδια στιγμή και με μια ματιά στο σχετικό ρεπορτάζ, μόνο την περασμένη εβδομάδα, υπήρξαν δύο ρεπό ένα τριήμερο και ένα διήμερο. Δεν βάζω εδώ μέσα την απουσία των διεθνών -και με μακρύ ταξίδι στην Τιφλίδα ενδιάμεσα- αλλά και μια σειρά… αποθεραπείες και απουσίες έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο από τις προπονήσεις μεσοβδόμαδα.

Αν αυτή η εικόνα, μπορεί να ονομασθεί ζωή, λειτουργία, προετοιμασία και νοοτροπία επαγγελματικής ποδοσφαιρικής ομάδας με ψηλές βλέψεις και με στόχο να πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά ανταγωνιστικές αγωνιστικές υποχρεώσεις, τότε με το συγνώμη, αλλά κάπως αλλιώς βλέπουμε το ποδόσφαιρο, με όποιον υποστηρίξει τα παραπάνω.

Ο Παναθηναϊκός τον ένα αυτό μήνα, όχι απλ