ΜΟΝΑΧΟ, 4-6 Απριλίου 1989: Το πρώτο της Γιουγκοπλάστικα

Η «Ολίμπια Χάλε» του Μονάχου, που φιλοξένησε το δεύτερο φάιναλ φορ, ήταν ανέκαθεν τόπος εκπλήξεων. Σ' αυτό το γήπεδο, το 1972 οι Σοβιετικοί νίκησαν για πρώτη φορά τους αμερικανούς. Το 1989 η Γιουγκοπλάστικα ανέτρεψε τα προγνωστικά στο φάιναλ φορ και το 1993 η Εθνική Γερμανίας κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ.

Η πρώτη εμφάνιση

των «ζούτκο» σε φάιναλ φορ έμελλε να αποτελέσει τον πρόλογο μιάς χρυσής ιστορίας που έγραψαν οι Δαλματοί στα φάιναλ φορ. Στον ημιτελικό νίκησαν τη Μπαρτσελόνα (87-77) και στον τελικό τη Μακάμπι Τελ Αβίβ (75-69) κι ανέβηκαν στην κορυφή της Ευρώπης.

Με τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς (νυν προπονητής της Κάχα Λαμποράλ), τον Τόνι Κούκοτς, τον Ντίνο Ράτζα, τον Ζόραν Σρετένοβιτς, τον Λούκα Παβίσεβιτς (πρώην προπονητής του Πανιωνίου), τον Βέλιμιρ Περάσοβιτς, τον Ζαν Τάμπακ και τον Γκόραν Σόμπιν σε βασικό ρόλο, ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς παρουσίασε ένα εκπληκτικό σύνολο, που έπαιξε υπέροχο μπάσκετ και γοήτευσε την Ευρώπη.

Ο Σρετένοβιτς ήταν και ο «αφανής ήρωας» του τελικού καθώς με την άμυνά του στο δεύτερο μέρος εξαφάνισε τον Ντόρον Τζάμσι που είχε πάρει... φωτιά στο πρώτο ημίχρονο. Οι 20 πόντοι του Ράτζα, οι 18 του Κούκοτς και οι 12 του Ιβάνοβιτς εξέφρασαν την παραγωγικότητα των Δαλματών τους οποίους περίμεναν περισσότεροι από 100 χιλιάδες άνθρωποι (!!!) στην πίστα του αεροδρομίου του Σπλιτ κατά την επιστροφή τους από το Μόναχο.

Παρών στο φάιναλ φορ ήταν και ο Άρης, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε αποφασίσει να προχωρήσει σε... καινοτομίες αλλά μάλλον εξελίχθηκε σε φιάσκο η έμπνευση. Όταν περνάς από το ένα άκρο στο άλλο, τότε τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά.

Πρώτον, από την απομόνωση της Γάνδης ο Άρης προχώρησε στο... μπάτε σκύλοι αλέστε, στο Μόναχο. Το ξενοδοχείο που έμενε η ομάδα ήταν κέντρο διερχομένων με αποκορύφωνα τη δραστηριότητα ενός Έλληνα εμπόρου ηλεκτρικών ειδών (ο «κύριος Κώστας») από την Αμβέρσα, ο οποίος άπλωσε την πραμάτεια του στο Hilton που έμενε ο Άρης!!!

Δεύτερον, ο Ιωαννίδης παρουσίασαν στην ομάδα τον Κώστα Ραφαηλίδη, έναν δάσκαλο πολεμικών τεχνών που ανέλαβε να διδάξει στους παίκτες την τέχνη της αυτοσυγκέντρωσης. Ο φαλακρός δάσκαλος με την αλογοουρά αποχώρησε κακήν κακώς μετά από μιά μέρα παραμονής στο Μόναχο καθώς οι παίκτες δεν άντεξαν το θέαμα και γελούσαν. Αν δεν γελούν ακόμα...

Απ' εκεί και πέρα στον ημιτελικό όλα κυλούσαν ευνοϊκά για τον Άρη μέχρι το 30ο λεπτό... Τότε ο Παναγιώτης Γιαννάκης έπεσε στην παγίδα. Οι πιό έμπειροι παίκτες της Μακάμπι κατάλαβαν ότι ο ρυθμός ήταν εναντίον τους και ο (μακαρίτης) Κέβιν Μαγκί άρχισε να καυγαδίζει με τον Νίκο Φιλίππου. Ο Γιαννάκης μπήκε στη μέση και «κόλλησε» το πρόσωπό του σ' εκείνο του Μαγκί. Ο Άρης έχασε το ρυθμό του, οι παίκτες της Μακάμπι ήταν σαν να τους τσίμπησε... μύγα και τελικά νίκησαν 99-86.

Ο Άρης έκανε πάντως ένα βήμα παραπάνω συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά καθώς νίκησε στον μικρό τελικό τη Μπαρτσελόνα με 88-71. Επίσης έχει μείνει στην ιστορία η συνεργασία Ιωαννίδη- Μάλκοβιτς πριν τον τελικό.