Ο καλύτερος Θρύλος!

Θα το γράψω όσο πιο απλά μπορώ: Για μένα ο φετινός Ολυμπιακός, είναι ο καλύτερος όλων των εποχών. Δεν τον έχω δει, συνολικά, καλύτερο κι ας τον παρακολουθώ πάνω από 30 χρόνια!

Δεν στέκομαι αποκλειστικά στο χθεσινό παιχνίδι, ούτε στο τελευταίο διάστημα που καταπίνει τους αντιπάλους σαν στραγάλια και κατακτά… περπατώντας το 39ο, με το 40ό να ακολουθεί…

Στέκομαι συνολικά σε αυτή την ομάδα: Στη στιβαρή της διοίκηση κι έναν πρόεδρο που ασχολείται 20 ώρες την ημέρα! Σε ένα εξαιρετικό ρόστερ, με πολλά

μεγάλα αστέρια και ελάχιστες… βεντέτες! Σε έναν προπονητή που αποθεώνει τις λέξεις «δουλειά, συνέπεια, μεθοδικότητα». Σε αυτούς τους φιλάθλους που, από το υστέρημά τους οι περισσότεροι, είναι εκεί, σε κάθε ευκαιρία.

Τι μπορεί κανείς να πει για όλους αυτούς που έμειναν «καρφωμένοι» στις θέσεις τους ακόμη και μισή ώρα μετά το τέλος του αγώνα για να αποθεώσουν πρόεδρο, προπονητή και παίκτες, αλλά και να τους… θυμίσουν ότι θα είναι πάντα εκεί, για να τους χειροκροτήσουν στην επιτυχία, αλλά και να ζητήσουν πάντα περισσότερα στην αποτυχία;

Ο Ολυμπιακός φτάνει στην κατάκτηση του τίτλου, με ελάχιστα στραβοπατήματα στη διάρκεια μιας πολύ δύσκολης χρονιάς. Ξεκίνησε με το αριστερό στην Ευρώπη και την ήττα από τη Μαρσέιγ στο πρώτο επίσημο παιχνίδι. Ακολούθησε… καταιγίδα και στις διεθνείς διοργανώσεις, εντός κι εκτός έδρας, με 6 νίκες σε 10 παιχνίδια! Κρίμα που δεν πέρασε αυτός ο Θρύλος και το εμπόδιο της Μέταλιστ, γιατί δεν ξέρω κι εγώ τι θα μπορούσε να ακολουθήσει στο Europa. Ένα «μπλακ άουτ», όμως, δεν μπορεί να διαγράψει μια… μαγική πορεία σε μια χρονιά ολόκληρη.

Αν όλα πάνε καλά για τους «ερυθρόλευκους», μετά το πρωτάθλημα, και στο Κύπελλο, νομίζω πως θα μπορέσουμε με σιγουριά να μιλήσουμε για μια ομάδα της οποίας τα κατορθώματα δεν έχουν προηγούμενο. Και η ομάδα του 1998-99 έκανε… όργια και έφτασε μια ανάσα από τα ημιτελικά του Champions League, αλλά τότε είχε προκριθεί μόνο μέσα από τα έξι παιχνίδια της φάσης των ομίλων και χωρίς ούτε ένα «διπλό» εκτός έδρας…

Δεν θέλω να μπαίνω σε τέτοιου είδους συγκρίσεις, καθώς ο κόσμος του Ολυμπιακού λατρεύει, χωρίς... μέτρο, όσους τον έκαναν περήφανο και τίμησαν τη φανέλα, αλλά κάποιες φορές οι επιδόσεις και οι αριθμοί δεν αφήνουν περιθώρια για περισσότερες -από μία- ερμηνείες…

Το ακόμη πιο σπουδαίο σε μια σεζόν που φτάνει στο τέλος της, είναι ότι αυτή η ομάδα, με τον Βαλβέρδε στο τιμόνι, δείχνει σε κάθε ευκαιρία ότι τα καλύτερα έρχονται… Μέσα από τη συνεχόμενη βελτίωση, αποδεικνύει ότι τα περιθώρια για να πάει ακόμη καλύτερα είναι τεράστια και ότι έχει αφήσει... έτη φωτός πίσω τους αντιπάλους της σε όλα τα επίπεδα...

Ένα μεγάλο μπράβο, λοιπόν, σε όλους, όχι μόνο επειδή έκαναν τόσα πολλά, αλλά επειδή αποδεικνύουν συνεχώς πως με τη φόρα που έχουν πάρει, δεν θα σταματήσουν να κοιτάζουν ψηλά για αρκετά ακόμη χρόνια…Αρκεί όσοι πρέπει να συνεχίσουν και όσοι δεν... πρέπει, να αντικατασταθούν -το καλοκαίρι- από ακόμη καλύτερους!