Ο Λέτο, ο Κλέιτον και ο νέος ΠΑΟ

Καλή κυκλοφορία της μπάλας, συνοχή μεταξύ των γραμμών, πρέσινγκ κοντά στην αντίπαλη περιοχή: τα τρία βασικά χαρακτηριστικά που προσπαθεί να περάσει στο νέο Παναθηναϊκό ο Ζεσουάλδο Φερέιρα και σε ένα βαθμό τα είδαμε στο πρώτο φιλικό της ομάδας με τη Λεχ Πόζναν στην Αυστρία. Ότι είναι πάρα πολύ νωρίς δεν το συζητάμε καν. Και στο ενδεχόμενο που η καλή αυτή εικόνα συνεχιστεί και στα επόμενα φιλικά, πάλι συγκρατημένοι πρέπει να ήμαστε.Αρκεί να φέρουμε στο μυαλό μας τα περυσινά φιλικά με την Ίντερ και τη Μίλαν και αντιλαμβάνεστε τι εννοώ. Όμως, επειδή οφείλουμε να κάνουμε κρίσεις με βάσει αυτά που είδαν τα ματάκια μας, είναι γεγονός ότι είδαμε αισιόδοξα πράγματα στο πρώτο κυρίως ημίχρονο. Είδαμε να απειλείται η άμυνα ελάχιστα και να μην κάνει κλασσικές φάσεις ο αντίπαλος. Είδαμε να μην γίνονται λάθη τρανταχτά στις μεταβιβάσεις (εξαιτίας του ότι υπήρχαν πολλές φορές «στηρίγματα», δηλαδή παίκτες σε κοντινούς χώρους με αυτόν που είχε τη μπάλα στην κατοχή του), συνεργασίες και ορθολογική ανάπτυξη, αρκετές ευκαιρίες, αλλά και πρέσινγκ -κατά διαστήματα- σε πολύ καλό επίπεδο κοντά στην αντίπαλη περιοχή, που δεν είχαμε δει καθόλου πέρυσι...Αυτό που δεν ήταν θετικό αφορά στο ότι σπαταλήθηκαν αρκετές από τις ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν, εξαιτίας αφενός μεν του γνωστού θέματος που υπάρχει με την επίθεση και τον (τους!) στράικερ που θέλει απαραίτητα η ομάδα, αφετέρου δε της επιπολαιότητας (ή και ανικανότητας) στην τελική προσπάθεια από παίκτες της μεσαίας γραμμής (Λέτο, Χριστοδουλόπουλος, Μαρίνος, Κλέιτον...) ή της άμυνας (Μπουμσόνγκ) που βρέθηκαν σε θέση βολής και αστόχησαν. Είναι καλύτερο πάντως το γεγονός ότι παράγονται ευκαιρίες από το ότι  μπαίνουν ελάχιστες στο «πλεχτό».Από πλευράς αξιολόγησης ποδοσφαιριστών, κορυφαίος του πρώτου ημιχρόνου που έπαιξε και η «καλή» 11άδα ήταν ο Λέτο. Υπάρχουν ορισμένοι για το Λέτο που πιστεύουν ότι είναι παίκτης "άλλης εποχής", με την έννοια του ατομισμού που θεωρούν ότι τον διακρίνει στο παιχνίδι του και του αγωνιστικού στυλ που διαθέτει. Εγώ δεν συμφωνώ καθόλου με αυτό. Και θεωρώ ότι όπως σχεδόν όλοι οι παίκτες έτσι και αυτός έχει θετικά και αρνητικά. Αυτό που με ενδιαφέρει πρωτίστως για να πω εάν ένας παίκτης είναι καλός αφορά στην ποιότητα και την επαφή-σχέση του με το αντικείμενο, τη μπάλα. Και η ποιότητα του Αργεντινού είναι εξαιρετική για τα ελληνικά δεδομένα. Είναι σούπερ στο ένας με έναν, έχει ικανοποιητική έκρηξη στα πρώτα μέτρα, είναι άριστος χειριστής της μπάλας, ενώ αν προσθέσεις σε αυτά το ύψος και τη σωματοδομή του, κατανοείς γιατί είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί από τους αντιπάλους του. Μην ξεχνάμε επίσης και την ηλικία του... Εάν καταφέρει ο Φερέιρα να τον κάνει να παίξει πιο ομαδικά, να σουτάρει και να απειλεί περισσότερο (όπως προσπαθεί μέσα από τις προπονήσεις) θα «τρίβουμε τα μάτια μας» με τον Λέτο.Στο δεύτερο ημίχρονο, τώρα, αυτός που έδειξε ότι «κάτι γίνεται» με την περίπτωσή του ήταν ο Σίλβα Κλέιτον. Ο... Σίβας όπως τον έλεγαν ειρωνικά αυτά τα τρία χρόνια στην Παιανία ήταν να τον «πιεις στο ποτήρι»! Πα