Παρασκευή κοντή γιορτή και ο Φερέιρα

Πολύ κακό για το τίποτε είναι όσα ακούγονται και λέγονται αυτές τις μέρες, για τα διοικητικά του Παναθηναϊκού και τις όποιες εξελίξεις θα σηματοδοτήσει η Γενική Συνέλευση της Παρασκευής.

Κι αυτό, ακριβώς γιατί η Γενική Συνέλευση είναι την Παρασκευή. Δυο μέρες και για την ακρίβεια μιάμιση έμεινε ακόμα. Οπότε τζάμπα και ο θόρυβος, τζάμπα και οι αγωνίες, τζάμπα και τα σενάρια. Εδώ πια ότι είναι να γίνει θα γίνει και θα γίνει και σύντομα.

Απ’ αυτή την άποψη, δεν έχει και νόημα.

Ούτε να προσπαθείς να ερμηνεύσεις, ούτε να προβλέψεις τι θα κάνει ο καθένας και τι έχει στο νου του. Τα πράγματα είναι απλά Ή θα βρεθούν άνθρωποι να βάλουν λεφτά και να δοθεί μια προσωρινή λύση στο αδιέξοδο, ή δεν θα δοθούν. Τόσο απλά δηλαδή. Τώρα, με τι λόγια, τι σκέψεις, τι σενάρια, τι δικαιολογίες και τι περιτύλιγμα θα παρουσιάσει την όποια επιλογή του ο καθένας, καμιά σημασία δεν έχει. Αυτά είναι μόνο για να έχουμε κάτι να συζητάμε, ή αν δεν μπουν τελικά λεφτά, για να έχουμε κάτι να λέμε και να κλαίμε πάνω από το σάβανο αυτού του συλλόγου.

Γι’ αυτό το λόγο και δεν έχει καν νόημα να μπούμε σήμερα για μια ακόμα φορά στην διαδικασία του ποιος και του γιατί και όλα τα σχετικά. Κάποια στιγμή, καιρός είναι να μιλήσουν οι μέτοχοι και όχι όλοι οι υπόλοιποι για λογαριασμό τους. Και για την ακρίβεια, καιρός είναι πια, όχι απλά να… μιλήσουν οι μέτοχοι, αλλά να κάνουν πράξεις.

Και πράξη αυτή την στιγμή για όποιο επιμένει ότι θέλει να ασχοληθεί και να παίξει ρόλο στην επόμενη μέρα του Παναθηναϊκού, είναι μόνο μία. Τα λεφτά. Βάζει λεφτά και μετά λέει ότι θέλει και παίζει όποιο ρόλο γουστάρει και θέλει για την πάρτη του, ανάλογα φυσικά και με τα λεφτά που θα βάλει.

Όλα τα άλλα αυτή την στιγμή, ποσώς ενδιαφέρουν. Τουλάχιστον όποιον απασχολεί αποκλειστικά και μόνο το παρόν και το μέλλον του Παναθηναϊκού και όχι όποιον νοιάζεται περισσότερο για την τύχη ή την υστεροφημία του άλφα ή του βήτα προσώπου, παράγοντα και μετόχου.

Με λίγα λόγια;

Παρασκευή κοντή γιορτή. Τα άλλα καμιά σημασία δεν έχουν.

Από κει και πέρα...

Για να μην ξεχνιόμαστε, το πρωτάθλημα αυτή τη φορά, ούτε σταματάει, ούτε… αναβάλλεται λόγω της… Γενικής Συνέλευσης.

Κι ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος, τουλάχιστον το ποδοσφαιρικό του τμήμα, να συνεχίζει να παλεύει όσο γίνεται πιο παθιασμένα για τον τίτλο.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση, ήταν πολύ σημαντικά τα λόγια του Φερέιρα στους παίκτες του. Τόσο πολύ, που από ένα σημείο και μετά ειλικρινά αναρωτήθηκα αν τα είπε ο ίδιος άνθρωπος που τον εμφανίζουν συνεχώς να ασχολείται αποκλειστικά δήθεν με όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή διαιτησίες, άδεις εξέδρες, αγωνιστική συμπεριφορά των αντιπάλων του και πάει λέγοντας.

Αυτή τη φορά, ο Φερέιρα μίλησε πραγματικά σαν προπονητής μεγάλης ομάδας. Καθώς έτσι είναι. Ο πρωταθλητισμός και το πρωτάθλημα, θέλει κότσια ή όπως αλλιώς γουστάρετε να το πει ο καθένας σας. Κανείς δεν πρόκειται, ούτε να σε λυπηθεί, ούτε να στο χαρίσει. Θα σε πολεμήσουν και φυσιολογικό είναι αυτό. Μια μάχη άλλωστε