Σήμερα κληρώνει… ή και άλλη μέρα…

Από τις 19 Σεπτεμβρίου έχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες. Και γι' αυτό, αν δεν το έβλεπα και… γραμμένο, μετά, στα sites δεν θα πίστευα εύκολα ό,τι άκουσα και με τ’ αυτιά μου, στον Sentra, χθες το πρωί. Τι; Μα, φυσικά, αυτό, εκ στόματος Βλάσση Τσάκα: «Ας κάνουμε λίγο υπομονή, σήμερα είναι Τετάρτη και αύριο θα έχουμε το φινάλε αυτής της ιστορίας, το πώς κλείνει θετικά για τον Παναθηναϊκό».

Θέλω να πω, δεν είναι και μικρό πράγμα, αδέλφια, μετά από δυόμιση μήνες δηλώσεων, νέων δηλώσεων

–and then some- αντιπαραθέσεων, αγωνίας, MOUs, επιστολών, ερωτήσεων προς πρεσβείες, «μεταγραφών», προαναγγελίας νέων διοικητικών σχημάτων, υποδείξεων προς τον προπονητή, κόντρας εφημερίδων και αρθρογράφων και ενός σωρού άλλων, να φτάνει μια στιγμή που επιτέλους ν’ ακούς: «ΑΥ-ΡΙ-Ο»! Δηλαδή… ΣΗ-ΜΕ-ΡΑ!

Μεγάλη υπόθεση, είναι! Ξυπνάς αλλιώτικα το πρωί. Λες: τέλος η αγωνία. Τώρα ήρθε η ώρα. Να εισρεύσει το χρήμα άφθονο. Να αποκτήσει ένα άλλο νόημα η ζωή. Να αναρωτιέσαι καθημερινά: ποιο θα είναι το νέο ΔΣ; Ποιος θα είναι πρόεδρος; Θα έρθει ο Ροναλντίνιο; Θα επιστρέψει ο Σισέ; Θα δοθεί χορηγία στον ΠΑΣ; Στον ΟΦΗ; Θα φτιαχτεί αεροδρόμιο στο Ηράκλειο; Γήπεδο στον Βοτανικό;

Κι άλλα ακόμη, που μας απασχόλησαν όλον αυτόν τον καιρό. Τα «βρόμικα» έξω από το ΟΑΚΑ, θα είναι χωρίς χοιρινό πια; Θα απαγορευτεί το αλκοόλ στους παίκτες; Τι θα κάνουν όταν θέλουν να γλεντάνε; Θα πίνουν τσάι και «αραβικό» καφέ; Οι συνοδοί τους θα πρέπει να έχουν κρυμμένο το πρόσωπό τους; Τα… τσιφτετέλια τους θα είναι πλέον υποχρεωτικά;

Το πλέον σημαντικό: θα επιτρέπεται να πηγαίνουν σε καλλιτέχνας και καλλιτέχνιδαι –sic- οίτιναι και αίτιναι έχουσιν κατηγορηθεί ότι ξεπατικώνουσιν ασύστολα και ανενδοίαστα παραδοσιακούς αραβικούς ρυθμοί (με ξηρούς καρποί και κρυφούς φωτισμοί) και μελωδίας και τας παρουσιάζουν εν συνεχεία ως προϊόντα γνησίας ελληνικής εμπνεύσεως;

Είναι πολλές οι απορίες παιδιά. Όσες και οι αγωνίες. Μην το γελάτε. Μην κοιτάτε που, τουλάχιστον απ’ αυτήν εδώ τη σελίδα, αυτή, η λίγο «ελαφριά» διάσταση του θέματος, ουδέποτε αγνοήθηκε. Είναι και το στιλ της στήλης είναι, βεβαίως και κάτι που και ο κόσμος αισθάνθηκε, δικαίως ή αδίκως (δικαίως για μένα) να παίζει στην όλη υπόθεση.

Που όμως, για να δώσουμε και την άλλη της διάσταση, από τη στιγμή που άρχισαν να μιλούν μεταξύ τους οι δικηγόροι των δύο πλευρών (και όχι νωρίτερα), ασφαλώς και είναι ΚΑΙ σοβαρή. Διότι δεν πιστεύω να πιστεύει κανείς ότι η οικογένεια Βαρδινογιάννη συνομιλεί εδώ και καιρό, επιτρέπει οικονομικούς ελέγχους στην ΠΑΕ και ανταλλάσσει νομικής χροιάς έντυπα με κάποιο πρόσωπο… επινόηση της φαντασίας του Βλάσση Τσάκα.

Αυτά δεν μπορεί να συμβαίνουν –ενώ αντίθετα, όπως από την αρχή έχουμε πει, το να είναι απλά υπέρ-επικοινωνιακός και υπέρ το δέον ανοιχτόκαρδος ο Τσάκας, μπορεί να συμβαίνει. (Κι αυτό είναι το πιο βασικό από τα «πιθανά-απίθανα» σ’ αυτή τη γεμάτη -επαναλαμβάνω: ίσως και απλώς επιφανειακά- οξύμωρα υπόθεση…)

Και όλα αυτά, παίρνουν, καθώς χθες άκουσα με τ’ αυτιά μου κι εγώ κι ένα σ