Σούπα με... τριφύλλι!

Ο Παναθηναϊκός νίκησε το πρώτο ντέρμπι της σεζόν και ο Σωτήρης Βετάκης επισημαίνει πως οι δύο ομάδες «κραυγάζουν» πως χρειάζονται παίκτες!

Θα ξεκινήσω από εκεί που σταμάτησα το προηγούμενο post. Έγραφα για το κορυφαίο ντέρμπι της Ευρώπης, για παρτίδα σκάκι και για σπουδαίο ματς. Ε, το πρώτο συναπάντημα των δύο «αιωνίων» στο πιο θορυβώδες και σημαντικό ευρωπαϊκό ντέρμπι ήταν μια σούπα. Και μάλιστα απροσδόκητα νερόβραστη!

Αν είχε άλλον αντίπαλο ο Παναθηναϊκός

δύσκολα θα απέφευγε την ήττα ύστερα από 22 λάθη. Άλλη φορά αν ο Ολυμπιακός έχει 1/17 τρίποντα (στο 30’) και συνολικά 3/21, δύσκολα θα αποφύγει τη συντριβή στο ΟΑΚΑ, ή σε άλλο γήπεδο κάποιας εκ των κορυφαίων ομάδων της Ευρωλίγκα. Τελικά νίκησε με μικρή διαφορά (74-70) ο πιο ποιοτικός, ο πιο έτοιμος, ο πιο έμπειρος Παναθηναϊκός, επειδή εφάρμοσε άριστα το αμυντικό σχέδιο του, το οποίο είχε στόχο τον κινητήριο μοχλό των «ερυθρόλευκων», Βασίλη Σπανούλη και δεύτερη αποστολή την... απενεργοποίηση του Λάζαρου Παπαδόπουλου.

Οι «πράσινοι» τα κατάφεραν σχεδόν άριστα, έστω κι αν εμφάνισαν αδυναμίες, ασθένειες και προβλήματα που έχουν παρουσιάσει και άλλες φορές στα τελευταία ματς. Ο Μπατίστ αφήνει τον Διαμαντίδη χωρίς... alter ego, ο Μάριτς δεν δείχνει έτοιμος να αρπάξει μια ευκαιρία από τα μαλλιά και ο ΠΑΟ ξανά είχε νεκρά διαστήματα, όπως με την ΤΣΣΚΑ και τη Μπάμπεργκ. Ο Ολυμπιακός όμως δυστυχώς για τον ίδιο και για καλή τύχη του Παναθηναϊκού δεν έχει ούτε την ποιότητα των Ρώσων, ούτε το ομαδικό πνεύμα, την ενέργεια ή την ώθηση από την εξέδρα που είχε η Μπάμπεργκ και ύστερα από 40 λεπτά κακού μπάσκετ έδωσε την εντύπωση ότι άλλες 40 ώρες αν διαρκούσε το ματς δεν θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί καμία από τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού.

Με την άμυνα ζώνης 3-2 (με τον κεντρικό εκ των τριών παικτών της μπροστινής γραμμής να κινείται σαν «σύρτης» από το κεφάλι της ρακέτας μέχρι τη τελική γραμμή), το ζον-πρες αλλά και τις βοήθειες στην άμυνα μαν-του-μαν να έχουν προσαρμογή τον Σπανούλη, ο άσος του Ολυμπιακού βγήκε εντελώς από το παιχνίδι του και μαζί με αυτόν ολόκληρη η ομάδα του Ίβκοβιτς.

Ο Παπαδόπουλος των 7 ασίστ με τη Νανσί και δεύτερος στη λίστα των «δημιουργών» μετά τον Σπανούλη, φορτώθηκε αμέσως με φάουλ (δύο πρώτα στο πρώτο λεπτό συμμετοχής του) αφού «στοχεύθηκε», εγκλωβίστηκε στην άμυνα του ΠΑΟ και ο Ολυμπιακό άρχισε να σουτάρει, ας μου επιτραπεί η έκφραση, στο Γάμο του Καραγκιόζη από τα 6μ75.

Με την άμυνα να παίρνει σχεδόν άριστα, ο Παναθηναϊκός είχε βάλει το νερό στο αυλάκι κι αν δεν έκανε λάθη, αν δεν ήταν κακός ο Μπατίστ κι αν ο Διαμαντίδης που ήταν ο κορυφαίος και πιο σημαντικός παίκτης του ήταν στα γνωστά του στάνταρ (έκανε 7 λάθη!), τότε η διαφορά όχι μόνο δεν θα ήταν +4, αλλά δεν θα σταματούσε ούτε στο +13π (39-26, 41-28, 72-59) και θα πήγαινε σε μεγαλύτερες τιμές.

Ύστερα από αυτά, πέρα ότι ο... μισός (αριθμητικά και αγωνιστικά αφού δεν ήταν καλός στην επίθεση) Παναθηναϊκός νίκησε με ευκολία τον Ολυμπιακό, το συμπέρασμα των προηγούμενων ημερών απλά επι