Θα μείνουμε στον… άσο;

Από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, ο άσος είναι ο κυρίαρχος αριθμός για την Εθνική Ελλάδας μέχρι τώρα στο Euro 2012, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Για τον «άσο» (τερματοφύλακα) έγινε ο μεγαλύτερος ντόρος από τη στιγμή που ανακοινώθηκαν οι κλήσεις του Φερνάντο Σάντος. Στον άσο (ένα βαθμό) έχουμε μείνει μετά από δύο παιχνίδια. Ασος (ένα) ήταν το γκολ που βάλαμε στον αγώνα με την Τσεχία,

άσος (ένα) και αυτός στον αγώνα με τους Πολωνούς. Ο άσος (τερματοφύλακας - Χαλκιάς) ήταν ο παίκτης που τραυματίστηκε στο σημερινό παιχνίδι και έγινε αναγκαστική αλλαγή. Και τελικά ένας άλλος άσος (Τσεχ), ήταν αυτός που μας έκανε… δώρο το γκολ, με το οποίο αναπτερώθηκαν οι ελπίδες μας για να γυρίσουμε το παιχνίδι κόντρα στους Τσέχους, άσχετα αν τελικά δεν τα καταφέραμε.

Τι ακριβώς περιμέναμε στο ματς με τους Τσέχους; Να δείξει η Εθνική την ψυχή που αποδεδειγμένα διαθέτει, αλλά και να παρουσιάσει το πρόσωπο που παρουσίασε στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τους Πολωνούς.

Τι ακριβώς έκανε; Απλά… συνέχισε από εκεί που είχε… ξεκινήσει στο ματς της πρεμιέρας. Ο Φερνάντο Σάντος διατήρησε κάτω από τα γκολπόστ τον Κώστα Χαλκιά παρόλο που έκανε μετριότατη εμφάνιση στο πρώτο ματς και είχε ευθύνη για το γκολ, διατήρησε αμετάβλητη την αριστερή πλευρά της άμυνας (Χολέμπας) παρόλο που είχαν κάνει από εκεί… πάρτι οι αντίπαλοί μας, χρησιμοποίησε τον Γιώργο Φωτάκη, που λόγω του τραυματισμού του δεν είχε προλάβει καν να προπονηθεί και… χαράμισε (ξανά) μια θέση με τον Σαμαρά…

Οι Τσέχοι προφανώς είχαν διαβάσει πολύ καλύτερα τις αδυναμίες της ελληνικής ομάδας απ’ ό,τι ο ομοσπονδιακός μας τεχνικός και έτσι τα δύο γρήγορα γκολ ήταν τo déjà vu. Το έργο σαφώς και το είχαμε ξαναδεί και αυτή τη φορά η επανάληψή του εμπεριείχε ένα επιπλέον βάρος: Όπως και να το κάνεις ένα προβάδισμα δύο γκολ δεν ανατρέπεται εύκολα, πόσο μάλλον σε μια μεγάλη διοργάνωση όπως είναι το Euro 2012.

Η Τσεχία, ωστόσο, δεν έδειξε να είναι κάτι ιδιαίτερο σαν ομάδα, αφού τις δικές μας αδυναμίες εκμεταλλεύτηκε, παρά τις δικές της ικανότητες απέδειξε. Μετά τα δύο γκολ, μάλιστα, κατέβασε απότομα ταχύτητα, επιτρέποντας στην Ελλάδα να πάρει πρωτοβουλίες.

Πώς, όμως, να το κάνει η Εθνική μας αυτό; Με το κέντρο σε πολύ κακή βραδιά, ο μόνος τρόπος να περάσει η μπάλα μπροστά ήταν οι 30άρες γιόμες του Κατσουράνη. Από τα πλάγια η Εθνική δεν έπαιξε, με μόνη εξαίρεση τον Χολέμπας που ανέβαινε από αριστερά (σαφώς καλύτερος στα επιθετικά του καθήκοντα απ’ ό,τι στα ανασταλτικά), ενώ αναξιοποίητη έμεινε και η ταχύτητα του Σαλπιγγίδη από δεξιά.

Παρόλα αυτά, η Εθνική το έψαξε το γκολ. Και το πέτυχε κιόλας, άσχετα αν ακυρώθηκε ως οφσάιντ, κάτι που στον τηλεοπτικό φακό δεν φάνηκε να ισχύει. Ωστόσο, για μια ομάδα που δεν έκανε ούτε μία κάθετη μπαλιά στο παιχνίδι και οι μόνες ευκαιρίες της ήταν το γκολ - ευγενής χορηγία του Τσεχ - που πέτυχε και το ακυρωθέν γκολ του Φωτάκη, είναι μάλλον υπερβολή για μιλάει για διαιτησίες.

Κάπου εκεί στο… ψάξιμο του γκολ, ήρθε το δώρο του Τσεχ που θέλησε προφανώ