Το δίκαιο προσπέρασμα του ΠΑΟΚ

Τα γκολ είναι αυτά που διαμορφώνουν τα αποτέλεσμα, αλλά ο τρόπος που μπήκαν δεν περιγράφει πάντα τις συνθήκες ενός αγώνα. Το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ αποτελεί εξαίρεση, καθώς και μόνο οι φάσεις των γκολ του Γεωργιάδη και του Αθανασιάδη αρκούν όχι μόνο για να πουν την ιστορία της αναμέτρησης, αλλά να περιγράψουν πολλά από τα φετινά χαρακτηριστικά

των δύο ομάδων και να δικαιολογήσουν τις τρεις φετινές νίκες του ΠΑΟΚ.

Ο ΠΑΟΚ του Μπόλονι μπορεί να έχει αλλάξει λίγο για να διαχειριστεί την κούραση και τις απώλειες του Κοντρέρας και του Βιεϊρίνια, αλλά τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι ίδια. Τρεις παίκτες στο κέντρο, που μπορεί να μην έχουν τρεξίματα, αλλά έχουν και οι τρεις την ικανότητα να σημαδέψουν καλά τους συμπαίκτες τους, είτε με ανοίγματα στο πλάι, είτε με κάθετες, είτε με μακρινές μπαλιές στις κινήσεις πίσω από την άμυνα. Λάζαρ, Γκαρσία, Φωτάκης πασάρουν με ικανότητα στους σωστούς χώρους και χρόνους και το άλλο κύριο χαρακτηριστικό στοιχείο του ΠΑΟΚ είναι η άκρως επιθετική συμπεριφορά των μπακ.

Η στατιστική θα πει πως Λίνο, Έτο και Βιεϊρίνια ήταν και είναι αυτοί που πιστώνονται τις ασίστ, αλλά πριν έρθουν σε θέση να δώσουν την τελική πάσα, οι μέσοι είναι συνήθως αυτοί που τους δίνουν αυτή τη δυνατότητα, με την ικανότητα που έχουν να τους βρουν όπως πρέπει, όταν πρέπει.

Απέναντι σ’αυτά τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά και σ’αυτήν την τακτική λειτουργία, τι έχει να αντιπαραθέσει η ΑΕΚ; Τίποτα. Ο ΠΑΟΚ είναι δυνατός στο παιχνίδι από το πλάι και στην πάσα των μέσων κι η ΑΕΚ εκεί δεν είχε και δεν έχει απαντήσεις. Ο ΠΑΟΚ παίζει από τα άκρα, εκεί που η Ένωση έχει χρόνια πρόβλημα, ανεξαρτήτως του αντιπάλου. Ο ΠΑΟΚ έχει μέσους που δεν γίνεται να τους αφήσεις με χώρο και χρόνο να σημαδέψουν τους συμπαίκτες τους κι η Ένωση δεν έχει τρόπους να αποτρέψει κάτι τέτοιο. Πως να μην χάσει;

Στην Τούμπα η ΑΕΚ διαλύθηκε εύκολα από τα άκρα κι όποιος θέλει να θυμηθεί τον τρόπο, μπορεί να διαβάσει το τότε κείμενο κάνοντας κλικ εδώ. Αξίζει και μόνο για να θυμηθείτε το γκολ του Αθανασιάδη, που είναι ίσως το καλύτερο ομαδικό γκολ που έχουμε δει στο φετινό πρωτάθλημα. Στο “Σπύρος Λούης” τα λένε όλα τα γκολ, όπως είπαμε και στην αρχή.

Ο Γκαρσία πασάρει χωρίς κοντρόλ στον Γεωργιάδη. Ο επιθετικός του ΠΑΟΚ δεν χρειάζεται καν να προσποιηθεί, να ντριμπλάρει, να ελευθερωθεί. Ο Αργυρίου παρακολουθεί ευγενικά από απόσταση, ο Γεωργιάδης απλώς προωθεί με άνεση την μπάλα με ένα ακούμπημα και εκτελεί με άνεση που κάνει το γκολ του να μοιάζει σχεδόν εύκολο.

Ίδια ανάγνωση και στο δεύτερο γκολ. Η μπάλα ταξιδεύει άνετα κι εύκολα στον Λάζαρ, την ώρα που Γεωργιάδης, Αθανασιάδης και Σαλπιγγίδης κινούνται στην περιοχή. Ο ρουμάνος έχει χρόνο όχι μόνο να επιλέξει παίκτη, αλλά να αλλάξει πόδι και να πασάρει άνετα με το αριστερό. Ο Δέλλας μπορεί να έκανε συγκλονιστικό πρωτάθλημα πέρσι, αλλά στην φάση του 0-2 τα χρόνια του μιλάνε από μόνα τους. Έχει “πέσει” πολύ χαμηλά, στην