Το ουσιαστικό δίλημμα του Νικολαΐδη

Οι μέρες περνούν, αργά και βασανιστικά μέχρι την ΓΣ της 25ης Απριλίου. Θαρρώ πως το εύκολο σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι να αναλώνεσαι και να χτυπάς τους πεσμένους που βρέθηκαν στη διοίκηση. Το δύσκολο, αλλά και πιο σημαντικό, να δεις λίγο αυτό που έρχεται. Και νομίζω, πως στα διλήμματα που θα τεθούν, το παρελθόν διδάσκει πολλά…

«Δεν ξέρω αν αυτό που θα πω, αν είναι καλό η κακό ή αν πρέπει να γελάσουμε ή όχι, αλλά απο την Παρασκευή αναλαμβάνω τη διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΚ.

Είμαστε τρελοί, που θα κρατήσουμε την ΑΕΚ στην Α' Εθνική. Για μένα προσωπικά το καλύτερο για την ΑΕΚ θα ήταν να πέσει στη Δ' Εθνική και να ανέβει μετά από τρία χρόνια έχοντας απαλλαγεί από τα χρέη κι έχοντας και νέο γήπεδο. Με την ΑΕΚ στην Α' Εθνική μην περιμένετε μεγάλες μεταγραφές, ξέρουμε ότι θα έχουμε γκρίνια, μουρμούρες». Τάδε έφη, Ντέμης Νικολαϊδης στις 8 Ιουλίου του 2004. Εκτιμώ πως λίγο πολύ, αυτές τις ατάκες θα ακούσουμε και πάλι σε λίγες ημέρες. Μόνο που τώρα, το δίλημμα δεν υπάρχει μόνο στον κόσμο, αλλά και στον ίδιο τον Νικολαϊδη.

Θέλετε κι άλλες ομοιότητες των δύο εποχών. Αναπαράγω ρεπορτάζ της εποχής: «Άμεσα θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με τους ποδοσφαιριστές, που έχουν καταθέσει προσφυγές. Όσοι τις αποσύρουν απο την ερχόμενη εβδομάδα θα εξοφληθούν και μάλιστα άμεσα, όπως είπε, ενώ όσοι επιμείνουν δεν πρόκειται να πάρουν χρήματα και θα πάνε σε αντιδικία. Για το γηπεδικό, επισήμανε ότι μόλις η ομάδα μπει σε ένα δρόμο, θα είναι το πρώτο με το οποίο θα ασχοληθεί, ώστε από τον Ιανουάριο να αρχίσουν οι εργασίες για την ανέγερση του νέου γηπέδου, ενώ κάλεσε τον κόσμο να στηρίξει αυτή την προσπάθεια και αν υποβιβαζόταν, η ομάδα εκεί θα μετρούσαν την αγάπη του κόσμου.
σε όλα αυτά πάντως, υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Πως ο Νικολαϊδης γνωρίζει καλά – αν δεν το κάνει, που δεν το πιστεύω καθώς είναι εξαιρετικά οξυδερκής – πως τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Τότε, μπορούσε να βγάζει μπροστά απλά το πρόσωπο του και να τρέχουν ουρές από πίσω του. Δεκάδες χιλιάδες φίλοι της ΑΕΚ που του έδιναν το υστέρημα τους, εφοπλιστές και επιχειρηματίες που τον πίστευαν και του έδιναν κάποια «ψιλά» για να ασχολείται, πόρτες υπουργείων και δημοσιογραφικά γραφεία. Ετσι, ο Νικολαϊδης μπορούσε να περνά τις σκέψεις του. Να κάνει επιθετική πολιτική, να βγαίνει μπροστά σε όλα.

Τώρα; Τώρα ο κόσμος δεν μπορεί. Ακόμα και αν ψηθεί λόγω αγάπης στην ομάδα να δώσει χρηματα σε αγορά καρτών διαρκείας, αυτό θα πρέπει να συνοδεύεται από τη δημιουργία ομάδας που θα τον εκπροσωπεί με αξιοπρέπεια. Οι επιχειρηματίες που έχει προσεγγίσει, του δίνουν μόνο υποσχέσεις. Περιμένουν έργα και κυρίως ένα: το γήπεδο. Πιστεύει κάποιος πως ο Νικολαϊδης πείστηκε σε αυτό το διάστημα πως το γήπεδο γίνεται στην Νέα Φιλαδέλφεια και είναι βιώσιμο για την ΑΕΚ; Πιστεύει κανείς πως μπορεί η Πολιτεία να κάνει στραβά μάτια σε υποχρεώσεις που έχουν ήδη ρυθμιστεί και ενώ οι εκπρόσωποι της δεν νιώθουν καθόλου καλά και αντιλαμβάνονται πως άλλαξαν οι εποχές;

Ο Νικολαϊδης πριν καλέσει τον κόσμο της ΑΕΚ σε διλ