Το παζλ θα λυθεί. Το γήπεδο;

Όπως λέγαμε και χθες, η υπόθεση του πρίγκιπα είχε δύο τρόπους να ξεκαθαριστεί σύντομα, πριν πάρει διαστάσεις που σε τίποτε δεν θα συνέφεραν κανέναν –και πολύ περισσότερο την ίδια την ομάδα. Ο ένας θα ήταν το αναλυτικό ρεπορτάζ (που όμως, είπαμε: θέλει χρόνο…) και ο άλλος αυτός που επέλεξε ο μεγαλομέτοχος και που είναι και ο πλέον ορθός (και γρήγορος):Ο Τσάκας, Τσάκας, οι εικόνες και τα βιογραφικά του πρίγκιπα καλά για τις εφημερίδες, αλλά η σοβαρότητα του ζητήματος είναι τέτοια που ο μοναδικός αποδεκτός «ενδιάμεσος» σ’ αυτό δεν μπορεί παρά να είναι κάποιος δικηγόρος, εξουσιοδοτημένος να μιλήσει για λογαριασμό του πελάτη του.Έτσι, απλά και άμεσα, το παζλ θα συμπληρωθεί όμορφα και τακτικά και όλα θα βρουν το δρόμο τους: είτε θα είναι αυτός ο –οικονομικά- θαυμάσιος όπως περιγράφεται από το deal με τον Σουλτάνο, είτε θα είναι κάποιος άλλος –ο πιο σεμνός και μετρημένος, αλλά τουλάχιστον ελληνικός που περιγράφει ο Βγενόπουλος, π.χ.Σε κάθε περίπτωση, η αποτίμηση της υπόθεσης -αν εξελιχθεί σε φιάσκο- θα μας απασχολήσει, φυσικά, λίγο ακόμη. (Διότι κάτι –θα- σημαίνει να έχει φτάσει ο Παναθηναϊκός να εμπλέκεται και αυτός, όπως διάφοροι άλλοι σύλλογοι κατά καιρούς, σε τέτοιου είδους «φάρσες»). Όχι όμως πολύ. Βλέπετε, σε τέτοια περίπτωση, φάρσας, η ενασχόληση μαζί της περισσότερο απ’ όσο ακριβώς πρέπει θα σημαίνει και λιγότερη ενασχόληση με όσα είναι πραγματικά κρίσιμα, σοβαρά και ουσιαστικά για την ομάδα.Και αυτά δεν είναι αν ο Τσάκας ενέπαιξε κάποιους, αλλά τι θα γίνει με τα οικονομικά, που είναι άμεσα και, ακόμη περισσότερο τι θα γίνει (έστω σε βάθος χρόνου, βέβαια, σε τέτοιους καιρούς που διανύουμε) με το γήπεδο. Διότι (προσωπικά το γράφω και το λέω εδώ και τουλάχιστον επτά χρόνια, από τότε που ο «αιώνιος» αντίπαλος βρέθηκε μ’ αυτό το εκπληκτικής σημασίας ατού στην κατοχή του), το γήπεδο είναι ό,τι πιο κεντρικό μπορεί να υπάρξει για μια μεγάλη ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός.Δεν είναι το πρωτάθλημα. Ούτε το Κύπελλο. Ούτε μια ακόμη καλή ευρωπαϊκή πορεία. Είναι το γήπεδο. Το δικό του γήπεδο, που θα μπορέσει να καταστήσει πυρήνα της ύπαρξής του και γύρω του να χτίσει σιγά σιγά ένα οικοδόμημα που όσο περνούν τα χρόνια θα είναι όλο και περισσότερο αύταρκες, σε όλα τα επίπεδα.Στη δίνη της πολυμετοχικότητας, ίσως δίκαια στον καιρό της, δε λέω, πάντως πολλή περισσότερη έμφαση δόθηκε (αλλά και πολύ περισσότεροι πόροι αξιοποιήθηκαν) για το «νταμπλ», απ’ ότι για το γήπεδο. Τώρα που, εκ των πραγμάτων, σε όλα επέρχεται μια εκλογίκευση, το να μπει το θέμα του γηπέδου στη σωστή προτεραιότητά του –και πάνω από «παραταξιακές» λογικές- θα είναι ό,τι καλύτερο.Διότι, το επαναλαμβάνω, είναι και ό,τι σημαντικότερο το να υπάρξει γήπεδο–και ας ονομάζεται… Σουλτάν Μπιν Παλάτ Αλ Φουτεμπόλ αλ Τριφυλ-αλλάχ, που λέει ο λόγος…