Το πρόβλημα είναι η έλλειψη ποδοσφαιρικής ταυτότητας

Σ’ αυτή την επικοινωνιακή σαχλαμάρα που έχει μπλέξει ο Βγενόπουλος τον Παναθηναϊκό, δεν μπορώ πια να συμμετέχω. Και δεν μπορώ να πάρω και μέρος. Δεν έχει νόημα καν η κουβέντα πλέον. Αφού ό,τι και να πεις, σε δέκα λεπτά μπορεί να… ακυρωθεί με νέα ανακοίνωση που θα λέει… κάτι άλλο, στο οποίο και πάλι πρέπει να τοποθετηθείς και να πάρεις θέση και πάει λέγοντας.Το ίδιο ισχύει και με το… πληρεξούσιο. Ούτε μπορώ να κάθομαι να μαδάω την μαργαρίτα με τις ώρες, για να δω αν θα έρθει, ούτε έχω όρεξη να κάνω… δικαστικό ρεπορτάζ για να διαπιστώσω το… αυθεντικέισιον της υπογραφής του πρίγκιπα και όλα τα σχετικά.Το ότι στον Παναθηναϊκό, η καθημερινότητά μας γέμισε με ένα κάρο σαχλαμάρες,  τις οποίες κάποτε ούτε να φανταστούμε δεν μπορούσαμε ότι θα ζήσουμε, είναι άλλου παπά ευαγγέλια. Και μόνο οι… σε διατεταγμένη υπηρεσία επικοινωνιακοί σύμβουλοι, ή οι… αποκλειστικοί δημοσιογράφοι, ή οι… επαγγελματίες οπαδοί των sms σε ραδιόφωνα και σάιτ, ασχολούνται πλέον. Δικαίωμά τους.Αλλά μην απαιτούν και απ’ όλο τον κόσμο να κάνει το ίδιο.Κούρασαν και κούρασε και ο… εκπρόσωπός τους και η ιστορία συνολικά.Από κει και πέρα. Έστω και μέσα σ’ αυτό τον κυκεώνα του παραλογισμού, θα προσπαθήσω να -ξανα- μιλήσουμε λίγο για μπάλα.Με αφορμή και τα ευρωπαϊκά παιχνίδια των ομάδων μας. Αλλά και μια συζήτηση, που μας βασανίζει χρόνια στον Παναθηναϊκό, ειδικά όποτε συνέπιπτε να έχουμε αυξημένες υποχρεώσεις και σε Ελλάδα και σε Ευρώπη.Παρακολουθώ λοιπόν από χθες, τις αναλύσεις και τα σχόλια για το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Άρσεναλ. Όπως και αυτά που γίνονται μέχρι στιγμής, για τα παιχνίδια του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ στο Γιουρόπα Λιγκ.Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο στην όλη κουβέντα, που δείχνει και ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου.Το ότι δηλαδή, όλα τα παιχνίδια αναλύονται και κουβεντιάζονται, εντελώς απομονωμένα από όλη την υπόλοιπη δραστηριότητα και παρουσία των ομάδων μας.Τι θέλω να πω πιο συγκεκριμένα.Η κουβέντα για το παιχνίδι του Ολυμπιακού για παράδειγμα, εστιάζεται στο πώς χειρίστηκε το συγκεκριμένο παιχνίδι ο Ολυμπιακός. Στο αν δηλαδή έπρεπε να παίξει με τόσα χαφ, με λιγότερα χαφ, με πιο επιθετικογενείς παίκτες, με πιο αμυντικογενείς παίκτες και όλα τα σχετικά.Εν ολίγοις; Κανείς δεν κουβεντιάζει πάνω σε ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο και πρόσωπο που έχει καθιερώσει ο Ολυμπιακός και στο οποίο πάνω, να κάτσουμε να κάνουμε κουβέντα αν τα πήγε καλά ή όχι.Το ίδιο και στις κουβέντες που ακούω για τα παιχνίδια της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ. Όλη η συζήτηση, αφορά την σύνθεση και το… σύστημα. Κι όταν λέμε σύστημα, δυστυχώς δεν εννοούμε την τακτική, στην οποία θα προσαρμόσουμε το σύστημα που ήδη έχουμε αποφασίσει να παίζουμε.Δυστυχώς, δηλαδή, δεν εννοούμε το πώς η κάθε ομάδα θα προσαρμόσει την ήδη υπάρχουσα και κατοχυρωμένη σε διάρκεια αγωνιστική της ταυτότητα στις απαιτήσεις των συγκεκριμένων παιχνιδιών, αλλά στο πώς θα… αλλάξει την όποια τακτική και ταυτότητά της εν όψει του συγκεκριμένου παιχνιδιού.Με λίγα λόγια, επί της ουσίας όλοι συμφωνούμε, όλοι καταλαβαίνουμε και όλ