Τουλάχιστον θα πιάσει τόπο η… θυσία;

Πανηγυρίζουμε όλοι λοιπόν σήμερα. Γιατί, λέει, θα μπουν κάποια λεφτά. Και θα πληρωθούν και μερικά από τα χρωστούμενα οι παίκτες. Και δεν θα μας τιμωρήσει προς το παρόν η ΟΥΕΦΑ. Δεν θα μπω επί της ουσίας σ’ αυτό και δεν θα πω και πολλά. Μακάρι όσοι είπαν ότι θα βάλουν λεφτά, να τα βάλουν και να ξεμπλοκάρει έστω και προς το παρόν η κατάσταση.

Μόνο μια υποσημείωση. Να τα βάλουν πραγματικά. Για τον Παναθηναϊκό δηλαδή και έναντι μετοχών. Κι όχι υπό μορφή ΔΑΝΕΙΟΥ σαν προσωρινή διευκόλυνση, ώστε… αύριο, μεθαύριο και ανάλογα με

τις εξελίξεις να μπορούν να τα ζητήσουν πίσω. Βασικό σημείο αυτό και ας περνάει στα ψιλά. Γιατί ειδικά από την στιγμή που πέρασε η κατάργηση του πλαφόν και η σχετική διαδικασία χρειάζεται νομικά δύο μήνες περίπου, έστω και αν μπουν προσωρινά τα λεφτά έναντι, αν είναι σε μορφή δανείου, θα μπορεί άνετα όποιος τα έβαλε, να πει μετά από ένα ενάμιση μήνα… δεν υπάρχει ανταπόκριση, άλλα περίμενα, παίρνω πίσω τα λεφτά που έβαλα και γειά σας.

Και κάτι ακόμα. Όντως κούρασε η ιστορία με την ΓΗΠΕΛ. Όπως κούρασαν πολλά. Με πρώτη και καλύτερη την αλητεία που επιχειρεί με ξύλο να επιβάλλει απόψεις και ανθρώπους. Αλλά κι αυτό γνώρισμα των καιρών είναι.

Η ουσία όμως σε όλα αυτά είναι άλλη. Και είναι η ευκολία με την οποία αποδέχτηκαν όλοι τον ορισμό της τιμής της μετοχής στο 0,33. Με μοναδική ένσταση αυτή που ανέφερε ο Θανάσης για το πώς έφτασε εδώ το πράγμα.

Δεν ξέρω αν κατάλαβαν όλοι τι έγινε. Και ειδικά όσοι το… πανηγυρίζουν κιόλας. Στην ουσία με απόφαση της ίδιας της Γενικής Συνέλευσης, ο Παναθηναϊκός ευτελείται σαν αξία και τα λεφτά που έβαλαν οι μέτοχοι εκποιούνται για πλάκα. Με λίγα λόγια, από την στιγμή που μπήκαν με τιμή μετοχής το 3 και τώρα έχει πάει στο 0,33, αν κάποιος είχε βάλει ένα εκατομμύριο, αυτό με την χθεσινή απόφαση έγινε… περίπου εκατό χιλιάδες. Έτσι. Χωρίς εξήγηση. Επειδή το έβαλε όρο ένας μέτοχος για να βάλει το… ποσοστό του.

Λυπάμαι αλλά η ευθύνη όλων όσων ψήφισαν τον… υποβιβασμό και επίσημα του Παναθηναϊκού από μαγαζί γωνία σε… τζάμπα πράγμα να βουτήξουμε να αρπάξουμε ότι προλαβαίνουμε είναι τεράστια. Είναι ανοιχτή υποτίμηση προς το μέγεθος και την ιστορία του συλλόγου. Πόσο μάλλον, όταν έγινε… έτσι, χωρίς εξήγηση.

Και δεν εξαιρώ εδώ, ούτε τον Βαρδινογιάννη, παρά το… ελαφρυντικό, ότι αν έλεγε όχι θα το έβρισκε σαν επιχείρημα ο Βγενόπουλος και οι οργανωμένοι, ότι δήθεν δεν θέλει την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Γιατί τι πάει να πει αυτό; Και τι έγινε δηλαδή αν πει ο Βγενόπουλος ή οι οργανωμένοι ότι θα το έκανε επίτηδες; Αυτόμετράει; Και όχι η ανοιχτή υποτίμηση της αξίας του Παναθηναϊκού;

Πόσο μάλλον, το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους. Και για το ψήφισαν και για όσους το ανέχτηκαν και για όσους δεν έφεραν αντίρρηση και κυρίως για όσους το πρότειναν και μάλιστα σαν όρο.

Γιατί κατανοητό πως άμα είναι για το καλό του Παναθηναϊκού πάει στο καλό ας γίνει., Αλλά κανείς δεν ένοιωσε την ανάγκη ούτε να ρωτήσει, ούτε να απολογηθεί, για το τι έγινε και σε ένα σύλλογο που πέρασ