Β. Κορέα: To τελευταίο απαγορευμένο μέρος στον πλανήτη

Πώς φθάσαμε στο φαινόμενο «Βόρειος Κορέα» και γιατί συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα.

Από τον Παναγιώτη Χριστόπουλο

Μια από τις πιο «δυνατές» ιδιότητες των blogs είναι το ότι, από μία πάρα πολύ απλή ιδέα, μπορούν να δημιουργήσουν ένα πολύ έντονο αποτέλεσμα. Στην περίπτωση του «Kim Jong-Il Looking At Things» (link: http://kimjongillookingatthings.tumblr.com/) το αποτέλεσμα ήταν ξεκαρδιστικό. Το εν λόγω ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα «χωρίς ιδιαίτερο λόγο ύπαρξης» blogs ήδη πριν ο Βορειοκορεάτης δικτάτορας μας αφήσει χρόνους στις 17 Δεκεμβρίου. Αλλά μετά τον θάνατό του έχει γίνει ο διασκεδαστικός προορισμός όλων όσοι ψάχνουν στο Διαδίκτυο για ένα τελευταίο ανάγνωσμα για τον Κιμ Γιονγκ Ιλ. Το πρόβλημα με το "Kim Jong-Il Looking At Things" είναι ότι δεν σού δίνει και πολλά να διαβάσεις. Μόνο λιτές, μεγαλειώδεις στην ειρωνία τους, λεζάντες θα βρεις εκεί. Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ κοιτάζει ένα πουλόβερ. Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ κοιτάζει ρύζι. Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ κοιτάζει λουκάνικα.

Αν το καλοσκεφθεί κανείς, οι φωτογραφίες του εκλιπόντος ηγέτη του να κοιτάζει πράγματα (επιβλέποντας διάφορες παραγωγικές μονάδες ανά την επικράτειά του) ήταν το πιο συνεπές εξαγώγιμο προϊόν της Βορείου Κορέας. Και η ύψιστη στιγμή εξωστρέφειάς της. Γιατί αυτό το κράτος, στα βόρεια της κορεατικής χερσονήσου, επάνω από τη Νότιο Κορέα, κάτω από την Κίνα και με μια μικρή, στενή ζώνη σύνδεσης με τη Ρωσία στο βορειοανατολικό της τμήμα, είναι το τελευταίο «απαγορευμένο» μέρος στην πλανήτη. Μια χώρα από την οποία δεν επιτρέπεται να βγει κανείς (θα θυμάστε τα όργια φημών κατά τη διάρκεια του περσινού Μουντιάλ για αποσκιρτήσεις ποδοσφαιριστών της εθνικής της ομάδας) και που πολύ δύσκολα μπαίνει κανείς. Και δεν μιλάμε μόνο για φυσικά πρόσωπα. Οι εισαγωγές και οι εξαγωγές είναι σχεδόν μηδενικές.

Η διάσπαση σε δύο Κορέες

Παρ' ότι περίπου 1000 Έλληνες έλαβαν μέρος στον πόλεμο της Κορέας από το 1950 ως το 1955 ως εκστρατευτικό σώμα του ΟΗΕ, στη χώρα μας σήμερα ελάχιστα είναι γνωστά για την παράξενη ιστορία αυτής της χώρας. Είναι πολλά τα χρόνια που έχουν περάσει από τότε είναι και χιλιάδες τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν από την ασιατική εκείνη χερσόνησο. Και τα Hyundai, τα Samsung και τα LG του Νότου μάς έχουν γίνει πια συνήθεια –είναι πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε πως στον Βορρά δεν υπάρχει τίποτε από αυτά...

Η διάσπαση της Κορέας σε δύο μέρη δεν έγινε λόγω θρησκευτικών, φυλετικών ή εθνικών διαφορών. Δεν μοιάζει, δηλαδή, με την περίπτωση της πρώην Γιουγκοσλαβίας –ούτε καν με την ιδιαίτερη περίπτωση της Κύπρου, όπου στο νησί κατοικούσαν μέλη δύο εθνοτήτων. Το κορεατικό έθνος είναι ένα. Το ίδιο στο Βορρά, το ίδιο και στο Νότο. Από τις πιο γνωστές μας περιπτώσεις, η διάσπαση σε Βόρειο και Νότιο Κορέα περισσότερο μοιάζει μ' εκείνην της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας. Μέχρι το 1905 ολόκληρη η χερσόνησος ανήκε στην Κορεατική αυτοκρατορία. Εκείνη τη χρονιά, ως αποτέλεσμα της αναπάντεχης νίκης της Ιαπωνικής Αυτοκρατορίας επί της Ρωσικής στον «πρώτο μεγάλο πόλεμο του 2