Ξεπερνά τα συστήματα

Χαίρετε κύριοι

Όπως έγραφα και στο προηγούμενο κείμενο (στην πραγματικότητα ένα είναι απλά το έσπασα σε δυο μέρη για να διαβάζεται πιο εύκολα), η διαφορά της Μπαρτσελόνα από τη Ρεάλ αποδείχθηκε το προηγούμενο Σάββατο πως είναι τεράστια. Ενώ όλο αυτό το διάστημα πολλοί περίμεναν πως η ψαλίδα έχει μικρύνει, στην πράξη αποδείχθηκε πως η διαφορές παραμένουν μεγάλες. Το χειρότερο για τους μερένχες είναι πως βλέποντας τον αγώνα στο Μπερναμπέου γίνεται αντιληπτό πως οι Καταλανοί έχουν περισσότερη δυνατότητα βελτίωσης. Ο Γκουαρντίολα στην προσπάθεια να ενσωματώσει σωστά τον Φάμπρεγας έχει κάνει

κάποιες αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας του. Αλλαγές οι οποίες λειτούργησαν στο δεύτερο ημίχρονο αλλά στο ξεκίνημα δημιούργησαν κάποια προβλήματα, ενώ είναι δεδομένο πως ο Σέσκ ακόμα δεν μπορεί να ακολουθήσει το ρυθμό των συμπαικτών του. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά.

3,5 στην άμυνα και μισός φόρ

Όλο αυτό το διάστημα διαβάζαμε πως η Μπαρτσελόνα παίζει με 3 αμυντικούς. Περίμενα με πολύ ενδιαφέρον το πρώτο της παιχνίδι υψηλού ανταγωνισμού για να δω πως θα συμπεριφερθεί ο Γκουαρντιόλα. Στο παιχνίδι αμυντικά δεν υπήρχαν μεγάλες διαφορές σε σχέση με πέρυσι, σε όλες όμως τις αρχικές διατάξεις που είδα υπήρχε διάταξη με τρεις αμυντικούς. Θεωρώ πως δεν έχει νόημα να εστιάσουμε στο ποια είναι η τακτική της Μπάρτσα σε αριθμούς. Εδώ δεν μιλάμε για μια τυπική ομάδα που λες πως παίζει 4-2-3-1 όπως π.χ. η Ρεάλ και καθάρισες. Στη Μπάρτσα έχουν προσαρμόσει το ποδόσφαιρο και τον τρόπο που παίζουν στις δικές τους αρετές. Έχοντας 3,5 παίκτες στην άμυνα και μισό στην επίθεση, καταφέρνουν να κερδίζουν συνεχώς ποδοσφαιριστές στο κέντρο. Η ευφυΐα του Πεπ είναι πως με τον τρόπο που σχεδιάζει την ομάδα καταφέρνει να αξιοποιεί τους παίκτες του ανάλογα με τα προσόντα τους. Για να καταλάβετε πως παίζει σκεφτείτε τον κάθε παίκτη ξεχωριστά.

Σε θέση άμυνας

Παρότι η αρχική αμυντικά διάταξη φαίνεται να είναι οι Αμπιντάλ, Πικέ, Πουγιόλ, Αλβεζ σαν τετράδα στην άμυνα, αυτή η μορφή στον αγώνα βγαίνει ελάχιστες φορές. Όταν το παιχνίδι παίζεται σε χώρους που ο Μπούσκετς πρέπει να είναι πιο ψηλά οι Αμπιντάλ, Πουγιόλ, Πικέ δημιουργούν τριάδα στην άμυνα με τον Άλβεζ να παίζει ανάμεσα στην αμυντική και στη μεσαία γραμμή. Βλέπεται είναι το παιχνίδι της Μπάρτσα τέτοιο που όταν μένει ψηλά ο Άλβεζ υποχρεώνεται ο αντίπαλος εξτρέμ να μένει χαμηλά γεγονός που θέλει να το εκμεταλλευτεί ο Πεπ. Προσέξτε όμως τη δεξιά πλευρά την καλύπτει ο Πουγιόλ που πρέπει να έχει το νου του για κάποια κίνηση στην πλάτη του Άλβεζ. Ο μεταξύ τους χώρος που αφήνουν είναι τέτοιος ώστε να μπορεί να καλυφθεί από τον Πουγιόλ. Σχήμα που επιτρέπει όταν η μπάλα παίζεται από τη δεξιά πλευρά ο Πουγιόλ να μένει στα μπακ και όταν συμβαίνει αυτό για να μένει τριάδα στην άμυνα οπισθοχωρεί ο Μπούσκετς. Το γράφω απλοϊκά για να γίνει πιο κατανοητό. Αυτές οι προσαρμογές μπορούν να μένουν για μεγαλύτερο διάστημα από όσο θα κρατήσει μια φάση. Δεν είναι απίθανο ο Πεπ να αρχίσει και να τελειώσει ένα