Αγχος για το αυτοκίνητο

Πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται γιατί η ύφεση στην αγορά αυτοκινήτου είναι σχεδόν τετραπλάσια του μέσου όρου της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, κάτι βέβαια καταστροφικό για την αγορά. Πολλοί, επίσης, αναρωτιούνται γιατί οι Ελληνες βλέπουν πλέον το αυτοκίνητο ως… μπελά. Ιδιαίτερα αν αυτό είναι άνω των 1.600 cc, με τις κυβερνήσεις (και ιδιαίτερα της προηγούμενης) να έχουν δαιμονοποιήσει τα κυβικά, εφαρμόζοντας τη γνώριμη… πολιτική του αρμέγματος της αγελάδας.
Μόνο που πλέον αυτή η αγελάδα, δηλαδή το αυτοκίνητο, αντί για γάλα βγάζει αίμα. Και αυτό δεν έχει αντίκτυπο μόνο στους «αρμέγοντες», δηλαδή στην κυβέρνηση και στα αναμενόμενα δημοσιονομικά έσοδα, αλλά και στους κατέχοντες την... αγελάδα, που είμαστε όλοι εμείς. Οπως λοιπόν μου είπε χαρακτηριστικά ένας φίλος, το αυτοκίνητο πλέον αγχώνει τον κάτοχό του. Τον αγχώνει πολύ. Και όσο περισσότερα αυτοκίνητα στην οικογένεια τόσο περισσότερα άγχη.
Είχαμε την άνεση να το αποκτήσουμε, αφού στο ταχυδρομικό κουτί ήταν ήδη έτοιμο και προεγκεκριμένο το δάνειο από την τράπεζα. Φταίμε που αγοράζαμε αυτοκίνητο χωρίς να μπαίνουμε καν στη διαδικασία να μάθουμε πόσο θα μας κοστίσει στη χρήση.
Δεν ρωτούσαμε ποτέ πόσο είχαν τα σέρβις, τα ανταλλακτικά, τα ελαστικά που θα έπρεπε να βάλουμε. Επιλέγαμε αυτοκίνητο ίσα-ίσα να μπορούμε να πληρώνουμε τη μηνιαία δόση, χωρίς να αφήνουμε έναν «αέρα», προκειμένου να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε σε περίπτωση που ένας υπουργός Οικονομικών δει τους κατόχους ενός 1.600 cc ως πολυεκατομμυριούχο και τον φορολογήσει σχετικά.
Φταίμε που επιλέγαμε αυτοκίνητο για να...