Η μαύρη Τετάρτη της Πλατείας και τα χειρότερα

Από νωρίς το πρωί, ήταν ολοφάνερο πως η ένταση ήταν μεγάλη στην πλατεία και τους γύρω δρόμους. Φαινομενικά ήταν όλα εντάξει. Ήρεμα, ούτε επεισόδια, ούτε φωνές, ούτε φασαρίες. Ο κόσμος προετοιμασμένος. Όλοι με μάσκες, μαντήλια κρέμες στα πρόσωπα, γυαλιά ηλίου και νερά στα χέρια. Κόσμος, αυτό που λέμε κανονικός. Πατεράδες με γιούς εφήβους, μανάδες με τις κόρες τους, ζευγάρια κάθε ηλικίας, παρέες που θα μπορούσες να τις συναντήσεις και σε μια παραλία να γελάει ή να παίζει ρακέτες, κόσμος κανονικότατος. Σαν τον δάσκαλο του παιδιού μας, τον υπάλληλο μιας τράπεζας, ή ενός πολυκαταστήματος, τον μικροϊδιοκτήτη ενός συνοικιακού εμπορικού καταστήματος, την καθηγήτρια των αγγλικών, κόσμος κανονικός.