Η τρομοκράτηση και η παιδαγωγική της υπακοής ως μέθοδος διακυβέρνησης

Όποιος πιστεύει ότι το θέμα είναι οι καθηγητές, οι μαθητές και οι εξετάσεις, πλανάται οικτρά. Στην πραγματικότητα δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν οι κυβερνώντες, χρόνια τώρα, για τους καθηγητές, τους μαθητές και τις εξετάσεις. Γι’ αυτό και οι καθηγητές, οι μαθητές και όλο το εκπαιδευτικό σύστημα είναι στο συγκεκριμένο χάλι. Με την κατάσταση να γίνεται όλο και χειρότερη, γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.

Εντάξει υπάρχει μία σκοπιμότητα: Να γλιτώσει η κυβέρνηση την πρόσληψη 10 χιλιάδων καθηγητών
την επόμενη χρονιά – με την περιβόητη αύξηση των διδακτικών ωρών - με ό,τι σημαίνει αυτό για τα δημοσιονομικά του κράτους και φυσικά να υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο η δημόσια εκπαίδευση, προς όφελος της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας.

Όμως δεν πρόκειται κυρίως γι’ αυτό. Πρόκειται για την επιβολή ενός νέου μοντέλου διακυβέρνησης, που ελάχιστη σχέση έχει με την προστασία των συνταγματικών ελευθεριών, το δικαίωμα της διεκδίκησης, την ελευθερία έκφρασης των κοινωνικών ομάδων, την τέχνη της διαβούλευσης, όπως οφείλει να εφαρμόζει κάθε πολιτισμένη και δημοκρατικά διαρθρωμένη κοινωνία. Γι’ αυτό και η τακτική της επιστράτευσης από εξαίρεση και σπάνιο φαινόμενο έγινε κανόνας και μάλιστα «χρήσιμος».
Keywords
Τυχαία Θέματα