Σαν ποίημα που οδύρεται

Μόλις αντίκρισα την άδεια σκηνή στο Palais de Festivals στις Κάννες, θυμήθηκα τον αείμνηστο Θόδωρο Αγγελόπουλο. Λίγες ώρες πριν ξεκινήσω την παρουσίαση ενός μεγάλου τηλεοπτικού σόου η πρώτη σκέψη μου συνδέθηκε αυτόμα- τα με αυτόν τον μεγάλο σκηνοθέτη, γυρνώντας με πίσω στον χρόνο, τότε που είχε τιμηθεί σε αυτόν τον ίδιο χώρο. Εκατσα, λοιπόν, στην άκρη της σκηνής, στο ημίφως, και κοιτώντας γύρω τα άδεια καθίσματα, τα ένιωθα στοιχειωμένα, όπως και όλη την αίθουσα, μοναχική και θλιμμένη.
Keywords
Τυχαία Θέματα