Ανάκογλου, Τσουμάγκας και… αχαριστία

Δεν πάνε παρά λίγα 24ωρα, που έγραφα για το θέμα των προτάσεων σε νυν παίκτες. Τους προβληματισμούς μου, για την διαδικασία που ακολουθείται και τις αρνητικές πιθανώς επιπτώσεις που μπορεί να έχει επικοινωνιακά. Χθες είχαμε λοιπόν μια πρώτη έμμεση απάντηση στους προβληματισμούς. Με την ανακοίνωση της συμφωνίας με τον Ανάκογλου και τον Τσουμάγκα.

Το ευτύχημα είναι ότι και οι δύο ανήκουν στην κατηγορία των πέντε - έξι παικτών, που και το τεχνικό τιμ , αλλά και ο ίδιος ο Δημήτρης Μελισσανίδης πιστεύουν ότι πρέπει να είναι στην ΑΕΚ

Δεν είναι περισσότεροι από πέντε ή έξι αυτοί οι παίκτες κι ας δίνεται η εντύπωση, στην οποία αναφέρθηκα κι εγώ στο σχετικό σχόλιο πρόσφατα, ότι έτσι όπως πάμε στο τέλος θα κάνουμε προτάσεις σε όλους.

Εδώ φυσικά να ξεκαθαρίσω ότι αφήνω έξω περιπτώσεις παικτών που ήταν φέτος στην ΑΕΚ, δεν έπαιξαν πολύ ή δεν έπαιξαν και καθόλου και ο Δέλλας πιστεύει ότι έχουν να δώσουν και θα ήταν καλό κάποιοι να έχουν την ευκαιρία να είναι και στο ρόστερ του χρόνου.

Ο Ανάκογλου ήταν ίσως για τον ίδιο τον Μελισσανίδη ο πιο σημαντικός. Γιατί πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που όπως μόνο στην «ΩΡΑ» είχατε διαβάσει εκείνες τις μέρες και κάποιοι χλεύαζαν, ο «Τίγρης» είχε επέμβει για να τον πάρει η ΑΕΚ.

Όχι μόνο με κουβέντες στον αείμνηστο Θεοδωρίδη, αλλά με εγγύηση για τα λεφτά που θα έπαιρνε ο Πανσερραϊκός. Χρήματα που έδωσε ο ίδιος ο Μελισσανίδης μόλις ένα 24ωρο μετά την οριστικοποίηση της συμφωνίας για την μεταγραφή. Κι αυτό το είχαμε αποκαλύψει τότε και γι' αυτό οι γνωστοί καλοθελητές ειρωνεύτηκαν... Κι ας υπήρχε η ξεκάθαρη δήλωση του Θεοδωρίδη, πως χωρίς τον Μελισσανίδη αυτή η μεταγραφή δεν θα γινόταν ποτέ.

Φυσικά κι έπαιξε σπουδαίο ρόλο η συγκινητική ενέργεια του πατέρα του Άρη, που μας συγκλόνισε όλους. Μόνο που αυτή αφορούσε την συμφωνία της ΑΕΚ με τον παίκτη, ένα κομμάτι της μεταγραφής για το οποίο δεν είχε ζητηθεί η βοήθεια του «Τίγρη».

Ο Μελισσανίδης λοιπόν δεν μπορούσε να χωνέψει ότι θα χαθεί ο παίκτης για τον οποίο πλήρωσε, αλλά κυρίως τον οποίο πιστεύει πάρα πολύ. Γιατί αν δεν τον πίστευε, όση σημασία και να είχε το επικοινωνιακό κομμάτι επειδή τον ήθελε και ο Παναθηναϊκός, να είστε σίγουροι πως δεν θα έκανε την κίνηση.

Και απέδειξε για μια ακόμη φορά λοιπόν, ότι έχει τον τρόπο, αυτούς που πραγματικά θέλει να τους κρατήσει στην ομάδα με συνοπτικές διαδικασίες. Το ίδιο ισχύει και για τον Τσουμάγκα. Δεν είναι πολύ γνωστό, αλλά και για την περίπτωση του νεαρού Έλληνα αριστερού μπακ, δεν ήταν μόνο η γνώμη του τεχνικού τιμ που βάρυνε.

Ανήκε κι αυτός στους τέσσερις - πέντε που πρώτιστα ο ίδιος ο Μελισσανίδης θέλει να βλέπει και του χρόνου στην ΑΕΚ. Του άρεσε ο τρόπος με τον οποίο μπήκε στην ομάδα σχεδόν από το ... πουθενά. Και ξέρει πολύ καλά ότι Έλληνας αριστερός μπακ με προοπτικές δεν είναι κι ότι πιο εύκολο μπορείς να βρεις στην αγορά.

Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση του Φούντα. Είναι γνωστό πως στην ΑΕΚ πνέουν τα μένεα με τον μάνατζερ του και για να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, όταν λέμε «στην ΑΕΚ» εννοούμε κυρίως τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια, πολύ χολωμένος είναι και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς.

Αυτό που θα ήθελα να σημειώσω εγώ πάντως, με δεδομένη την οργή που υπάρχει στην ΑΕΚ για τους χειρισμούς του μάνατζερ, είναι ότι δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητη και η στάση του ίδιου του παίκτη. Εξήγησα κι άλλη φορά πρόσφατα, ότι είναι περισσότεροι από ένας οι λόγοι που ο Φούντας προσωπικά έπρεπε να νιώθει πολύ υποχρεωμένος στην ΑΕΚ. Και η οικογένεια του βέβαια.

Με την φασαρία που γίνεται με τον μάνατζερ του Γιάννη Καινούργιο, πιστεύω ότι καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό να την... κάνει πλαγίως ο ίδιος ο μικρός, που είμαι σε θέση να ξέρω πως επίσης έχει σοβαρή ευθύνη για τον τρόπο που εξελίσσεται η υπόθεση. Και δεδομένης της ηθικής υποχρέωσης που έχει απέναντι στην ΑΕΚ, καλό θα ήταν και να την αναλάβει κάποια στιγμή.

Επαναλαμβάνω πως δεν θεωρώ ούτε τον Φούντα, ούτε κανέναν άλλο από την φετινή ομάδα απαραίτητο κι αναντικατάστατο. Αλλά υπάρχει και ηθικό θέμα. Ένας πιτσιρικάς, που πάτησε πάνω στα προβλήματα της ΑΕΚ για να αυτοπροβληθεί στην ουσία, χωρίς να της προσφέρει τίποτα, έχει βγει στην... γύρα ανά τας Ευρώπας, εκμεταλλευόμενος ακριβώς αυτή την ευκαιρία που του έδωσε η «Ένωση», έστω κι αναγκαστικά.

Και ξεχνάει, ότι αν δεν ήταν ο Μπάγεβιτς να επιμείνει το καλοκαίρι του 2010 για την απόκτηση του με κάθε τρόπο, όταν είδε ότι υπήρχε η ευκαιρία, τώρα θα ήταν στα «τριτοτέταρτα» του ΟΣΦΠ και δεν θα τον ήξερε κανείς.

Είναι σχεδόν το ίδιο ηθικό θέμα που υπήρξε για μένα και με τον Κώστα Μανωλά. Αναμφισβήτητα έχει δίκιο πως έκανε μια συμφωνία με την διοίκηση Αδαμίδη, η οποία δεν τηρήθηκε με ευθύνη της τελευταίας. Αλλά μέσω αυτού έκανε «ντρίμπλα» στην ευρύτερη ηθική υποχρέωση που είχε απέναντι στην ΑΕΚ. Τουλάχιστον για να μην τον χάσει χωρίς να πάρει τίποτα.

Ξέχασε κι αυτός, ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο ήρθε στην ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2009 από τον Θρασύβουλο που ήταν στα... αζήτητα, ήταν ότι ο θείος του βρέθηκε στην θέση του τεχνικού διευθυντή.

Φυσικά δικαιώθηκε απόλυτα ο Στέλιος Μανωλάς για την πίστη στις δυνατότητες του Κώστα. Αλλά αυτό δεν αναιρεί ότι αυτή την πίστη την είχε μόνο ο ίδιος μέχρι τότε και αν δεν ήταν σε πόστο στην ΑΕΚ, ποτέ δεν θα είχε εκείνη τη χρονική στιγμή ο ανιψιός του την ευκαιρία να παίξει σε μεγάλη ομάδα.

Τα ίδια κάνει τώρα και ο Φούντας. Δεν εκτιμάει ότι χωρίς την ΑΕΚ δεν θα είχε γίνει ποτέ γνωστός ... σε μια νύχτα. Αντίθετα, πάει να εκμεταλλευτεί και την δύσκολη κατάσταση της, αλλά ταυτόχρονα και το στάτους και το πρεστίζ της, αποκλειστικά για το προσωπικό του συμφέρον. Κρίμα. Και φυσικά δεν τα βάζω με ένα παιδί που τον Σεπτέμβρη θα γίνει 18. Υπάρχουν πολλοί άλλοι που θα έπρεπε να του υποδείξουν τι είναι το σωστό, από το περιβάλλον του και κάνουν το αντίθετο.