Αρνητική η ευρωπαϊκή ΑΕΚ, λίγα θετικά

ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ...

@ Η ομάδα παρά τις πάρα πολλές αλλαγές έδειξε διάθεση να παλέψει το ματς. Και το έκανε. Η εικόνα της ήταν στην ουσία «θέλω, αλλά δεν μπορώ...». Το «θέλω» είναι ένα θετικό στοιχείο που δεν δείχνει αδιαφορία από τους παίκτες. Το «δεν μπορώ» όμως είναι σημάδια των καιρών...

@ Ο Δημήτρης Σιαλμάς. Πέτυχε το μοναδικό γκολ της ΑΕΚ, ενώ θα μπορούσε να πετύχει ακόμα ένα. Παίζοντας σαν φουνταριστός για πρώτη φορά φέτος έδειξε ικανός να βοηθήσει.

Ειδικά τώρα που τραυματίστηκε ο Λυμπερόπουλος είναι μία λύση (όχι πως έχει και πολλές επιλογές η ομάδα).

@ Η παρουσία του Γκερέιρο. Χωρίς να γνωρίζουμε τον λόγο, βλέπουμε τον Πολωνό μόνο στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, κάθε 15 -20 μέρες. Στο πρωτάθλημα (εκεί που είναι ξεκάθαρο πως έχει πέσει το βάρος) δεν χρησιμοποιείται. Κι όμως, παρά το γεγονός ότι δεν αγωνίζεται συχνά ο Γκερέιρο μπαίνει μέσα και τα δίνει όλα. Τρέχει, μαρκάρει, μάχεται και κάνει αυτό που ελάχιστοι παίκτες της ΑΕΚ έχουν: την κάθετη πάσα. Το ίδιο έκανε και χθες, όντας εκ των κορυφαίων της ομάδας.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ...

@ Το πιο βασικό, η νέα ήττα της ΑΕΚ στην Ευρώπη φέτος. Είναι θλιβερό να έχει η Ένωση μηδέν βαθμούς σε 5 παιχνίδια στον όμιλο και να είναι η μοναδική, μαζί με τη Σάμροκ Ρόβερς (την ποιά;) που δεν έχει ούτε ένα βαθμό ως τώρα στη διοργάνωση. Πραγματικά θλιβερό!

@ Που η όλη ψυχολογία πριν το ματς ήθελε την ΑΕΚ να χάνει και δεν... έπεσε έξω! Η ενδεκάδα που «κατέβασε» ο Κωστένογλου (προκειμένου να προστατεύσει την ομάδα από τραυματισμούς, όπως εξήγησε ο ίδιος) και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα επέτρεπαν κάτι τέτοιο. Δυστυχώς.

@ Η αμυντική λειτουργία της ΑΕΚ. Ναι μεν οι Βέλγοι (που έπαιζαν με την... πρώτη ομάδα τους) είχαν ποιότητα, όμως υπήρχε αναρχία στην αμυντική διάταξη της ΑΕΚ. Δύο γκολ στο πρώτο μέρος και ακόμα τρεις καλές στιγμές για την Άντερλεχτ. Κακός ο Χέλγκασον, κακός και ο Κάλα ως αμυντικό χαφ, θέση στην οποία έπαιξε στο πρώτο μέρος, ενώ και ο Μανωλάς ήταν επίσης κάκιστος. Γενικά η εικόνα της ΑΕΚ αμυντικά ήταν (ξανά) προβληματική, με τις γραμμές μακριά, χωρίς αλληλοκάλυψη, χωρίς μονομαχίες που να βγαίνουν νικητές.

@ Θα περιμένε κανείς, από τον Δημήτρη Κωνσταντόπουλο στην επανεμφάνισή του κάτω από τα δοκάρια της ΑΕΚ να δείξει μία βελτίωση (μετά το τραγικό ξεκίνημά του στη σεζόν, ώσπου να τραυματιστεί). Μάταια όμως. Χωρίς εμπιστοσύνη πάνω απ' όλα στον ίδιο του τον εαυτό, δεν έβγαινε καθόλου από το τέρμα του (ούτε μία έξοδο δεν έκανε σε όλο το ματς!), δεν έδινε καμία σιγουριά στην ομάδα. Το είπε και ο ίδιος μετά το παιχνίδια «θέλω παιχνίδια για να είμαι έτοιμος».