Γιάννη Καραγιάννη «καλό ταξίδι»

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΜΟΥΡΤΖΗΣ

Την ημέρα των «Ευχαριστιών» για τους Αμερικανούς διάλεξε ο Θεός να πάρει την τελευταία πνοή του Γιάννη Καραγιάννη.... Και δεν ήταν καθόλου τυχαίο.... Ο Γιάννης, ήταν «ψυχούλα»... Μπορεί κάποιες φορές να νεύριαζε και με φωνές να επεδίωκε την εκτόνωσή του, όμως δεν μπορούσε να «κρατήσει» κακία σε κανέναν.... Όπως δεν του κρατούσε κακία και κανένας, αφού ήξεραν ότι είχαν να κάνουν με ένα «μεγάλο παιδί», που επιθυμούσε να γίνονται όλα τέλεια..
Την τελευταία του πνοή την άφησε στις 2.40 προχθές μεσημέρι στο σπίτι του στο Σίδνευ στην

Αυστραλία, οπού είχε μετοικίσει τα τελευταία χρόνια. Επιθυμούσε να «στηρίξει» στην κόρη του Μαρία, που «έχασε» τον σύζυγο» της και να «σταθεί» στον εγγονό του Ρούντι. Αιτία της ξαφνικής φυγής του, ήταν μια σπάνια ασθένεια στα μάτια, που είχε μολύνει το νευρικό του σύστημα και με τον καιρό «σκότωνε» τα νεύρα του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα να έχει προβλήματα με την όρασή του, αλλά και αστάθεια, αφού όσο περνούσε ο καιρός, δεν μπορούσε να κρατηθεί στα πόδια του!
«Μέχρι και την τελευταία στιγμή, κοιτούσε φωτογραφίες που είχε από την ΑΕΚ και τους παλαίμαχους. Νοσταλγούσε τις ημέρες με τους συμπαίκτες και φίλους του στον Σύνδεσμο», μας έλεγε χθες μεσημέρι όταν την βρήκαμε στο Σίδνευ, η σύντροφός του Ελευθερία(Ρούλα), και επεσήμανε: «Η ζημιά στα κύτταρα του εγκεφάλου του είχε γίνει στο εγκεφαλικό που έπαθε τον Φεβρουάριο του 2004. Στην Αθήνα, οι γιατροί δεν είχαν δώσει πολύ σημασία και έλεγαν ότι το ξεπέρασε. Όμως στο Λονδίνο, που τον είδε ένας γιατρός για τα μάτια, μας είπε ότι μπορεί να δει μόνο ευθεία, αφού τον «χτύπησε» ένα μικρόβιο και ότι δεν θα είχε περισσότερα από δέκα χρόνια ζωής μετά το εγκεφαλικό. Δέκα χρόνια θα έκλειναν σε δύο μήνες... Πάντως ο Γιάννης, ήταν τόσο ως οικογενειάρχης, όσο και ως φίλος και σύντροφος, ένα μάλαμα».

Προπονητής και ιδρυτικό μέλος των παλαιμάχων

Γεννημένος στον Βύρωνα το 1939, έκανε τα πρώτα του βήματα στον αθλητισμό στη Νήαρ Ηστ. Εκεί, ως παιδί από τα 12 χρόνια του ασχολήθηκε και με τον κλασικό αθλητισμό. Το 1955 με άλμα στα 3.20μ είχε έλθει δεύτερος στο άλμα επί κοντώ στους Πανελλήνιους αγώνες. Η άλτικότητα και η ευλυγισία του, ήταν τα προσόντα που το 1958 του έδωσαν μεταγραφή στον Εθνικό Αστέρα Καισαριανής. Αγωνιζόταν στην θέση του δεξιού μπακ και δύο χρόνια αργότερα, πήρε μεταγραφή για την ΑΕΚ, στην οποία έμεινε μέχρι τον Ιούνιο του 1962. Έφυγε για το Σίδνευ και αγωνίστηκε για πέντε χρόνια στον Πανελλήνιο και μετά για δύο χρόνια στην Καμπέρα. Ακολούθησε το ταξίδι στη Νέα Υόρκη και ως ομάδες οι Greek America και οι Hellenic. Το 1980 πήρε δίπλωμα προπονητή και από το 1988 άρχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στις ποδοσφαιρικές Ακαδημίες της ΑΕΚ, όπου έμεινε μέχρι το 2001. Μάλιστα το 1998, είχαμε την τύχη να τον ζήσουμε από κοντά για περίπου δέκα ημέρες όταν με τον Γιώργο Καραφέσκο είχαν οδηγήσει την εφηβική ομάδα της ΑΕΚ, στην κατάκτηση του τουρνούα που είχε διοργανώσει η Λάτσιο στην Ρώμη.
Το 1989, ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη του Συνδέσμου παλαιμάχων ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ, και εξελίχθηκε σε «ψυχή του», αφού έκανε τα πάντα. Ρόλο που έχει αναλάβει τώρα ο φίλος του και συνεργάτης του επί 12 χρόνια στην τεχνική ηγεσία της ομάδας παλαιμάχων Μιχάλης Σιμιγδαλάς.. Να αναφέρουμε εδώ, ότι ο Γιώργος Κεφαλίδης -μετέπειτα πρόεδρος του Συνδέσμου- ήταν από τους πρώτους που ενστερνίστηκαν τις προτροπές του Καραγιάννη για να φτιάξουν οι βετεράνοι άσοι της «Ένωσης» τη «δική τους γωνιά», αφού παρόμοια club παλαιμάχων υπήρχαν σε όλες τις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες. Ο Καραγιάννης, ήταν ο πρώτος γενικός γραμματέας του Συνδέσμου βετεράνων και αρωγός στις προσπάθειες του πρώτου Πρόεδρου, του αείμνηστου Μίμη Αθανασιάδη. Την θέση του γενικού γραμματέα, «κράτησε» στην διοίκηση μέχρι το 2005, όταν και τον αντικατέστησε ο Στέλιος Κωνσταντινίδης. Ο Γιάννης Καραγιάννης, που από το 1994 ήταν με τον Μιχάλη Σιμιγδαλά και οι προπονητές της ομάδας βετεράνων της ΑΕΚ, επιλέχθηκε ως β' αντιπρόεδρος στη διοίκηση που είχε πρόεδρο τον Στέλιο Σεραφείδη. Από την διοίκηση όμως παραιτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 2007 για λόγους ευθιξίας όπως είχε πει, αφού είχε τεθεί θέμα αλλαγής του προπονητικού δίδυμου. «Η απόφασή μου είναι οριστική. Προσωπικοί λόγοι, δεν μου επιτρέπουν να συμμετέχω πια στο συμβούλιο, ούτε ως απλό μέλος. Θα είμαι κοντά στο Σύνδεσμο όποτε μου ζητηθεί, αφού δεν ξεχνιούνται εύκολα τα 17 χρόνια προσφοράς μου σε αυτόν», είχε πει μεταξύ άλλων, τότε.
Έφυγε αρχικά για Δανία, στην κόρη του Angy και μετά Λονδίνο, πριν μεταβεί στο Σίδνευ. Όμως όταν ερχόταν στην Ελλάδα, πήγαινε να δει τους παλαιμάχους. Και τελευταίο παιχνίδι που τους είδε ήταν πέρσι στη Νίκαια στον καθιερωμένο κάθε Μεγάλη Δευτέρα αγώνα με τον Ιωνικό για τις χαμένες πατρίδες. Μάλιστα είχε δει και την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ στον αγώνα με τον Ατρόμητο (0-0) στις 18 Απριλίου 2012 με παρέα τον Μιχάλη Σιμιγδαλά και τον ηθοποιό Νίκο Νικολάου στο σπίτι του οποίου έμενε στο Χαιδάρι, όταν ερχόταν στην Αθήνα
Ο Γιάννης Καραγιάννης, ήταν απίστευτα εργατικός και τελειομανής. Φιλότιμος και εργατικός. Αεικίνητος και πάνω απ' όλα σεμνός. Ήξερε μέχρι που φτάνουν τα πόδια του και δεν απλωνόταν παραπάνω. Οι φίλοι του, δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ. Και εκεί που πάει, θα βρει τους πρώην προέδρους στον Σύνδεσμο παλαιμάχων Μίμη Αναστασιάδη, Στέλιο Σκευοφύλακα, αλλά και τους Βεντούρη, Σοφιανίδη, Βασιλειάδη, Δαδίτσο, και θα είναι ικανοί να φτιάξουν πάλι ομάδα παλαιμάχων και να συνεχίσουν να τιμάνε την «Βυζαντινογέννητη» ΑΕΚ. Η κηδεία του θα γίνει την άλλη εβδομάδα από τον ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού στο Σίδνευ... Φίλε Γιάννη «Καλό ταξίδι» και καλή αντάμωση