Η μητέρα των μαχών

Μόλις στην 10η αγωνιστική Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης διασταυρώνουν τα ξίφη τους στο πρώτο Clasico της σεζόν το οποίο είναι γεμάτο ιδιαιτερότητες.
Η Μπαρτσελόνα θα μπει στην μάχη έχοντας 25 βαθμούς έναντι 22 της Ρεάλ και μια πιθανή επικράτηση της Μπαρτσελόνα θα δώσει σημαντικό αέρα στους «μπλαουγκράνα», ενώ οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα είτε θα διατηρήσει τους «μερένγκες» σε απόσταση βολής από τους μεγάλους αντιπάλους τους, είτε θα εξαφανίσει το πλεονέκτημα της Μπάρτσα. Το ενδιαφέρον έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένο, αφού τόσο η ουσία όσο και το γόητρο αποτελούν βασικά ζητούμενα στην αναμέτρηση.

Οι καινούργιοι προπονητές, το αήττητο της Ρεάλ τα δυο τελευταία χρόνια, τα νέα πρόσωπα στα δυο ρόστερ, όλα αυτά είναι παράγοντες που έχουν διαμορφώσει μια ξεχωριστή πραγματικότητα.
Οι σημερινοί αντίπαλοι έχουν αγωνιστεί 83 φορές σε καταλανικό έδαφος για την ισπανική Λίγκα. Οι «μπλαουγκράνα» έχουν κερδίσει 47 ματς, οι «μερένγκες» 19, ενώ 17 παιχνίδια έχουν λήξει ισόπαλα. Τα γκολ είναι 165 - 97 υπέρ της Μπάρσα.
Η Μπαρτσελόνα έχει δώσει φέτος 4 παιχνίδια στο «Καμπ Νόου» (Λεβάντε, Σεβίγια, Ρεάλ Σοθιεδάδ & Βαγιαδολίδ), πετυχαίνοντας ισάριθμες νίκες (18-4 τέρματα). Συνολικά μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα έχει 8 νίκες και μια ισοπαλία με συντελεστή τερμάτων 28-6. Από την άλλη, η Ρεάλ έχει δώσει 4 παιχνίδια μακριά από το «Μπερναμπέου» (Γρανάδα, Βιγιαρεάλ, Έλτσε & Λεβάντε), με τρεις νίκες και μια ισοπαλία (8-5 τέρματα). Συνολικά, οι «μερένγκες» μετράνε 7 νίκες, μια ισοπαλία και μια ήττα στη Λίγκα (19-9 τέρματα).
Με 8 νίκες στα πρώτα οχτώ ματς, η Μπαρτσελόνα έχει ήδη βελτιώσει το καλύτερο ξεκίνημά της σε πρωτάθλημα. Θα μπορούσε να ισοφαρίσει το απόλυτο ρεκόρ που ανήκει στη Ρεάλ Μαδρίτης από τη σεζόν 1968/69 με 9 νίκες στις πρώτες 9 αγωνιστικές, αλλά σκόνταψε το περασμένο Σάββατο στην Παμπλόνα, μένοντας στο 0-0 με την Οσασούνα. Η ήττα όμως παράλληλα της Ατλέτικο Μαδρίτης από την Εσπανιόλ, επέτρεψε στους «μπλαουγκράνα» να μείνουν μόνοι πρώτοι στην κορυφή της βαθμολογίας.
Η Μπαρτσελόνα κατεβαίνει στο clásico μετά από δυο σερί ισοπαλίες, αμφότερες εκτός έδρας. Μία στην Πριμέρα (0-0 με την Οσασούνα) και μια στο Τσάμπιονς Λιγκ (1-1 με την Μίλαν). Αντίθετα η Ρεάλ Μαδρίτης πηγαίνει στη Βαρκελώνη μετά από δυο σερί νίκες, αμφότερες εντός έδρας. Μία στην Πριμέρα (2-0 επί της Μάλαγα) και μια στο Τσάμπιονς Λιγκ (2-1 επί της Γιουβέντους).
Μια αναδρομή στα πρόσφατα παιχνίδια των δυο «αιωνίων» του ισπανικού ποδοσφαίρου, καταλήγουμε εύκολα στο εξής συμπέρασμα: η Ρεάλ έχει πάρει τον αέρα της Μπαρτσελόνα. Οι «μπλαουγκράνα» σε ότι αφορά το πρωτάθλημα, έχουν να κερδίσουν τους «μερένγκες» εδώ και δυο χρόνια, από τον Δεκέμβριο του 2011 (1-3 μέσα στο «Μπερναμπέου»). Η Ρεάλ έχει να χάσει από την Μπάρσα μέσα στο «Καμπ Νόου» (πάντα για το πρωτάθλημα) εδώ και τρία χρόνια, από το εφιαλτικό 5-0 του Νοεμβρίου του 2010 στο πρώτο clásico του Μουρίνιο.
Στις δυο τελευταίες επισκέψεις τους στη Βαρκελώνη για την Πριμέρα Ντιβισιόν, οι παίκτες της Ρεάλ έχουν μια νίκη (1-2 τον Απρίλιο του 2012) και μια ισοπαλία (2-2 τον Οκτώβριο του 2012). Όμως, αν προσθέσουμε όλα τα ματς που έχουν δώσει οι δυο αντίπαλοι σε όλες τις διοργανώσεις, τότε βλέπουμε ότι η κυριαρχία της Ρεάλ είναι σχεδόν απόλυτη. Στη διάρκεια της περσινής σεζόν (2012/13) παίχτηκαν 6 clásicos και η Ρεάλ έχασε μόνο στο πρώτο από αυτά, τον Αύγουστο του 2012 στον πρώτο τελικό του ισπανικού Σούπερ Καπ (3-2 στο «Καμπ Νόου»).
Η ήττα αυτή δεν στοίχισε στους «μερένγκες», αφού στη ρεβάνς της Μαδρίτης κέρδισαν 2-1 και κατέκτησαν το τρόπαιο. Στη συνέχεια είχαμε το 2-2 στο «Καμπ Νόου» για το πρωτάθλημα, το 1-1 στο «Μπερναμπέου» για τον πρώτο ημιτελικό του ισπανικού Κυπέλλου, το 1-3 μέσα στο «Καμπ Νόου» για τον επαναληπτικό ημιτελικό του Κυπέλλου και τέλος, το 2-1 μέσα στο «Μπερναμπέου» για το πρωτάθλημα. Η Ρεάλ μετράει λοιπόν 5 σερί ματς χωρίς ήττα απέναντι στη Μπαρτσελόνα, με τρεις νίκες και δυο ισοπαλίες.
Το συμπέρασμα είναι ότι η Ρεάλ, παρά το γεγονός ότι κέρδισε μόνο ένα Σούπερ Καπ στην περσινή περίοδο, έχει κάνει δύσκολη τη ζωή της πρωταθλήτριας Μπαρτσελόνα, όπου και αν τη βρίσκει στον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Από τον Απρίλιο του 2012, όταν ο Μουρίνιο άλωσε για πρώτη φορά το «Καμπ Νόου», οι δυο ομάδες έχουν τα εξής αποτελέσματα στα μεταξύ τους παιχνίδια.
1. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης 1-2 (πρωτάθλημα, 21/4/2012)
2. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης 3-2 (Σούπερ Καπ, 23/8/2012)
3. Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα 2-1 (Σούπερ Καπ, 29/8/2012)
4. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης 2-2 (πρωτάθλημα, 7/10/2012)
5. Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα 1-1 (Κύπελλο, 30/1/2013)
6. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης 1-3 (Κύπελλο, 26/2/2013)
7. Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα 2-1 (πρωτάθλημα, 2/3/2013)
- ΣΥΝΟΛΟ: Ρεάλ 4 νίκες / Μπάρσα 1 νίκη / 2 ισοπαλίες
Τέρματα: Ρεάλ 14 / Μπάρσα 10
- ΣΤΟ «ΚΑΜΠ ΝΟΟΥ»: Ρεάλ 2 νίκες / Μπάρσα 1 νίκη / 1 ισοπαλία
Τέρματα: Ρεάλ 9 / Μπάρτσα 7
Το καλοκαίρι που μας πέρασε στη Ρεάλ Μαδρίτης έκλεισε το κεφάλαιο Μουρίνιο. Ο Πορτογάλος τεχνικός μετά από τρία χρόνια, στα οποία κέρδισε ένα Κύπελλο, ένα Πρωτάθλημα και ένα ισπανικό Σούπερ Καπ, αποτυγχάνοντας όμως να φέρει στη Μαδρίτη το δέκατο Πρωταθλητριών, άφησε τους «μερένγκες» και επέστρεψε στην Αγγλία και την Τσέλσι. Η αναχώρησή του μάλλον έφερε ανακούφιση στην πλειοψηφία των φίλων της Ρεάλ που είχαν κουραστεί από τα καμώματα του «Special One», τις κατά καιρούς προκλητικές συμπεριφορές του και την μικρή συγκομιδή του σε τίτλους, αλλά και στον Φλορεντίνο Πέρεθ που είχε βαρεθεί να προσπαθεί συνεχώς να δικαιολογεί την επιλογή του και να σκορπάει ένα καράβι λεφτά στο συμβόλαιο του Ζοζέ χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.
Στο αντίπαλο στρατόπεδο είχαμε το οριστικό τέλος της εποχής Γουαρδιόλα, της πιο πετυχημένης περιόδου στην ιστορία της Μπαρτσελόνα. Μετά την τετραετία του Πεπ και το δωδεκάμηνο του Τίτο, δυο θητείες που στην ουσία ήταν μία, αφού εφαρμόστηκε ακριβώς η ίδια φιλοσοφία μέσα και έξω από το γήπεδο, ήρθε η ώρα για τους «μπλαουγκράνα» να γυρίσουν σελίδα, κάνοντας μια επιλογή που ξένισε πολλούς. Ο Τάτα Μαρτίνο είναι ένας προπονητής που έσπασε την παράδοση πολλών χρόνων: δεν είναι αυτό που λένε οι Ισπανοί «άνθρωπος του σπιτιού» (δεν προέρχεται δηλαδή από τα σπλάχνα του συλλόγου), αλλά δεν είναι ούτε και Ολλανδός. Ξεφεύγει δηλαδή και από τα δυο μοντέλα με τα οποία λειτούργησαν οι Καταλανοί τα τελευταία 25 χρόνια (με μοναδικές, βραχύβιες εξαιρέσεις αυτές των Ρόμπσον και Άντιτς).
Οι δυο «αιώνιοι» πραγματοποίησαν μεταγραφές το περασμένο καλοκαίρι, θέλοντας να ενισχύσουν τα ρόστερ τους. Η Μπαρτσελόνα αρκέστηκε σε μια και μόνο κίνηση, αποκτώντας τον Νεϊμάρ από την Σάντος έναντι 57 εκατομμυρίων ευρώ. Θα ήταν το γεγονός του καλοκαιριού αν δεν ολοκληρωνόταν με επιτυχία το σίριαλ του Γκάρεθ Μπέιλ, αφού ο 21χρονος Βραζιλιάνος θεωρείται ως ο πλέον ταλαντούχος παίκτης της Νότιας Αμερικής. Οι «μπλαουγκράνα» πέτυχαν και επικοινωνιακή νίκη, αφού η Σάντος είχε αποκαλύψει πως πρόταση για την απόκτηση του Νεϊμάρ (και μάλιστα με περισσότερα χρήματα) είχαν καταθέσει και οι άνθρωποι της Ρεάλ.
Οι τρεις σημαντικότερες μεταγραφές της Ρεάλ, ο Μπέιλ (Τότεναμ), ο Ίσκο (Μάλαγα) και ο Ιγιαραμέντι (Ρεάλ Σοθιεδάδ), κόστισαν συνολικά περισσότερα από 160 εκατομμύρια ευρώ! Ο Ίσκο ξεκίνησε θεαματικά τη σεζόν κάνοντας πολύ καλά παιχνίδια, όμως στη συνέχεια έπεσε. Είναι μόλις 21 ετών και σίγουρα αποτελεί σημαντική επένδυση για τον σύλλογο της Μαδρίτης. Ο Ιγιαραμέντι είχε κάποια προβλήματα τραυματισμού, τα ξεπέρασε και σιγά-σιγά προσπαθεί να προσαρμοστεί στο καινούργιο περιβάλλον και στις (πολύ υψηλότερες) απαιτήσεις της νέας του ομάδας.
Ο Γκάρεθ Μπέιλ είναι από μόνος του ξεχωριστή περίπτωση. Χωρίς να είναι η πρώτη επιλογή του Φλορεντίνο (οι κακές γλώσσες λένε πως αυτή ήταν ο Νεϊμάρ), ο Βρετανός έγινε η ακριβότερη μεταγραφή όλων των εποχών, αφού η Ρεάλ ξόδεψε 101 εκατομμύρια για να τον αποκτήσει! Για να μην δυσαρεστηθεί ο Κριστιάνο (ο οποίος στο μεταξύ ανανέωσε, έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης και ως εκ τούτου δεν τρέχει πλέον κάστανο), ο Πέρεθ υποστήριξε πως πλήρωσε 91 και όχι 101, το σίγουρο πάντως είναι ότι πρώτον, ο Μπέιλ δεν αξίζει αυτά τα λεφτά και δεύτερον, ότι το πάρτι που έκαναν οι άνθρωποι της Τότεναμ πρέπει να είναι από τα μεγαλύτερα στην ιστορία! Αν μάλιστα το ρεπορτάζ της Marca περί δισκοκήλης βγει αληθινό στο μέλλον, τότε θα μιλάμε για το κάζο του αιώνα. Πάντως, για να μην είμαστε άδικοι, θα πρέπει να περιμένουμε για να δούμε τί θα προσφέρει στον σύλλογό του ο Γκάρεθ και αν θα καταφέρει να κάνει απόσβεση του μυθικού ποσού που δόθηκε για την αγορά του.
Πέρα από τις προσθήκες και την ενίσχυση των δυο ομάδων, υπάρχουν και οι αποχωρήσεις. Θα σταθούμε στις δυο πιο σημαντικές, μία για κάθε ομάδα. Η Μπαρτσελόνα δεν έχει πια στο ρόστερ της τον Νταβίδ Βίγια, ο οποίος το καλοκαίρι μεταγράφηκε στην Ατλέτικο Μαδρίτης έναντι του ποσού των 2 (πέντε υπό προϋποθέσεις) εκατομμυρίων ευρώ. Οι φίλαθλοι των «μπλαουγκράνα» δεν είδαν με καλό μάτι την αποχώρηση του «Guaje» και αρχικά υπήρξε αρκετή γκρίνια προς τη διοίκηση για τη συγκεκριμένη επιλογή.
Στο άλλο στρατόπεδο, η απώλεια του Μεζούτ Εζίλ προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερες αντιδράσεις, αφού ο Γερμανός που κατέληξε στην Άρσεναλ έναντι 50 εκατομμυρίων ευρώ, ήταν ο καλύτερος δημιουργικός παίκτης της Ρεάλ και ο πρώτος σε ασίστ την τριετία που αγωνίστηκε στη Μαδρίτη. Ο ίδιος ο Ρονάλντο εξέφρασε δημόσια τη δυσαρέσκειά του για την παραχώρηση του συμπαίκτη του δηλώνοντας: «είμαι πολύ θυμωμένος με αυτή την κίνηση, δεν την καταλαβαίνω». Η πώληση του Εζίλ έγινε προφανώς για να μπουν χρήματα στο ταμείο της Ρεάλ, το οποίο άδειασε μετά την αγορά του Μπέιλ και υπάρχει η φήμη, σύμφωνα με την οποία, όταν ο Αντσελότι ρωτήθηκε από τον Πέρεθ ποιον θα ήθελε να κρατήσει, τον Ντι Μαρία ή τον Εζίλ, εκείνος επέλεξε τον Αργεντίνο.