Κρατήστε αυτή την εκτίμηση…

Ένα ρεπό, είπα να πάρω ο άνθρωπος, ημέρα Σάββατο και συνέβησαν συγκλονιστικά πράγματα! Χάλασε το ελληνικό ποδόσφαιρο! Κι όμως... Τα βλέπαμε και δεν τα πιστεύαμε αυτά που έγιναν στον τελικό του Κυπέλλου, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ. Τρίβαμε τα μάτια μας! Πρωτόγνωρα, πραγματικά... Δεν τα έχουμε ξαναδεί στην Ελλάδα.
Τέλος πάντων. Ας προσπαθήσουμε να ηρεμήσουμε. Ας ελπίσουμε ότι ήταν απλά μια κακή παρένθεση. Ας κάνουμε στο κάτω

κάτω της γραφής, σαν να μην έγινε, ρε αδερφέ. Όχι, για ένα ματς να χαλάσουμε την τόσο ωραία εικόνα του πιο αξιόπιστου ποδοσφαίρου της Ευρώπης. Ποιας Ευρώπης; Της γης ολόκληρης.
Επιτρέψτε μου να μην μπορώ να πάρω στα σοβαρά, όλα όσα έγιναν στον τελικό του Σαββάτου αλλά κυρίως τις «σοκαριστικές» αντιδράσεις που ακολούθησαν. Πραγματικά, θεωρώ ότι αν τα πάρω στα σοβαρά και πολύ περισσότερο πως αν τα σχολιάσω σοβαρά, θα υποτιμήσω τόσο τη δική μου νοημοσύνη, όσο και τη δική σας. Ευτυχώς πάντως που το έδειξε το παιχνίδι και ελεύθερο κανάλι και είχαν την τύχη, αυτή την κωμωδία να την απολαύσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι σινεφίλ! Ε, συγγνώμη, ποδοσφαιρόφιλοι, ήθελα να γράψω...
Το φοβερότερο όλων πάντως είναι τα περί... ξυπνήματος. Γιατί, το να ξυπνάς για κάτι που γίνεται (άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό) επί 17 ολόκληρα χρόνια, μπορεί να συμβαίνει μόνο επειδή πριν ήσουν σε κώμα, επειδή ήσουν φυτό. Ακόμα πιο υποκριτικά είναι όμως τα περί... τύψεων. Το να κλέψω π.χ. εγώ ένα πορτοφόλι, μια, δύο, άντε τρεις φορές και μετά να το μετανιώσω και να αισθανθώ τύψεις, είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να γίνει κατανοητό και να με συγχωρήσουν κιόλας.
Αλλά το να μην έχω αφήσει τίποτα όρθιο, κλέβοντας από τότε που έγινα 18 χρονών έως και σήμερα που είμαι 35, εκατοντάδες φορές, να με τσακώσουν κάποια στιγμή επειδή έτυχε και με είδαν πολλοί και να πω στην αστυνομία ότι αισθάνομαι τύψεις, προφανώς και δεν θα με πιστέψει κανείς.
Το μόνο γεγονός κατ' εμέ που αποτελεί πραγματική είδηση για τα όσα εκτυλίχθηκαν το βράδυ του περασμένου Σαββάτου στο ΟΑΚΑ είναι ότι για πρώτη φορά έγινε η απονομή του Κυπέλλου σε σχεδόν άδειο γήπεδο από τους φιλάθλους των νικητών και σε ατμόσφαιρα... κηδείας. Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο δεν πρέπει να έχει ξανασυμβεί παγκοσμίως.
Αλλά, ακόμα και αυτό, θεωρώ ότι συνέβη μόνο και μόνο επειδή απέναντι στους οπαδούς του ΟΣΦΠ ήταν οι φίλαθλοι μιας μικρομεσαίας (ιστορικά και βάσει διακρίσεων) επαρχιακής ομάδας, οπότε δεν άντεξαν να τους ακούν να φωνάζουν «δώστε στον Θρύλο πέναλτι» και να τους χειροκροτούν ειρωνικά.
Αν όμως, απέναντί τους, είχαν τους οπαδούς της ΑΕΚ, του ΠΑΟ ή του ΠΑΟΚ, δεν νομίζω ότι θα έφευγαν από το γήπεδο, όπως δεν έφυγαν ποτέ σε καμία από τις δεκάδες ανάλογες περιπτώσεις «σφαγών» των δύο τελευταίων δεκαετιών. Ούτε θα γράφονταν τα ίδια σχόλια στο διαδίκτυο, ούτε, ούτε, ούτε...
Σαφέστατα και υπάρχει μια σημαντική μερίδα υγιώς σκεπτόμενων φίλων του ΟΣΦΠ, η οποία όμως δεν περίμενε τα... σαββατιάτικα για να καταλάβει τι συμβαίνει στο μαγικό χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αλλά αυτή η μερίδα απέχει εδώ και κάποια χρόνια από τις δραστηριότητες της ποδοσφαιρικής ομάδας.
Γι' αυτό κι ένα πολύ ωραίο και καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο όπως το «Γ. Καραϊσκάκης» έφτασε στο σημείο να μην γεμίζει φέτος, ούτε καν σε ματς για το Τσάμπιονς Λιγκ. Ωστόσο, όπως φάνηκε από τις δηλώσεις των ιθυνόντων της πειραϊκής ΠΑΕ, μετά τον τελικό, δεν ιδρώνει ιδιαίτερα το... αυτί τους.
Έγραφα στο προηγούμενο άρθρο, με αφορμή το όραμα και τη φιλοσοφία του Δημήτρη Μελισσανίδη για την ΑΕΚ της νέας εποχής, ότι σε αυτό το κάτι πολύ μεγάλο που γεννιέται, ο κόσμος της «Ένωσης» θα είναι ο πρωταγωνιστής, γεμίζοντας σε όλα τα παιχνίδια το γήπεδο, αρχικά το «Παλατάκι» του Ελληνικού και σε δύο χρόνια το Ναό της Νέας Φιλαδέλφειας.
Κι επισήμαινα ότι για το θαύμα της ΑΕΚ, θα μιλάνε, όχι μόνο οι σημερινοί πιστοί οπαδοί της αλλά και οι νέοι οπαδοί της. Αυτοί που θα γίνονται ΑΕΚ, σε λίγο καιρό από τώρα, βλέποντας μια ομάδα που φίλοι και εχθροί παραδέχονται ότι είναι η πιο τίμια και η πιο καθαρή ιστορικά, η οποία ναι μεν θα έχει πέσει επειδή πολεμήθηκε λυσσαλέα αλλά που θα έχει βρει το σθένος να σηκωθεί, να πατήσει γερά στα πόδια της και να ποδοπατήσει όσους την πολέμησαν.
Κρατήστε λοιπόν αυτή την εκτίμηση, στο πίσω μέρος του μυαλού σας και να δείτε που θα την θυμηθείτε του χρόνου τέτοιον καιρό, που ο ΟΣΦΠ θα πανηγυρίζει λογικά ένα ακόμα πρωτάθλημα με καμιά 30αριά βαθμούς διαφορά σε ένα ακόμα πιο άδειο «Γ. Καραϊσκάκης» σε σχέση με φέτος και η ΑΕΚ που θα ανεβαίνει από την Γ' στην Β' Εθνική θα έχει 20.000 κόσμο μέσα στο γήπεδο και άλλο τόσο, έξω από αυτό.
Που ενώ ο «παντοκράτορας» θα χάνει νέους φιλάθλους, την ίδια στιγμή η προσπάθεια αναγέννησης της ΑΕΚ από τις στάχτες της, θα γεννά παράλληλα χιλιάδες νέους πιστούς, που θα μετράνε κι εκείνοι αντίστροφα για τη μέρα του πρώτου «προσκυνήματος» στο Ναό...
Καλή εβδομάδα σε όλους!

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ωρα των Σπορ