Μαγική βραδιά για τον Λάκη Νικολάου, οργανωμένη από την οικογένεια Πεσιρίδη

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΜΟΥΡΤΖΗΣ

Την ταβέρνα «Πλάκα» στην οδό Κυδαθηναίων και τους πρόποδες της Ακρόπολης, διάλεξε ο Κοσμάς Πεσιρίδης, για να οργανώσει μια βραδιά, αφιερωμένη στον Λάκη Νικολάου. Κι αυτό γιατί όπως είπε κάποια στιγμή της βραδιάς, ο Λάκης Νικολάου, με βάση την προσφορά που έχει πάνω από 40 χρόνια στην ΑΕΚ ,είναι για την «κιτρινόμαυρη» ομάδα, ότι η Ακρόπολη

και ο Παρθενώνας για την Ελλάδα. Υπερβολικό; Καθόλου, εάν αναλογιστεί κάποιος, ότι ο Λάκης Νικολάου, πήγε στην ΑΕΚ το 1972, δέκα χρόνια μετά 'έριξε αυλαία' στην ποδοσφαιρική του καριέρα αλλά συνεχίζει να τις προσφέρει υπηρεσίες ως γιατρός. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι πέρασε και από τον προεδρικό της θώκο! Και αυτή του η προσφορά, έρχεται να συμπληρώσει την επιστημονική του ιδιότητα και την απόλυτα επιτυχημένη επαγγελματική του καριέρα. Αυτά τα δύο λοιπόν προσπάθησε να συνδυάσει ο Κοσμάς Πεσιρίδης. Γι΄ αυτό και κάλεσε στην βραδιά που οργάνωσε με την οικογένειά του, όλους τους συνεργάτες του Λάκη Νικολάου στο «Ιατρικό Κέντρο». Και παράλληλα, ανθρώπους που έχουν γράψει τις δικές τους σελίδες στην ιστορία της ΑΕΚ. Και τα είχε οργανώσει όλα τέλεια, αφού μια ανθοδέσμη με κίτρινα τριαντάφυλλα κοσμούσε κάθε τραπέζι.

Αθλητικοιατρικές-και όχι μόνο-παρουσίες

Στο «κεντρικό» ο Λάκης Νικολάου, με τη σύντροφό του Νίτσα, την πρωτοτοκή του κόρη Όλγα, τον σύζυγο της Νικόλαο Παπαζήση και τα παιδιά τους Ρέα, Παντελή και Βέρα Αλλά και το ζεύγος Νίκου και Ελευθερίας Πανταζή, που λειτουργούν ως «σιαμαίοι» με το ζεύγος Νικολάου. Λογικό αφού και ο Νίκος Πανταζής «υπηρετεί» περισσότερα από 40 χρόνια την ΑΕΚ

Στο δίπλα οι βασικοί του συνεργάτες του Λάκη Νικολάου Δημήτρης Μπούσγας, Αλκης Καλιακμάνης και Σαράντος Σουρντός με τις συντρόφους τους, αλλά και η άλλη κόρη του Λάκη Νικολάου, Άννα.

Κάτω από το κεντρικό τραπέζι, αυτό των βετεράνων με τους Στέλιο Κωνσταντινίδη -Στέφανο Καλεντέρογλου και τις συντρόφους τους, αλλά και τους Μιχάλη Μίτσουλα με τη σύζυγο του και Τότη Φυλακούρη με την σύντροφό του Στον τελευταίο μάλιστα ο «οικοδεσπότης» Κοσμάς, αφιέρωσε με πολύ νόημα το τραγούδι «καθισμένος στο απέναντι παγκάκι»! Είχαν κληθεί και οι Μίμης Παπαϊωάννου, Θωμάς Μαύρος, Ντούσαν Μπάγεβιτς, Γιάννης Μουσούρης, Στέλιος Μανωλάς και Λύσασανδρος Γεωργαμλής, που όμως, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στην κλήση της οικογένειας Πεσιρίδη

Πιο κάτω το τραπέζι που θα φιλοξενούσε τα παιδιά του ζεύγους Πεσιρίδη Χριστόφορο και Αντώνη. Ο τελευταίος μάλιστα, γνωστός Originalistas, μάλλον ένοιωθε κακόκεφος στην αρχή της βραδιάς, που έμοιαζε με την ΑΕΚ στην ...Γ Εθνική. Γι΄ αυτό και όλοι του έλεγαν «είσαι τόσο «πεσμένος» σήμερα που μοιάζεις με την υποβιβσμλενη ΑΕΚ! Όμως πήρε για όλα ρεβανς όταν χόρεψε με αετήσιο τρόπο το ζειμπέκικο της «Ρόζας». Συντροφιά τους οι Χριστόφορος και Αντώνης, είχαν τις συμβίες τους Ξένια και Εφη. Στην παρέα επίσης, ο «τραγουδιστής» Νίκος Πλέσσας με τη σύντροφο του Μαρία και ο Κοσμάς-όταν αποφάσιζε να κάτσει- με τη Σοφία.

Υπήρχε και το τραπέζι των συγγενών και φίλων με τους Κώστα Μακρή και Άγγελο Χουβαρντούδη ως «κεφαλές», τις συντρόφους τους και τις αδελφές της Σοφίας Πεσιρίδη Χαρίκλεια Πλέσσα και Καίτη Δραγαζίκη, αλλά και τους Σάββα και Αθηνά Καλιπολίτη.

Παρέα «ετερόκλητη», όμως η βραδιά, για μια σειρά από λόγους ήταν μαγική. Πρώτον, γιατί οι διοργανωτές, κατάφεραν να πουν με πρωτότυπο, αλλά και πολύ όμορφο τρόπο ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» στον Λάκη Νικολάου και τους ανθρώπους του επιτελείου του στο Ιατρικό Κέντρο, από το οποίο πέρασαν ως ασθενείς τα τρία από τα τέσσερα μέλη της οικογένειας Πεσιρίδη.

Και πέτυχαν τα περίπου πενήντα άτομα που ήταν καλεσμένα και διασκέδασαν στον πεζόδρομο της Οδού Κυδαθηναίων με τις φωνές και τις πενιές από το μπουζούκι του Σταύρου Εκίζογλου αλλά και του οργανίστα Παναγιώτη Στάθη,αλλά και τα τραγούδια του Νίκου Πλέσσα, να γίνουν μια παρέα και να γλεντήσουν ανθρώπινα. Δεύτερον, γιατί δεν βλέπεις συχνά τον Λάκη Νικολάου να σέρνει τον χορό σε δημοτικά και να ενθουσιάζει με το στυλ του στο ζεϊμπέκικο «βραδιάζει» . Και τρίτον, γιατί δεν ακούς συχνά τον «σιαμαίο» του «τιμώμενου προσώπου» Νίκο Πανταζή, να τραγουδάει το «Ξεφυλλίζοντας απόψε τα όνειρά μου».

Συγκίνηση απ΄ όσα είπε ο Κοσμάς

Και προχθές βράδυ στην Πλάκα, και την ομώνυμη ταβέρνα 'ξεφυλλίστηκαν' πολλά όνειρα, που είχαν να κάνουν με την ΑΕΚ, αλλά 'ξεφυλλίστηκαν' και αναμνήσεις. Όμως γι΄ αυτά θα κάνουμε κουβέντα πιο κάτω. Αρχικά να κάνουμε αναφορά στα όσα είπε βαθιά συγκινημένος από μικροφώνου ο Κοσμάς Πεσιρίδης, για τον λόγο, που οργάνωσε την βραδιά. Τόνισε λοιπόν μεταξύ άλλων: «Ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα καλός στα λόγια... Με τις πράξεις, προσπαθούσα πάντα να εκφράσω ο, τι κρύβονταν στην καρδούλα και τα συναισθήματά μου. Κάποιοι από εσάς βέβαια αναρωτιέστε γιατί μαζευτήκαμε απόψε εδώ. Σ' αυτή την φιλόξενη ζεστή και γοητευτική γωνιά της Αθήνας κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, και το φως που αναδύει ο Παρθενώνας με την ιστορία και τον πολιτισμό του και με την οποία είμαι συναισθηματικά δεμένος, λόγω του ιδιοκτήτη του αείμνηστου Χρήστου Ζαφειρόπουλου, που είμαι σίγουρος, ότι απόψε μας κοιτάει από εκεί ψηλά που βρίσκεται. Μαζευτήκαμε λοιπόν, γιατί ως οικογένεια Πεσιρίδη, θέλαμε να πούμε με τον δικό μας τρόπο ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον ΛΆΚΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, που για εμάς είναι ένας αντίστοιχος Παρθενώνας για την προσφορά του στην ιατρική και το ποδόσφαιρό, αλλά και τους πολύτιμους συνεργάτες του στο Ιατρικό Κέντρο. Είχα την χαρά να γνωρίσω τον Λάκη, μέσω των παλαιμάχων της ΑΕΚ, στην οποία όπως γνωρίζεται αγωνίστηκε για δέκα χρόνια και μετά συνέχισε να την υπηρετεί, προσφέροντας με «σιαμαίο του» το Νίκο Πανταζή, τις ιατρικές του υπηρεσίες. Όμως για τον διακεκριμένο Αθλίατρο επιστήμονα και πρώην ποδοσφαιριστή και πρόεδρο της αγαπημένης μας ΑΕΚ, τον Λάκη Νικολάου, που για την προσφορά του, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η «Ακρόπολη» της ΑΕΚ, έχει αποφανθεί η ιστορία. Οπότε εγώ δεν μπορώ να πω κάτι. Όμως θα πω ένα τεράστιο «Ευχαριστώ» για όσα έχει κάνει για εμάς στην οικογένεια Πεσιρίδη»

Το «δικό του» ευχαριστώ

Και ο Κοσμάς, συνέχισε: «Και το «δικό μας ευχαριστώ», λέγεται με ένα ποτηράκι κρασάκι η μπύρα, που θα πιούμε όλοι μαζί, σα να είμαστε μια οικογένεια. Βέβαια οφείλω και ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά του Χρήστου Ζαφειρόπουλου, Νίκο, Αρτέμη και Αλεξία, αλλά και τη σύντροφό του Ρούλα, χωρίς την βοήθεια των οποίων δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί αυτή η βραδιά. Μόνο με τη βοήθεια αυτών των παιδιών, θα μπορούσα να πετύχω αυτή τη συγκέντρωση. Ως οικογένεια Πεσιρίδη και κυρίως ως Κοσμάς, όλους εσάς που βρίσκεται απόψε εδώ, σας αισθανόμαστε με κάποιο τρόπο ως μέλη της οικογένειάς μας. Άλλωστε με τα μαγικά χεράκια σας, μας περιποιηθήκατε τρεις φορές εφέτος. Πρώτα την Σοφία, μετά τον Αντώνη και τέλος τον Φεβρουάριο εμένα. Και επειδή εξελιχθήκατε σε «φύλακες Αγγέλους» για εμάς, επιθυμώ με αυτή τη συγκέντρωση, να μεταφέρω ένα «μεγάλο ευχαριστώ» τόσο στον Λάκη Νικολάου, όσο και τους συνεργάτες του, για τις ιατρικές υπηρεσίες που παρείχαν τόσο σ' εμένα όσο και τα μέλη της οικογένειάς μου. Τη θέση των χειρουργικών νυστεριών λοιπόν, ας πάρουν σήμερα στα χέρια σας τα ποτήρια και άς αφεθούμε στη μουσική και τα τραγούδια που θα ακούσουμε από τον Σταύρο και τον Παναγιώτη, για να περάσουμε μια ωραία βραδιά, που ελπίζω να μείνει σε όλους σας αξέχαστη»

Η εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα, το συναίσθημα και το...ξεφάντωμα

Και αμέσως μετά τις ρήσεις του ο Κοσμάς, φώναξε δίπλα του τη σύντροφο της ζωής του Σοφία, για να προσφέρει στον Λάκη Νικολάου την εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα. Ο γιατρός, έδειξε ξαφνιασμένος από την κίνηση του ζεύγους Πεσιρίδη. Άφησε για πρώτη φορά από την αγκαλιά του τον συνονόματο εγγονό του, σηκώθηκε από την καρέκλα του και πήγε προς το μέρος που η Σοφία με την ευγένεια ψυχής που την διακρίνει και το έντονο θρησκευτικό της συναίσθημα, του προσέφερε με ένα δάκρυ στα μάτια την εικόνα! Και όταν κάθισε πάλι την καρέκλα του, την έδειξε στην σύντροφό του Νίτσα, αλλά και τον Junior Παντελή, στον οποίο προσπαθούσε να εξηγήσει την συμβολική σημασία της κίνησης, που έκανε το ζεύγος Πεσιρίδη.

Και η ατμόσφαιρα ήταν ιδανική... Όχι μόνο γιατί όλοι νοιώθαμε ήδη «ως οικογένεια» αλλά και γιατί εκτός των άλλων η βραδιά μας συντροφευόταν από το ολόγιομο φεγγάρι, που η λάμψη του, φώτιζε τον αττικό ουρανό. Άλλωστε από τα πρώτα τραγούδια που είπε ο Τάκης παίζοντας στο αρμόνιο, ήταν η ..κλασική «Πανσέληνος» της Χαρούλας Αλεξίου. Όμως δεν ήταν ωραία η βραδιά εκεί στην Οδό Κυδαθηναίων της Πλάκας, επειδή είχε Πανσέληνο. Ήταν ωραία, γιατί όσο «κυλούσε» η βραδιά ανέβαινε και η διάθεση «της παρέας μας». Ο Σταύρος μας θύμισε ...Βοσκόπουλο με το «Το φεγγάρι πάνω Θεέ μου, μ' ασημένιο τάλιρο» και κάποια άρχισαν να λικνίζονται στις καρέκλες... Το ζεύγος Πεσιρίδη-παρά τους φόβους της Σοφίας για το εάν θα αντέξει το πρόσφατα αποθεραπευθέν πόδι της-έδωσε ρεσιτάλ με το χασάπικο της «Φραγκοσυριανής». Η «φούντωση» και την «φλόγα» που είχαν μέσα στην καρδιά οι παριστάμενοι, ανέβαινε όλο και περισσότερο όσο περνούσαν τα λεπτά της ώρας,. Και για να πάρει φωτιά το κέφι, τη δάδα έβαλε η κυρία Χαρίκλεια Πλέσσα με ένα τσιφτετέλι. Ο Στέφανος Καλεντέρογλου χόρεψε εν αλλάξ με τον «οικοδεσπότη» το ζεϊμπέκικο «Δεν θα ξαν' αγαπήσω». Η μικρή Κατερίνα Χουβαρντούδη, ξάφνισε με τις φωνητικές της ικανότητες στο «Δελφινοκόριτσο» και ο Νίκος Πανταζής, που ευχαρίστησε τον Κοσμά Πεσιρίδη για την βραδιά που οργάνωσε, μας «ταξίδεψε» μελωδικά με το

«Ξεφυλλίζοντας απόψε τα όνειρά μου»

Όμως επειδή γλέντι, χωρίς δημοτικά τραγούδια δεν γίνεται, το «Κοντούλα λεμονιά» ήταν το πρώτο που ακούστηκε. Η Έφη Πεσιρίδη-Χαλάστρα και η Ξένια έσυραν το χορό. Και ακολούθησαν το ζεύγος Πεσιρίδη και η έκπληξη που λεγόταν Λάκης Νικολάου,. Μάλιστα όταν τελείωσαν τα δημοτικά τραγούδια, ο γιατρός μεταξύ σοβαρού και αστείου έλεγε ότι «Κατάφερα και τους κούρασα. Και αφού τους... ξεθέωσα είναι ώρα να ξεκουραστούμε». Ελα όμως π[ου δεν άντεξε για πολύ...Ζειμπέκικα για τη συνέχεια και ο Σταύρος ...μας ταξιδεύει με το «Βραδιάζει». Ο Κοσμάς ετοιμάζεται να χορέψει. Φέρνει μια στροφή και με έκπληξη βλέπει τον Λάκη Νικολάου να σηκώνεται από την θέση του. Ο «οικοδεσπότης» χτυπάει παλαμάκια και ο Λάκης Νικολάου, σε μια από τις σπάνιες φορές που τον έχουμε δει να χορεύει ζεϊμπέκικο, δίνει ρεσιτάλ! Ακολουθησαν ο Χριστόφορος Πεσιρίδης και ο Αντώνης, που μετα τη «Ρόζα», χόρεψε «Είμαι αετός χωρίς φτερά». Και χορεύοντας σχολίαζε: «ΑΕΚαρα μ ου, όπου και να παίζεις, πάντα θα περιμένουμε να ανοίξεις τα φτερά σου». Ο Λάκης Νικολάου, στο άκουσμα της ρήσης του Αντώνη, με πολύ νόημα απλά κούνησε το κεφάλι του... Ήταν ευκαιρία για ΑΕΚοκουβέντα, που ξεκίνησε με αφορμή του τραγούδι του Σταύρου «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα, φέρτε πίσω τα λεφτά». Σαφή σπόντα για όλους αυτούς που έχουν κυβερνήσει τον «τόπο των Θεών» τα τελευταία χρόνια. Όμως θα μπορούσε κάποιος να το παραλληλίσει και με όσα έχει περάσει η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια.

«Για την ΑΕΚ το έγραψες αυτό» ρώτησε ο Νίκος Πανταζής. Και ο Λάκης Νικολάου, που ποτέ δεν μασάει τα λόγια του «έριξε» την ατάκα της βραδιάς: «Ίσως για κάποιο Ντέμη το έγραψε» απάντησε. Και κάπου εκεί, άρχισε η κουβέντα για την ιστορία της ΑΕΚ και για το ένα ήταν η σοφότερη λύση για την «Ένωση» η Γ Εθνική και ποιοι φταίνε γι αυτό. Πόνος και θλίψη στα πρόσωπα των βετεράνων της ΑΕΚ, που ήταν παρόντες. Δεν μπορούν ακόμη να πιστέψουν ότι η ιστορικότερη ομάδα της χώρας, θα παίζει τη νέα αγωνιστική περίοδο ως ....ερασιτεχνική...

«Η μόνη λύση είναι να φτιαχτεί το γήπεδό μας» είπε ο Στέλιος Κωνσταντινίδης, που έχει μεγαλουργήσει στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο «ντουλάπας», θέλει να τα βλέπει όλα καλοπροαίρετα. Όμως όπως έλεγε, δεν καταλαβαίνει γιατί ενώ υπάρχει άδεια ανεγέρσεως του γηπέδου και από την στιγμή που υπάρχει πρόθεση των διοικούντων να φτιάξουν το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, περιμένουν να ξεκινήσουν τα έργα από... τον καινούργιο χρόνο!

Θα μπορούσα να γράφω και να ξαναγράφω για όσα εντυπωσιακά μου έδωσαν την ευκαιρία να ζήσω οι Κοσμάς Πεσιρίδης και Λάκης Νικολάου, προχθές βράδυ στην «Πλάκα» του πλακόστρωτου της Οδού Κυδαθηναίων. Όμως είμαι σίγουρος ότι θα μου δώσουν την ευκαιρία να ξαναζήσω τέτοια βραδιά. Ήταν περίπου δύο ξημερώματα και δεν είχαμε καταλάβει πως είχε περάσει τόσο γρήγορα η ώρα σε αυτή την μαγευτική βραδιά... Το φεγγάρι είχε αρχίσει να δύει και το λύχνο των άστρων συντρόφευε τον δρόμο μας... Και όλοι ευχόμασταν τον δρόμο της ΑΕΚ, όσο δύσβατος και εάν είναι μέχρι την επιστροφή της εκεί που πραγματικά επιτάσσει η ιστορία της να τον φωτίζουν μεγαλόπρεπα αστέρια, έτσι ώστε ο «δικέφαλος αετός» της ΑΕΚάρας, με τα νικηφόρα πετάγματά του, να θρονιαστεί στην υψηλότερη κορυφή του ελληνικού ποδοσφαιρικού Πανθεον